Μια ιδιαίτερη στιγμή που ανέσυρε μνήμες και έβαλε ακόμα ένα λιθαράκι στη διατήρηση του πολιτισμού της καθημερινότητας από την Κρήτη του παρελθόντος έζησαν τα μέλη του Συλλόγου Φεστιβάλ Κρητικής Κουζίνας «στήνοντας» τον αργαλειό τους.
Τον αργαλειό πρόσφερε στο Φεστιβάλ η Άννα Φραγκιαδάκη μαζί με υφαντά από την προίκα της και στήθηκε από την έμπειρη Μαρία Καλεντάκη με την βοήθεια του ιδρυτικού μέλους του Φεστιβάλ Εύας Κολυδάκη και άλλων μελών του συλλόγου.
Πριν το στήσιμο του αργαλειού όμως το τσικάλι μπήκε στη φωτιά στην κουζίνα του Φεστιβάλ και η κ.Καλεντάκη εξήγησε τη γιορτή που γίνονταν παλιά στα χωριά κάθε φορά που ένας αργαλειός στήνονταν τονίζοντας: «η νοικοκυρά έσφαζε έναν καλό πετεινό ή μια κότα και τον έψηνε με χόντρο, ρύζι ή πατάτες. Μαζεύονταν οι γειτόνισσες έτρωγαν, έπιναν ένα κρασί και εύχονταν στην ανυφαντού, καλά υφαντίκια».
Παράλληλα την ώρα που έστηνε τον αργαλειό εξηγούσε στις παρεβρισκόμενες το τελετουργικό τονίζοντας ότι έχει 82 εξαρτήματα και αν δεν μπουν όλα δεν λειτουργεί.
Στο τέλος η κυρία Μαρία κρέμασε στον αργαλειό μια εικόνα του Αγίου Ευμενίου για να προστατεύει τις υφάντρες. για το εξάρτημα που χρησιμοποιούσαν οι νεαρές κοπέλες βγαίνοντας στις αυλές των σπιτιών τους για να δουν αν το πρώτο τους παιδί θα είναι αγόρι ή κορίτσι.
Ο αργαλειός βρίσκεται στο σπίτι του Φεστιβάλ Κρητικής Κουζίνας στους Αποστόλους του Δήμου Μινώα και σύντομα θα προσφέρει μαθήματα σε γυναίκες που θέλουν να μάθουν την παραδοσιακή τέχνη, με το μέλος Εύα Κολυδάκη που εκπαιδεύεται γι αυτό το σκοπό.
Μιλώντας στο patris.gr η πρόεδρος του Φεστιβάλ Λένα Ηγουμενάκη μίλησε για μια συγκινητική τελετή στην οποία «ενώθηκε» ένα μεγάλο κομμάτι της Κρήτης αφού η Μαρία Καλεντάκη έφθασε στους Αποστόλους από την Εθιά και η Εύα Κολυδάκη από τη Σητεία.
Για τον πολιτισμό στην Κρήτη του αργαλειού στην Κρήτη η κ. Ηγουμενάκη ανέφερε:
«Οι υφάντρες της καρδιάς μας… οι γιαγιάδες μας… αυτές οι υπέροχες γυναίκες είχαν ένα «μαγικό» τρόπο, να κάνουν τα βιώματα τους, τα συναισθήματα τους, την ιστορία του τόπου μας μοναδικά έργα τέχνης.
Με την καρδιά, με το μυαλό, με τα χέρια και τα πόδια ύφαιναν τα ρούχα της οικογένειας, την προίκα της θυγατέρας, του σπιτιού και τα χρηστικά για το νοικοκυριό τους, κάθε υφαντό είχε τη δικιά του χρήση.
Κάθε γωνία, κάθε τοίχος του σπιτιού στολισμένος με υφαντά, ακόμα και η κουζίνα, αλλά και το κατωσόρι, στολισμένα με χρωματιστούς ντρουβάδες και βούργιες και υφαντά σακούλια, μικρά και μεγαλύτερα.
Και στα μπαούλα, καλά διπλωμένα τα εορταστικά, τα καλά που έλεγαν οι γιαγιάδες μας, στολισμένα με ξόμπλια και πλουμιστά σχέδια».
Ευχαριστούμε θερμά την κα Μαρία Καλεντάκη και την κα Εύα Κολυδάκη (καταστατικό μέλος του συλλόγου μας και μέλος της Ε.Ε.) που με αγάπη, μεράκι και σεβασμό για τον πολιτισμό του τόπου μας, «ζωντάνεψαν» τον αργαλειό στην κουζίνα μας.
Θερμές ευχαριστίες και στην κα Άννα Φραγκιαδάκη που με αγάπη μας πρόσφερε τον αργαλειό και τα υπέροχα υφαντά.