Το δικαστήριο έκρινε ότι η 32χρονη είχε μειωμένο καταλογισμό
Έσπασαν τα ισόβια για την 32χρονη που μαχαίρωσε θανάσιμα τον 59χρονο πρώην σύντροφο της, πατέρα επτά παιδιών εκ των οποίων τα τέσσερα είχαν αποκτήσει κατά τον κοινό τους βίο. Η δολοφονία είχε σημειωθεί πριν από περίπου ένα χρόνο έξω από το Κέντρο Αστέγων, στην περιοχή της Αλικαρνασσού. Μετά από διαπληκτισμό, η κατηγορούμενη κατάφερε μία μαχαιριά στον πρώην σύντροφο της, ο οποίος έπεσε αιμόφυρτος στο έδαφος. Διακομίστηκε στο εφημερεύον νοσοκομείο όμως δεν τα κατάφερε.
Το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Ηρακλείου έκρινε ένοχη την 32χρονη για την κατηγορία της ανθρωποκτονίας με ενδεχόμενο δόλο υπό τις περιστάσεις του μειωμένου καταλογισμού. Αυτό άλλαξε το πλαίσιο ποινής και εν τέλει τής επιβλήθηκε κάθειρξη 14 ετών για την ανθρωποκτονία.
«Το δικαστήριο αναγνώρισε ότι η κατηγορούμενη κατά το χρόνο τέλεσης της ανθρωποκτονίας τελούσε υπό τις περιστάσεις μειωμένου καταλογισμού, κατάσταση που αποδείχθηκε κατά την ακροαματική διαδικασία πέραν πάσης αμφιβολίας. Νομίζω ότι τα στοιχεία της δικογραφίας επιτρέπουν να ευελπιστούμε σε περαιτέρω μείωση της ποινής στο Εφετείο» δήλωσε ο συνήγορος υπεράσπισης της 32χρονης, Γιώργος Στειακάκης αμέσως μετά την ετυμηγορία του πρωτόδικου δικαστηρίου.
Στο δικαστήριο, μεταξύ άλλων, κατέθεσαν η αδερφή του θύματος και οι δύο κόρες του από τον πρώτο του γάμο.
«Δεν τον μαχαίρωσε απλά. Τον έσφαξε. Δεν ήταν ένα απλό χτύπημα. Έστριψε το μαχαίρι για να είναι σίγουρη ότι θα τον σκοτώσει. Το είχε προμελετήσει» υποστήριξε η αδερφή του θύματος ενώπιον του δικαστηρίου.
Κατέθεσαν ακόμα ότι πολλές φορές μείωνε το θύμα και το απαξίωνε λόγω και της διαφοράς ηλικίας που είχαν. Υποστήριξαν ότι ο 59χρονος είχε απαλλαγεί από τον εφιάλτη των ναρκωτικών και πάλευε για να στηρίξει τα παιδιά του ενώ βοηθούσε και την 32χρονη όπως μπορούσε. Αντίθετα εκείνη συνέχιζε να κάνει χρήση με ολέθριες συνέπειες για τις ζωές όλων.
Την περίοδο της ανθρωποκτονίας η κατηγορούμενη ήταν κάτω από τα όρια της εξαθλίωσης. Είχε γίνει σκιά του εαυτού της. Αδύνατη, σχεδόν σκελετωμένη, κοιμόταν άλλοτε στο νεκροταφείο, ανάμεσα στα μνήματα, και άλλοτε σε μία τρώγλη μαζί με τρωκτικά και σωρούς σκουπιδιών. Ένα χρόνο μετά η εικόνα της έχει αλλάξει θεαματικά. Είναι σχεδόν αγνώριστη.