Με μια ανάρτηση ουσίας σε σχέση με το μεταναστευτικό και τις ευθύνες που τελικώς πρέπει να αναζητηθούν σε αυτούς που ανήκουν τοποθετείται ο Γιώργος Κανάκης, ο Ταξίαρχος εν αποστρατεία της ΕΛΑΣ, μιλώντας για την άλλη μια φορά στοχοποίηση της Κρήτης.
Και έχει αξία η άποψη του καθώς υπηρέτησε με το ελληνικό εθνόσημο ως ειρηνευτική δύναμη σε εμπόλεμες περιοχές και τονίζει μεταξύ άλλων: “μεταναστευτικό δεν το διάβασα, το έζησα. Δεν το είδα από τον καναπέ, το ένιωσα πάνω στο πετσί μου”.
Στην ανάρτηση του αναφέρει:
“Ως άνθρωπος που φόρεσε στολή τιμημένη, που υπηρέτησε τη δημόσια ασφάλεια, την ειρήνη, που στάθηκε σε μέρη διαλυμένα από τον πόλεμο, τον δογματισμό, τις εσωτερικές διαμάχες – Σεράγεβο, Ντομπόι, Πρίστινα, Καμπούλ – με την ελληνική σημαία στο μπράτσο, δεν μπορώ να σιωπήσω. Γιατί το μεταναστευτικό δεν το διάβασα, το έζησα. Δεν το είδα από τον καναπέ, το ένιωσα πάνω στο πετσί μου.
Κι όμως, παρ’ όλα αυτά, το τελευταίο διάστημα βλέπω ανθρώπους να χύνουν δηλητήριο εναντίον της Κρήτης, του τόπου μου. Επειδή κάποιοι πιάστηκαν να πανωγράφουν. Επειδή εμφανίστηκαν περιπτώσεις ζοφερής παραβατικότητας. Επειδή βρήκαν αφορμή να γενικεύσουν και να μας προσβάλλουν συλλήβδην, όλους.
Ναι, έχουμε κι εμείς ευθύνη, οι Κρητικοί. Δεν σφυρίξαμε αδιάφορα όταν κάποια πράγματα ξέφευγαν. Πολλοί από εμάς τα λέγαμε εδώ και χρόνια. Δεν χαϊδέψαμε αυτιά. Δεν κρυφτήκαμε πίσω από χορούς και μαντινάδες. Ξέρουμε που πονάει αυτός ο τόπος. Αντιδρούσαμε με λόγια και πράξεις!!
Άλλο όμως η κριτική και άλλο το ξεφτίλισμα. Άλλο η αυτογνωσία κι άλλο η στοχοποίηση ενός ολόκληρου νησιού από ανθρώπους που το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να γενικεύουν και να μειώνουν. Η Κρήτη είναι ένας μαρτυρικός τόπος που προσφέρει πολλά. Με κόπο, με ιδρώτα, με πάθος. Έχει Πανεπιστήμια, έχει έρευνα, έχει πολιτισμό, έχει δουλειά, έχει προσπάθεια, έχει κουζουλάδα, έχει πάνω απ’ όλα ΙΣΤΟΡΙΑ. Όχι μόνο καπετανιλίκια και παχιά λόγια, όπως θέλουν να μας παρουσιάζουν ορισμένοι.
Και κάτι τελευταίο: όταν έχεις βρεθεί σε μέρη όπου οι άνθρωποι χάνουν πατρίδες, σπίτια, οικογένειες, ξέρεις πολύ καλά τι σημαίνει μεταναστευτικό. Ξέρεις ότι δεν είναι όλα άσπρο-μαύρο. Και τότε καταλαβαίνεις ακόμα πιο καθαρά ποιος μιλά με ευθύνη και ποιος απλώς φωνάζει για να κρύψει τις δικές του σκιές.
Φτάνει πια. Όχι άλλα λόγια από ανθρώπους που πέρασαν αέρας από τούτη τη ζωή και δεν έχουν ιδέα, ούτε για την Κρήτη, ούτε για τον κόσμο”.