Με συντονισμένα βήματα προχωρά το ερευνητικό έργο των ομάδων εργασίας του Μετσόβιου Πολυτεχνείου που καταγράφουν με μεγάλη επιστημονική επιμέλεια όλο το εύρος των βλαβών και των ανοικτών πληγών, που εμφανίζει σήμερα ο Ιερός Ναός του Αγίου Μηνά που είναι ένας από τους ιστορικότερους ναούς πανελλαδικά.
Η όλη διαδικασία γίνεται με τη χρήση των πιο σύγχρονων τεχνολογικά μέσων προκειμένου να εντοπιστούν και να καταγραφούν όχι μόνο οι φθορές που αντιμετωπίζει το μνημείο στη συνεχή αναμέτρηση του με το χρόνο, αλλά και για να εντοπιστούν τα εν γένει προβλήματα της κατασκευής του.
Έτσι ο μίτος της Αριάδνης, στην ερευνητική αυτή διαδρομή του εξαιρετικής τεχνικά κατασκευής του μνημείου, μοιραία οδηγεί στον λαμπρό πρακτικό αρχιτέκτονα και Ηπειρώτη Αθανάσιο Μούση που έβαλε τη σφραγίδα του.
Ο προϊστάμενος του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού πατέρας Εμμανουήλ Σταυρουλάκης, που έδειξε υποδειγματική επιμονή και κατέβαλλε μεγάλο αγώνα για να αρχίσει αυτό το σημαντικό έργο της στατικής ενίσχυσης και της αποκατάστασης του μνημείου, έχοντας μελετήσει σε βάθος την ιστορία του, τονίζει δεικτικά ότι «το θαύμα του Αγίου Μηνά είναι ο Ναός …»
θέλοντας να υπογραμμίσει όχι μόνο την αξία του ως σπουδαίο αρχιτεκτόνημα, αλλά και τις απερίγραπτες κατασκευαστικές δυσκολίες που ξεπεράστηκαν στην διαδικασία της ανέγερσης του.
Όπως είναι γνωστό, η κατασκευή του ναού ξεκίνησε το 1862. Η ανοικοδόμηση του σταμάτησε στη διάρκεια της επανάστασης του 1866 και συνεχίστηκε το 1883 και μετά από μια περιπετειώδη διαδρομή ολοκληρώθηκε και εγκαινιάστηκε το 1895.
Ο προϊστάμενος του Ναού, «εάν κάποιος αντικρύσει τις πέτρες που χρησιμοποιήθηκαν για να χτιστεί ο ναός, εάν δει τα καμπαναριά εύκολα θα βρεθεί αντιμέτωπος με το δέος της κατασκευής του. Είναι βέβαιο ότι θα αναρωτηθεί πως κατάφεραν οι μάστορες της εποχής να ανεβάσουν σε τέτοια ύψη τις πέτρες στα καμπαναριά…
Μάλιστα οι πέτρες του ναού συγκεντρώθηκαν από δύο διαφορετικά νταμάρια και συγκεκριμένα από την Πυργού και το Τσαλικάκι… Ήταν ένας πραγματικός άθλος… Για να αντιληφθεί κάποιος σε άλλο επίπεδο τα μεγέθη της κατασκευής αρκεί να σκεφτεί ότι ο ήχος της μεγάλης καμπάνας του Αγίου Μηνά, ισοδυναμεί με σεισμό 2 ρίχτερ…».
Σε ό,τι αφορά το ερευνητικό έργο που βρίσκεται σε εξέλιξη για την αποτύπωση της κατάστασης του ναού συμπράττουν ομάδες επιστημόνων του ΕΜΠ από το εργαστήριο στατικής αντισεισμικής έρευνας, από το εργαστήριο αντισεισμικής τεχνολογίας και από το εργαστήριο εδαφομηχανικής.
Η όλη διαδικασία εξελίσσεται υπό την επιμέλεια και καθοδήγηση των καθηγητών του ΕΜΠ και συγκεκριμένα του Καθηγητή Δομοστατικής κ. Βλάσσιου Κουμούση, του Καθηγητή Γεωτεχνικής Μηχαήλ Καββαδά και του Χαράκαμπου Μουζάκη επίκουρου καθηγητή του τομέα Δομοστατικής.
Ήδη η πρώτη επιστημονική ομάδα αποτελούμενη από τους αρχιτέκτονες μηχανικούς κ. Ορφέα Κουντούρογλου, Ευσταθία Ιωαννάτου, Αποστόλη Μυλωνά και την τοπογράφο Μαργαρίτα Σκαμαντζάρη έχουν προχωρήσει στη φωτογραφική αποτύπωση του ναού στην φωτογραφική γεωγραφική τεκμηρίωση της παθολογίας του.
Όπως εξηγούν λόγω μεγάλου ύψους και όγκου του ναού είναι απόλυτη ανάγκη να προσδιοριστούν στη λεπτομέρεια τους τα προβλήματα που εμφανίζει το μνημείο και στο πλαίσιο αυτό, χρησιμοποιείται φωτογραμμετρία και λέιζερ σκάνερ και drones.
Στη βάση αυτή είναι κρίσιμο να υπάρξει ο ακριβής προσδιορισμός των γεωτεχνικών γεωμετρικών μηχανικών και δυναμικών χαρακτηριστικών του ναού και στη συνέχεια να αξιολογηθούν τα δεδομένα για να προκύψουν οι προτάσεις ενίσχυσης και αποκατάστασης σε σχέση με τις ρηγματώσεις τις αποκλίσεις στην κατακόρυφο , για την ενίσχυση της θεμελίωσης του φέροντα οργανισμού του ναού των κωδωνοστασίων αλλά και της υγρασίας.
Το μνημείο δίνει μια αδιάκοπη μάχη με το χρόνο, τον αέρα, την αλμύρα της θάλασσας το καυσαέριο ενώ έχει δοκιμαστεί και από μεγάλες σεισμικές δονήσεις. Όπως είναι φυσικό οι δοκιμασίες αυτές έχουν «γράψει» επάνω στο μνημείο, συνδυαστικά με τα προβλήματα υγρασίας για τα οποία θα πρέπει να βρεθούν τρόποι αποστράγγισης.