Έπειτα από σχεδόν δύο εβδομάδες αναμονής κι εξαγγελιών που δεν γίνονταν αποφάσεις, μπορούν επιτέλους οι παραγωγοί λαϊκών αγορών της Κρήτης να πωλούν νόμιμα τα προϊόντα τους και εκτός Κρήτης.
Η Κοινή Υπουργική Απόφαση εφησύχασε λίγο τους παραγωγούς, αλλά στην ουσία δεν έδωσε καμία πραγματικά λύση στα πολλά και συσσωρευμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος, ο οποίος οδηγεί δεκάδες τόνους κηπευτικών προϊόντων στις χωματερές λόγω των περιορισμών του κοροναϊού.
«Αυτή την περίοδο όλοι χάνουμε» σχολιάζει μιλώντας στην «Π» ο πρόεδρος της Παγκρήτιας Επιτροπής Αγροτικών Συλλόγων και Αγροτικού Συλλόγου Τυμπακίου, Μανώλης Ορφανουδάκης, ο οποίος και προσθέτει:
«Στην ουσία η νέα Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, αν κάνει κάτι, αυτό είναι να μην επιτρέπει στους παραγωγούς της Κρήτης που ούτως ή άλλως έμεναν στην Αθήνα, να επισκέπτονται τα σπίτια, τις οικογένειες και τις περιουσίες τους, μια φορά την εβδομάδα ή μια φορά τις δεκαπέντε ημέρες, όπως έκαναν πριν».
Σε κάθε περίπτωση πάντως, ο πρόεδρος του Συλλόγου αναγνωρίζει πως το μέτρο είναι αναγκαίο, όμως, όπως προσθέτει, είναι ένα μόνο μέτρο, το οποίο δεν μπορεί να δώσει λύσεις σε μια σειρά από προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος για τα οποία και πρέπει να νομοθετήσει άμεσα και αποφασιστικά η Πολιτεία.
Για ποιο λόγο όμως η απόφαση της κυβέρνησης και η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου ήταν αναγκαία; Αυτό μπορεί να το αντιληφθεί εύκολα κάποιος αν σκεφθεί τι συνέβαινε προ κοροναϊού.
Σε «φυσιολογικές συνθήκες» λοιπόν, οι περισσότεροι παραγωγοί έμεναν στην Αθήνα από Δευτέρα έως Παρασκευή και στη συνέχεια επέστρεφαν με το καράβι στην Κρήτη, προκειμένου να ελέγξουν την παραγωγή τους, να οργανώσουν τις προμήθειές τους, αλλά και να δουν τις οικογένειές τους. Υπήρχε και μια μερίδα που είχε σταθερά κάποιον υπάλληλο στην Αθήνα, ο οποίος και αναλάμβανε την πώληση των προϊόντων.
Αυτά τα δεδομένα δεν μπορούσε να αντιληφθεί η κυβέρνηση, ενώ φοβούμενη εξάπλωση λόγω μετακινήσεων των αγροτών, αποφάσισε ότι ο κάθε παραγωγός ή ο αναπληρωτής του, θα πρέπει με υπεύθυνη δήλωση να δηλώσει μόνιμο τόπο κατοικίας στην περιοχή που θέλει να δραστηριοποιείται με τη δέσμευση ότι, μέχρι τη λήξη των μέτρων καραντίνας, δεν θα επανέλθει στην περιφέρειά του αλλά θα μένει μόνιμα στην περιοχή που θα δηλώσει και θα εμπορεύεται τα προϊόντα που θα του στέλνουν.
Με τη συγκεκριμένη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, η κυβέρνηση δεν έρχεται να αλλάξει τρομακτικά τα όσα συνέβαιναν και πριν, αλλά απλά να τα νομιμοποιήσει κάτω από έναν θεωρητικό μανδύα αυστηρότητας.
Το γεγονός όμως ότι η κυβέρνηση χρειάστηκε τόσο διάστημα για να νομοθετήσει κάτι το οποίο θεωρείται αυτονόητο έχει δημιουργήσει έντονο προβληματισμό στον αγροτικό κόσμο της Κρήτης, ο οποίος περιμένει λύσεις και γενναίες αποφάσεις από τον υπουργό, αλλά δεν βλέπει να έρχονται.
Το γεγονός μάλιστα πως ειδικά για την Κρήτη επιδεικνύονται τόσο αργά αντανακλαστικά, τη στιγμή που ο υπουργός έχει ως σύμβουλό του έναν Κρητικό αγρότη και μάλιστα άριστο γνώστη συνθηκών και ανθρωπογεωγραφίας του νησιού κάνει τον προβληματισμό των αγροτών ακόμα μεγαλύτερο.