Μετά από μια πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο, τον οποίο πάλεψε με περισσή γενναιότητα κοντά στα είκοσι χρόνια, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 71 ετών η γνωστή αρχαιολόγος και πρώην έφορος Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, Κατερίνα Μυλοποταμιτάκη.
Μέχρι τα ξημερώματα του Σαββάτου που άφησε την τελευταία της πνοή δίδαξε με την στάση της τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό της βίο.
Η εντιμότητα και το ήθος της ήταν ξεχωριστά όπως και οι προσπάθειες που κατέβαλλε για την προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Δεν ήταν όμως μόνο καταξιωμένη αρχαιολόγος αλλά και μια προσωπικότητα που έκανε πράξη την αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο, βοηθώντας αθόρυβα όπου και όποτε μπορούσε.
Οι φίλοι και οι συνάδελφοι της την αποχαιρέτησαν το μεσημέρι του Σαββάτου στον τόπο καταγωγής της, τους Κουνάβους του δήμου Αρχανών Αστερουσίων.
Ποια ήταν
Η Κατερίνα Μυλοποταμιτάκη γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1950.
Το 1974 αποφοίτησε από το Ιστορικό Αρχαιολογικό τμήμα της Φιλοσοφικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε στη Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη Ηρακλείου και από το 1977 ως το 2011 στην 13η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων του Υπ. Πολιτισμού. Επίτιμη τμητατάρχης Βυζαντινών Μουσείων.
Είχε συμμετάσχει σε συνέδρια με ανακοινώσεις και δημοσιεύσει βυζαντινά μνημεία σε επιστημονικά περιοδικά.
Παράλληλα επιμελήθηκε τις εκδόσεις: Οίνος παλαιός οιδύποτος. Το κρητικό κρασί από την Αρχαιότητα ως τα νεότερα χρόνια Ηράκλειο 2002, Παναγία Κερά Κριτσάς (του οποίου είναι και συγγραφέας) Ηράκλειο 2005, Έλτυνα Sconavi Κουνάβοι 2007.
Ο αποχαιρετισμός της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ηρακλείου
Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Ηρακλείου σε ανακοίνωση της τονίζει:
‘’Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Ηρακλείου και το προσωπικό που υπηρέτησε στη 13η ΕΒΑ αποχαιρετούμε την αγαπημένη μας συνάδελφο και επίτιμη Έφορο Αρχαιοτήτων Κατερίνα Μυλοποταμιτάκη.
Ως αρχαιολόγος υπηρέτησε με συνέπεια, εντιμότητα και αγάπη, αφοσιώνοντας όλες τις προσπάθειές της στην προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Κατά τη διάρκεια της πολυετούς υπηρεσίας της διενήργησε πληθώρα ανασκαφών και αποκαταστάσεων μνημείων, όπως το κάστρο του Νικηφόρου Φωκά στο Τέμενος, ο Άγιος Νικόλαος στο Μιλιαρίσι, η Αγία Τριάδα στη Λιγόρτυνο, ο Άγιος Παντελεήμονας και η Παναγία στο Φόδελε, ο Άγιος Γεώργιος στην Επισκοπή Ιεράπετρας. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη ζωγραφική της περιόδου της Βενετοκρατίας, μελετώντας τις παραστάσεις των κτητόρων στις εκκλησίες της Κρήτης, έρευνα που δυστυχώς δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει.
Ως άνθρωπος υπήρξε υπόδειγμα θάρρους, δύναμης και αξιοπρέπειας. Πάλεψε χρόνια με την επάρατο νόσο, εκπλήσσοντας τους πάντες με τη στάση της. Εκτιμούσε τις απλές χαρές της ζωής και ειδικά τις καλές παρέες. Προσέφερε απλόχερα τη βοήθεια της σε όποιον την είχε ανάγκη και ιδιαίτερα στους νεότερους συναδέλφους της.
Εμείς, οι συνάδελφοί της, θα την θυμόμαστε για όλα όσα μας διδαξε, εντός και εκτός της Υπηρεσίας. Καλή ανάπαυση Κατερίνα μας”.
“Στήριξες το μοναστήρι μας
και μας στάθηκες σαν Μάνα”.
Ο πατήρ Παντελεήμονας της Μονής Αγίου Παντελεήμονα στο Φόδελε, σε ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό, την αποχαιρετά με αγάπη και συγκίνηση.
Στην ανάρτησή του αναφέρει μεταξύ άλλων:
Μου δίδαξες να μην τα παρατάω ποτέ…. Όπως εσύ! Πάλευες για την υγεία σου και συνάμα ήσουν στην πρώτη γραμμή στην Αρχαιολογική! Στήριξες το μοναστήρι μας και μας στάθηκες σαν Μάνα! Αφιλοκερδώς έγραψες το βιβλίο της Μονής…
Ξεκουράσου…”.