Μπορεί πριν από μία εβδομάδα οι αρμόδιοι του Οργανισμού Ανάπτυξης Κρήτης να ισχυρίζονταν πως χρειάζεται η έγκριση του Ελεγκτικού Συνεδρίου για να ολοκληρωθούν οι παρεμβάσεις στο δρόμο Ηράκλειο – Μεσαρά, όμως όπως αποτυπώνεται με τον πλέον γλαφυρό τρόπο σε σχετικό φωτογραφικό υλικό, οι παρεμβάσεις βρίσκονται στο τελικό στάδιο και ολοκληρώνονται μέσα στα επόμενα εικοσιτετράωρα.
Ανεξάρτητα από το γεγονός πως η Διοίκηση του Οργανισμού ισχυρίζεται πως χωρίς την έγκριση από το Ελεγκτικό Συνέδριο δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν οι «τελικές πινελιές» στο έργο, που αφορούν κυρίως σε ασφαλτοστρώσεις, φαίνεται ότι οι ασφαλτοστρώσεις όχι μόνο υλοποιούνται, αλλά βρίσκονται και στο τελικό στάδιο.
Με βάση μάλιστα φωτογραφικό υλικό και σχετικές δηλώσεις που φιλοξενεί το antilalospress, το αργότερο μέχρι και αύριο το έργο μπορεί να είναι έτοιμο προς παράδοση, χωρίς να απαιτούνται γραφειοκρατικές εγκρίσεις για την ολοκλήρωση των εργασιών. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, επιβεβαιώνεται αυτό το οποίο ισχυριζόταν συνολικά η τοπική κοινωνία, ότι δηλαδή το έργο βρισκόταν σε εξέλιξη χωρίς ωστόσο να υπάρχει ενεργή σύμβαση και αυτό ήταν το ουσιαστικό πρόβλημα σε σχέση με τις ημερομηνίες παράδοσης.
Ασφαλώς και το να υιοθετηθεί μια τέτοια λύση, ενδεχομένως να επισπεύδει κάποιες τεχνικές και απαραίτητες διαδικασίες, ωστόσο όταν αυτή η λύση δεν συμπίπτει με τις ταχύτητες εξέλιξης του γραφειοκρατικού κομματιού, ασφαλώς και υπάρχει τεράστιο πρόβλημα.
Στο «δια ταύτα» ωστόσο, ακόμα κι αν ο δρόμος είναι έτοιμος, δεν θα μπορέσει να παραδοθεί αν δεν υπάρξουν οι απαραίτητες εγκρίσεις από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Κι εδώ βέβαια γεννάται το εξής ερώτημα: Μπορούν εργασίες να εκτελούνται χωρίς εγκρίσεις, αλλά δεν μπορεί να υπάρξει παράδοση της οδού; Κι αν ναι για ποιους λόγους;
Τελικά πάντως αποδεικνύεται ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αφορά στον δρόμο της Μεσσαράς δεν σχετίζεται ούτε με τα τεχνικά ζητήματα, ούτε με τις αστοχίες, αλλά ούτε και με την ταχύτητα που εργάζεται ο ανάδοχος. Σχετίζεται αποκλειστικά με τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, αλλά και με τις τρομακτικές καθυστερήσεις με τις οποίες λειτουργούν οι υπηρεσίες, οι οποίες για να διεκπεραιώσουν μια απλή και τυπική αλληλογραφία χρειάζονται έξι ολόκληρους μήνες, ενώ το βόρειο και το νότιο τμήμα μιας Περιφερειακής Ενότητας παραμένουν ουσιαστικά αποκομμένα.
Εδώ ασφαλώς τίθεται και το ζήτημα της πολιτικής βούλησης, αλλά και των παρεμβάσεων σε πολιτικό επίπεδο. Διότι θεωρείται αδιανόητο το γεγονός να έχει αποκοπεί ένας βασικός οδικός άξονας και να μην υπάρχει η δυνατότητα ή έστω η θέληση ορισμένες από τις διαδικασίες να επιταχυνθούν.
Ένα ακόμα ερωτηματικό που γεννάται επίσης σχετίζεται με το γεγονός της παλιάς χάραξης.
Στην οποία συμπωματικά από τον Μάρτιο άρχισε να εκτελείται εργολαβία από την Περιφέρεια Κρήτης για τη βελτίωσή του, που έκανε κάπως καλύτερα τα πράγματα. Αν όμως δεν υπήρχε εναλλακτικό δίκτυο ή η Περιφέρεια δεν είχε φροντίσει συμπωματικά για τη βελτίωση ενός έως ακατάλληλου κι απαρχαιωμένου σε κάθε περίπτωση δικτύου, τι θα είχε συμβεί όλους αυτούς τους μήνες;
Σε κάθε περίπτωση, το μείζον ζήτημα που ανακύπτει από την περίπτωση του δρόμου της Μεσσαράς σχετίζεται αφενός με την τεράστια και ανυπέρβλητη γραφειοκρατία και αφετέρου με την αδυναμία των υπηρεσιών να διεκπεραιώσουν σε χρόνους λογικούς και υποφερτούς για την κοινωνία και τους πολίτες, ένα έργο χωρίς κάποιες ιδιαίτερες δυσκολίες, όπως αποδείχθηκε στην πράξη.