Στην… αντίπερα όχθη η ζωή πίσω από τα κάγκελα μοιάζει με αναστεναγμό. Ένας αναστεναγμός που κάποιες φορές λογίζεται σαν προσευχή για εκείνον που πονάει. Ο χρόνος δε γυρίζει πίσω και οι ψυχές, ακόμα και αν τα στόματα μένουν σφαλιστά, αναζητούν λύτρωση και συγχώρεση για σφάλματα, κρίματα και αμαρτήματα. Ζητούν όμως και δικαίωση σαν νιώθουν το άδικο να τις σκεπάζει. Αυτές οι σκέψεις και αυτά τα συναισθήματα γίνονται ακόμα πιο έντονα όταν μπαίνει στη μέση η μουσική… Η μουσική και το τραγούδι ξυπνούν θύμησες, γεννούν προσδοκίες και όνειρα, σε ταξιδεύουν…
Ακόμα και αν τα κορμιά είναι «καρφωμένα» σε ένα κελί, ο νους δραπετεύει… Τις ημέρες αυτές στις φυλακές Αλικαρνασσού εκτυλίχθηκαν όμορφες καταστάσεις… Παρά τα μύρια προβλήματα, τις γκρίνιες και τις δύσκολες συνθήκες κράτησης, οι κρατούμενοι ξεχάστηκαν λίγο από τις «μαύρες» σκέψεις και αφέθηκαν στα ακούσματα αγαπημένων καλλιτεχνών που βρέθηκαν πίσω από τα κάγκελα για να τους ψυχαγωγήσουν…
Αυτή η πρωτοβουλία της διοίκησης των φυλακών τείνει να γίνει …θεσμός αν ληφθεί υπόψη ότι φέτος, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, έχουν ήδη γίνει τρεις διαφορετικές μουσικές εκδηλώσεις με την συμμετοχή κρητικών παραδοσιακών και λαϊκών καλλιτεχνών και ίσως υπάρξει και συνέχεια. Και ήταν εγκάρδια η ανταπόκριση των κρατουμένων.
Τραγούδησαν, χόρεψαν, χειροκροτούσαν, επευφημούσαν… Ήταν τόσο ενθουσιώδες το κλίμα που μαζί τους χόρεψαν ο διευθυντής της φυλακής, Κώστας Μαυραντωνάκης και ο αρχιφύλακας, Νίκος Ριζωτάκης, οι οποίοι «τρέχουν» και στηρίζουν το όλο εγχείρημα.
«Σεισμός» από τον …σασμό και τα Στρατάκια
Είναι η 4η φορά που ο Γιώργος και ο Νίκος Στρατάκης τραγουδούν στις φυλακές Αλικαρνασσού για τους κρατούμενους. Και το κάνουν με την καρδιά τους, δίχως δεύτερη σκέψη. Τραγούδησαν με το γνωστό πάθος που τους χαρακτηρίζει και κατάφεραν να συγκινήσουν το ακροατήριο τους. Ο μεγάλος χαμός έγινε στο κλείσιμο της εκδήλωσης όταν ο Γιώργος και ο Νίκος Στρατάκης «ζωγράφισαν» με το τραγούδι του «σασμού», όπως είναι γνωστό, το «φίλος και εχθρός». Σφυρίγματα, χειροκροτήματα αλλά και μάτια βουρκωμένα… «Ένα κερί, μια μαχαιριά έχει η ζωή, σβήνει η χαρά…».
Την Τρίτη, 26 Ιουλίου, τους κρατούμενους διασκέδασε ο αγαπημένος Μανόλης Κονταρός με το συγκρότημα του. Μαντινάδες, χοροί και χειροκροτήματα στο τραγούδι με τα ΕΚΑΜ, τη γνωστή ιστορία με το λεωφορείο και το 45άρι.
Την Πέμπτη, 28 Ιουλίου, το πρόγραμμα ..έπαιζε λαϊκά με διαχρονικά τραγούδια που έχουν αφήσει ιστορία. Ήταν η σειρά του αγαπημένου Μιχάλη Ντελή και της εκπληκτικής Βάλλιας Ειρηναίου να τους ψυχαγωγήσουν. «Ο άνθρωπος αυτός», το «Θυσιάστηκα για σένα» και τα «Κλειδωμένα Λόγια» ήταν μερικά από τα τραγούδια που ξεσήκωσαν τους κρατούμενους. Κάποιοι μάλιστα δεν δίστασαν να ρίξουν τις …στροφές τους.
Είναι συγκινητικό ότι σε ένδειξη ευγνωμοσύνης οι κρατούμενοι προσέφεραν σε όλους τους καλλιτέχνες και τους μουσικούς χειροποίητες κατασκευές, τις οποίες φτιάχνουν οι ίδιοι στα εργαστήρια των φυλακών. Τις επόμενες ημέρες άλλωστε, από τις 16 Αυγούστου, θα λειτουργήσει στην πλατεία Ελευθερίας, σε κιόσκι απέναντι από το ξενοδοχείο Αστόρια, η καθιερωμένη έκθεση των κρατουμένων, που θα διαρκέσει μέχρι και το τέλος του μήνα.
Οι εμφανίσεις των καλλιτεχνών έγιναν μεσημβρινές ώρες στον τεράστιο αύλειο χώρο της φυλακής (μοναδικό προνόμιο της Αλικαρνασσού) και η δωρεάν παραχώρηση από την εταιρεία Siganos Catering της τεράστιας τέντας κάτω από την οποία έπαιξαν τα συγκροτήματα ήταν πολύτιμη.
