Υπό άλλες συνθήκες η εκκλησία του χωριού θα έσφυζε από κόσμο στους τελευταίους Χαιρετισμούς. Το βράδυ όμως της 3ης Απριλίου του 2020 ήταν αλλιώτικο. Ο μόνος που διασαλεύει την σιγή που επικρατεί είναι ο αέρας που λυσσομανά.
Είναι η βραδιά που μια ολιγομελής παρέα πιστών (η Σεβαστή, η Κατερίνα, η Μαρία, η Ελένη και ο Δημήτρης) θα εκπληρώσει αθόρυβα και ταπεινά, σχεδόν «συνωμοτικά», το τάμα ολόκληρης της τοπικής κοινωνίας: να ζώσει τον Ναό του Αγίου Μηνά στην Επισκοπή για να ξορκίσει το κακό που έχει σπείρει η πανδημία. Ο περισχοινισμός των ναών, ακόμα και ολόκληρων χωριών παλαιότερα, ήταν μία πρακτική προστασίας από το κακό είτε αυτό ήταν η ανομβρία είτε ήταν οι αρρώστιες και οι θάνατοι.
Εβδομάδες τώρα, όπως έχει γράψει η “Π”, οι γυναίκες του χωριού παρακολουθούσαν ανήσυχες τις εξελίξεις με την πανδημία. Τότε ήταν που η γερόντισσα Κατίνα Νοικοκυράκη είπε στις νεότερες: «γιατί δεν ζώνουμε τον Άγιο Μηνά;» ενθυμούμενη καταστάσεις που βίωσε ως μικρό παιδί αλλά και τις αφηγήσεις της μητέρας της.
Δύο ημέρες πριν επιβληθεί η απόφαση της γενικής απαγόρευσης τα μέλη της διοίκησης του υπερδραστήριου Συλλόγου Γυναικών Επισκοπής «Εργάνη» βρήκαν τον ιερέα του χωριού, πατέρα Παύλο Καλουτσάκη, και του εξέφρασαν την πρόθεσή τους, ζητώντας την ευλογία του.
Τα νέα διαδόθηκαν γρήγορα και ήταν πολλοί εκείνοι που εξέφρασαν την επιθυμία τους να συμμετάσχουν στη διαδικασία. Πολύ περισσότερο αυτή την περίοδο της μεγάλης δοκιμασίας που η πίστη παραμένει φάρος ελπίδας στις ψυχές πολλών ανθρώπων. Όμως εν μέσω πανδημίας και με την επιβολή των μέτρων, θα ήταν αδύνατον να υπάρξει μαζική συμμετοχή. Η διαδικασία για λόγους ασφαλείας και σεβασμού της δημόσιας υγείας και των νόμων θα έπρεπε να γίνει διακριτικά και αθόρυβα. Όπως και έγινε.
Οι ελάχιστοι άνθρωποι που ανέλαβαν να εκπληρώσουν αυτό το ιδιαίτερο τάμα νήστεψαν, προσευχήθηκαν, άναψαν τα καντήλια, θύμιασαν, έψαλαν το «Τη Υπερμάχω» και προχώρησαν στον περισχοινισμό του ναού επί τρεις φορές όπως είθισται. Το ειδικό νήμα, μήκους 450 μέτρων, θα μείνει εκεί για 40 ημέρες και στη συνέχεια θα το μαζέψουν και θα φτιάξουν το φιτίλι για λαμπάδες και κεριά.
Η «Π» ήταν εκεί και παρακολούθησε το συγκινητικό τελετουργικό. «Προσπαθήσαμε εμείς, ως Σύλλογος Γυναικών, να δούμε πώς μπορούμε να βοηθήσουμε σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή. Είχαμε έρθει και είχαμε βρει τον πατέρα Παύλο, λίγο πριν την απαγόρευση βέβαια, γιατί ρωτώντας τις μεγαλύτερες γυναίκες μάς προέτρεψαν να κάνουμε τη διαδικασία του ζωσίματος της εκκλησίας του Αγίου Μηνά.
Ήρθαμε σε επαφή με τον πατέρα Παύλο, συμφώνησε αλλά στο μεταξύ με τα μέτρα που προέκυψαν, δεν μπορέσαμε να το υλοποιήσουμε, γι’ αυτό απόψε εδώ, πολύ λιτά και ταπεινά, ήρθαμε να κάνουμε το τάμα μας, την προσευχή μας για όλο τον κόσμο, να βοηθήσει η Χάρη του Αγίου Μηνά, ο οποίος είναι θαυματουργός και μας προστατεύει, να ξεπεράσουμε ανώδυνα, όσο είναι δυνατόν, όλη αυτή την πανδημία» δήλωσε η πρόεδρος του συλλόγου γυναικών «Εργάνη», κ. Σεβαστή Κρασανάκη.
«Να μην είναι μόνη της η Παναγία τέτοια μέρα»
Όπως περιέγραψε «Κάναμε τον περισχοινισμό τρεις φορές, μετά από αυτό μπήκαμε μέσα, προσευχηθήκαμε, ψάλαμε το “Υπερμάχω”. Επιλέξαμε τη μέρα των τελευταίων χαιρετισμών της Θεοτόκου να μην είναι μόνη της η Παναγία μια τέτοια μέρα.
Να ευχαριστήσουμε όλες τις κυρίες του συλλόγου που λαχταρούσαν να παρευρεθούν όμως ήταν δύσκολο. Δεν είμαστε όλες εδώ. Είμαστε τρεις γυναίκες, σεβόμενες το γεγονός ότι πρέπει να τηρούμε τα μέτρα που έχει ορίσει η κυβέρνηση.
Να ευχηθούμε υγεία σε όλο τον κόσμο, να το ξεπεράσουμε και να πούμε ότι η εκκλησία είναι στη διάθεση του καθενός, να έρθει, να σταματήσει στο ιερό του Αγίου Μηνά, να προσευχηθεί για την οικογένειά του, για όλο τον κόσμο».