Παρουσιάστηκε από την Τομεακή Επιτροπή Ηρακλείου του ΚΚΕ, ο πρώτος πυρήνας υποψηφίων με το ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Συσπείρωσης Κρήτης για την Περιφερειακή Ενότητα Ηρακλείου και για τον δήμο Ηρακλείου.
Η παρουσίαση που είχε με θέμα:
«Μαζί με τον λαό στους αγώνες για τις ανάγκες των πολλών και όχι για τα κέρδη των λίγων» έγινε στο Πολύκεντρο του Δήμου Ηρακλείου από τον Αλέκο Μαρινάκη, μέλος της Γραφείου Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ και υποψήφιου Περιφερειάρχη Κρήτης με το ψηφοδέλτιο της Λαϊκή Συσπείρωσης και από τον Δημήτρη Δουλουφάκη, υποψήφιο Δήμαρχο Ηρακλείου με το ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Συσπείρωσης. Το άνοιγμα της εκδήλωσης έκανε η Λίνα Ανδρουλάκη, μέλος του Τομεακού Γραφείου Ηρακλείου του ΚΚΕ.
Κατά την παρουσίαση ο Αλ. Μαρινάκης ανάμεσα σε άλλα σημείωσε:
«Με αισιοδοξία και μαχητικότητα ριχνόμαστε από σήμερα στη σημαντική πολιτική μάχη των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών που είναι μπροστά μας. Έχουμε τη δυνατότητα να εκφραστεί μια ενισχυμένη συσπείρωση εργατικών, νεανικών, λαϊκών δυνάμεων στα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στην Περιφέρεια Κρήτης και στους δήμους της.
Η προγραμματική σύγκλιση που υπάρχει στην κεντρική πολιτική σκηνή, αλλά και στην Περιφέρεια Κρήτης, γίνεται κυριολεκτικά ταύτιση στα κρίσιμα και μεγάλα ζητήματα όπως είναι οι προϋπολογισμοί, ο προσανατολισμός των έργων, τα επιχειρηματικά μεγάλα σχέδια, η προκλητική απουσία κράτους, όταν πρόκειται για την προστασία των ανθρώπινων ζωών και των λαϊκών περιουσιών από φυσικές καταστροφές.
Είναι εκπληκτική η ταχύτητα του ίδιου αναποτελεσματικού, για το λαό, αστικού κράτους όταν πρόκειται να τρέξουν χρηματοδοτικά πακέτα σε επιχειρηματικούς ομίλους, επενδύσεις, με επιδοτήσεις εκατομμυρίων, βγαλμένα από την άγρια φορολόγηση των πολλών για τα κέρδη των λίγων.
Κατά την παρουσίαση ο Δ. Δουλουφάκης ανάμεσα σε άλλα σημείωσε:
«Την ίδια πολιτική, την εξυπηρέτηση δηλαδή των συμφερόντων των λίγων, βλέπουμε να εφαρμόζεται και σε τοπικό επίπεδο όπου η ταύτιση και η σύγκλιση είναι ακόμα περισσότερο εμφανής. Γι’ αυτό είδαμε την προηγούμενη τετραετία αντίπαλους συνδυασμούς να μπαίνουν κάτω από την ίδια ομπρέλα, αμέσως μετά τις εκλογές, όπως οι συνδυασμοί Λαμπρινού – Σισαμάκη και Βασιλάκη συνενώθηκαν.
Ενώ οι υπόλοιποι, δηλαδή εκείνοι του Κουράκη, Λυγερού, Ινιωτάκη, Κουκιαδάκη και Σχοιναράκη έμειναν να κάνουν αντιπαράθεση μόνο σε δευτερεύοντα θέματα, διότι σε εκείνα τα μεγάλης στρατηγικής σημασίας, όπως στο θέμα του προϋπολογισμού, δεν αναδείκνυαν την συνεχιζόμενη υποχρηματοδότηση αλλά δήθεν διαφωνούσαν σε κονδύλια συγκεκριμένων κωδικών, κοίταζαν δηλαδή το δέντρο και όχι το δάσος στηρίζοντας έτσι ουσιαστικά αντιλαϊκούς προϋπολογισμούς.
Το ίδιο και σε σημαντικά έργα υποδομής όπου ο καυγάς τους έμενε σε τεχνικά ζητήματα αφήνοντας απέξω ποιος το πλήρωνε, δηλαδή ο λαός, και ποιος το εκμεταλλευόταν, δηλαδή ο ιδιώτης, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον ΒΟΑΚ.