Φρένο στις νέες ροές, και οικονομική ασφυξία προκαλεί ο τρόπος διάθεσης των κονδυλίων μετά την ενεργοποίηση του προγράμματος ΕΣΤΙΑ 2 που αφορά στη φιλοξενία των προσφύγων στην Κρήτη. Αυτοδιοικητικοί και αναπτυξιακές εταιρείες μετρούν τα συν και τα πλην του νέου πλαισίου που διαμορφώνεται μετά τη μετάβαση του προγράμματος από τα χέρια της Ύπατης Αρμοστείας στην ευθύνη του Υπουργείο Μετανάστευσης.
Ήδη έχει ξεκινήσει σε τοπικό επίπεδο η διαδικασία για να κατατεθούν οι σχετικοί φάκελοι ένταξης στο νέο πρόγραμμα από τους φορείς υλοποίησης του ΕΣΤΙΑ 1 που αναμένεται να αφορά σε 1100 θέσεις. Από αυτές, στα Χανιά θα αντιστοιχούν 170 θέσεις, στη Σητεία 190 θέσεις και στο Ηράκλειο 730 θέσεις.
Όπως είναι γνωστό, το πρόγραμμα θα έχει διάρκεια δώδεκα μηνών και προϋπολογισμό 91.513.400,03 ευρώ, ο οποίος θα καλυφθεί εξ ολοκλήρου μέσω έκτακτων πόρων του Ταμείου Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης. Το ύψος των κονδυλίων είναι μεγαλύτερο από αυτό που είχε αρχικά ανακοινωθεί, σύμφωνα με τον διευθυντή της Αναπτυξιακής Ηρακλείου κ. Γιώργο Μαυρογιάννη, ο οποίος σημειώνει ότι αυτό είναι ένα θετικό στοιχείο που δείχνει ότι η Κυβέρνηση έλαβε υπόψη της τα κόστη και τα δεδομένα που της τέθηκαν από την πλευρά των φορέων της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Για την ακρίβεια το ύψος των διατιθέμενων κονδυλίων είναι ελαφρά χαμηλότερο σε σχέση με το προηγούμενο. Το καθαρό κονδύλι που αφορά στη διαβίωση των προσφύγων δεν κλονίστηκε, αλλά ο τρόπος διάθεσης του είναι τέτοιος που θα δημιουργήσει προβλήματα στους φορείς που θα υλοποιήσουν το πρόγραμμα
Σύμφωνα με τον κ. Μαυρογιάννη, το πρόγραμμα που υλοποιούσε η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ κυλούσε με την προπληρωμή των αναγκαίων δαπανών. Τώρα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά, διότι τα κονδύλια θα έχουν διαφορετική ροή στη διάθεση τους και θα δίδονται σταδιακά. Έτσι δυσχεραίνεται η ταμειακή ροή καθώς η αποπληρωμή του προγράμματος έρχεται με το υψηλό ποσοστό του 15%, το οποίο είναι πολύ μεγάλο.
Επίσης ανακύπτει ένα πολύ σοβαρό θέμα, σύμφωνα με τον κ. Μαυρογιάννη, το οποίο αφορά στους φιλοξενούντες, οι οποίοι καταφέρνουν να διασφαλίσουν την παραμονή τους και άρα τίθενται εκτός προγράμματος, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι θα πρέπει να αφήσουν τα σπίτια τους.
Όμως, αυτό το οποίο παρατηρείται είναι ότι υπάρχει μια καθυστέρηση που μπορεί να αφορά δύο και τρεις μήνες, όπου οι φιλοξενούμενοι παραμένουν στα σπίτια τους. Το κόστος αυτό δεν το καλύπτει το κράτος και έτσι επιβαρύνει τους φορείς υλοποίησης του προγράμματος με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Αντίστοιχα, δεν υπάρχει κονδύλι, το οποίο θα καλύπτει τα χρήματα που αφορούν στις ζημιές που εντοπίζονται στα σπίτια. Και τα δύο αυτά στοιχεία συνιστούν μια οικονομική επιβάρυνση, η οποία γέρνει στις πλάτες των φορέων υλοποίησης του προγράμματος.
Ο ίδιος σημειώνει ότι θα γίνει προσπάθεια να τεθούν αρμοδίως όλα αυτά τα ζητήματα για τα οποία είναι σημαντικό να προκύψει άμεση λύση για να δοθεί διέξοδος στην εμπλοκή που υπάρχει.