Ακόμα και όταν οι ίδιες οι πόλεις δεν το(υς) φροντίζουν, οι άνθρωποι βρίσκουν τρόπο και διεξόδους. Αξίωμα.
Τα Ενετικά Τείχη, όπως έχουμε ξαναγράψει είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το Ηράκλειο, υπό την έννοια της χρήσης που γίνεται από τους κατοίκους και τους επισκέπτες της πόλης.
Ακόμα και στην κατάσταση στην οποία βρισκόντουσαν ή βρίσκονται ακόμα διάφορα κομμάτια τους, οι άνθρωποι τα χρησιμοποιούν και τους δίνουν ζωή και… λόγο ύπαρξης.
Πολύ πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πλατεία του προμαχώνα Ιησού. Πέρα από την απλωσιά που διαθέτει το σημείο, το δασάκι που βρίσκεται λίγο πιο πάνω και διαμορφώθηκε μετά την πρόσφατη ανάπλαση εκεί, πάνω από την Καινούργια Πόρτα, διαθέτει… φυσικό air condition, ειδικά όταν πέσει ο ήλιος.
Ειδικά τις ημέρες που η θερμοκρασία χτυπάει κόκκινο, είναι πολλοί οι άνθρωποι (κυρίως νεότερες ηλικίες) που επιλέγουν το συγκεκριμένο σημείο, για άραγμα, για πικ -νικ, για παρτάκια, για άσκηση, για ομαδικές δραστηριότητες διαφόρων ειδών.
Πρόσφατα είχαμε γράψει και για το καινούργιο Φεστιβάλ Τεχνών “Το κέρατο σου το τράγιο” που έκανε πρεμιέρα στο Ηράκλειο και το δασάκι πάνω από την Καινούργια Πόρτα ήταν ένα από τα σημεία που διάλεξαν οι διοργανωτές του για εκδηλώσεις.
Ένα άλλο σημείο που γενικώς έχει αφεθεί στην τύχη του αλλά και σε… συλλογικές πρωτοβουλίες είναι ο Καράβολας. Εκεί διάφορες συλλογικότητες το καλοκαίρι κάνουν τα πάρτυ και τις εκδηλώσεις τους. Πριν λίγες ημέρες έκανε μία από τις εκδηλώσεις του και το Pride και το μέρος αν και ήταν νύχτα φώτισε από τα χρώματα του… ουράνιου τόξου.
Καλές λοιπόν οι καφετέριες, καλά και τα μεζεδοπωλεία, αλλά είναι προφανές ότι οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από κοινόχρηστους, δημόσιους χώρους. Ένα από τα λίγα καλά που συνέβησαν κατά τη διάρκειας της πανδημίας, ήταν ότι ο κόσμος σπουδαιολόγησε ξανά την σημασία των δημόσιων χώρων. Δεν νοείται σε μια πόλη σαν το Ηράκλειο που έχει αυτές τις θερμοκρασίες που έχει σχεδόν όλο το χρόνο, να μην υπάρχουν πολλοί τέτοιοι χώροι.
Οι άνθρωποι θα βρουν τα spot που θέλουν ακόμα και όταν δεν υπάρχουν. Θα τα εφεύρουν. Το να υπάρχουν όμως επαφίεται στην -εκάστοτε- δημοτική αρχή. Σε τελική ανάλυση, οι πόλεις γίνονται περισσότερο φιλόξενες όταν οι άνθρωποι (είτε ντόπιοι, είτε επισκέπτες) βρίσκουν σε αυτές πολλά σημεία να κοινωνικοποιηθούν, χωρίς να πρέπει (αναγκαστικά) να πληρώσουν κάποιο ποσό.