Στο άκουσμα της λέξης «αθώος», και μάλιστα ομόφωνα, 55χρονος Ηρακλειώτης που είχε καταδικαστεί πρωτόδικα σε πολυετή ποινή κάθειρξης για την σεξουαλική κακοποίηση ενός 5χρονου κοριτσιού, …πέταξε στον ουρανό.
Τον Απρίλιο του 2020, εν μέσω καραντίνας, το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Λασιθίου, τον έκρινε ένοχο κατά πλειοψηφία για τις πράξεις του βιασμού, της αποπλάνησης και της κατάχρησης σε ασέλγεια. Στον 55χρονο, ο οποίος επέμεινε στην αθωότητα του, είχε αναγνωριστεί το ελαφρυντικό του προτέρου σύννομου βίου.
Χθες, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο τον κήρυξε ομόφωνα αθώο. Η απόφαση της αθώωσης έφερε δάκρυα χαράς τόσο στον ίδιο όσο και στην οικογένεια του.
Οι συνήγοροι υπεράσπισης του 55χρονου Ηρακλειώτη, κ. Γιώργος Κοκοσάλης και κ. Μενέλαος Ξυλούρης εστίασαν ιδιαίτερα στα αντικειμενικά ευρήματα αυτής της υπόθεσης, υπογραμμίζοντας ότι από την ιατροδικαστική εξέταση του παιδιού δεν προέκυψαν ευρήματα τέτοια που να συνηγορούν υπέρ της εκδοχής της σεξουαλικής κακοποίησης. Ακόμα η υπεράσπιση επικεντρώθηκε και στην παιδοψυχιατρική εξέταση του παιδιού, υποστηρίζοντας ότι από την κλινική αξιολόγηση, την τεχνική του ιχνογραφήματος και του παιχνιδιού, δεν προέκυψε κανένα στοιχείο μετατραυματικής διαταραχής άγχους.
Μετά και την αθωωτική ετυμηγορία του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου, η υπεράσπιση κάνει λόγο για μεγάλη δικαίωση του εντολέα τους, ο οποίος, όπως τονίζεται, δοκιμάστηκε σκληρά με διετή εγκλεισμό, φέροντας παράλληλα το στίγμα του παιδεραστή. Πιο συγκεκριμένα, οι κ. Κοκοσάλης και Ξυλούρης, αναφέρουν:
«Οι συνήγοροι υπεράσπισης αισθανόμαστε απολύτως δικαιωμένοι από την απόφαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου. Η θέση που υποστηρίζουμε από την πρώτη στιγμή δικαιώθηκε σε απόλυτο βαθμό. Ο εντολέας μας, θύμα αρρωστημένης σκευωρίας, δοκιμάστηκε σκληρά παραμένοντας επί δύο έτη εντός των φυλακών και κουβαλώντας επί πέντε έτη την κατηγορία του παιδεραστή. Πλέον μπορεί ξανά να συνεχίσει τη ζωή του με την αξιοπρέπεια που αρμόζει στον καθόλα έντιμο μέχρι σήμερα βίο του.
Με τη γενναία απόφαση του το Δικαστήριο καθάρισε την κηλίδα που υπήρχε στον κατηγορούμενο και συνολικά στην οικογένεια του. Δυστυχώς σε τέτοιες περιπτώσεις, εξαιτίας του ειδεχθούς χαρακτήρα της πράξης, η κοινωνία εκδηλώνεται εχθρικά τόσο προς τον κατηγορούμενο όσο και προς τα άτομα του στενού του οικογενειακού κύκλου. Υφίσταται ένα άτυπο «τεκμήριο ενοχής» κατά του εκάστοτε κατηγορουμένου.
Το Δικαστήριο ως όφειλε εξέτασε σχολαστικά τους μάρτυρες αλλά και τα αντικειμενικά ευρήματα, σημαντικότερα εκ των οποίων η ιατροδικαστική και η παιδοψυχιατρική εξέταση του ανήλικου φερόμενου θύματος, και τελικά οδηγήθηκε στην ομόφωνη αθωωτική απόφαση».