Το δικαστήριο έχει ζητήσει γνωμοδότηση από τρεις πραγματογνώμονες
Εξαίρεση έχει ζητήσει, σύμφωνα με νομικούς κύκλους, ο ένας εκ των τριών γιατρών πραγματογνωμόνων που έχει ορίσει το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ηρακλείου στην υπόθεση θανάτου της 4χρονης Μελίνας Παρασκάκη, προκειμένου να δώσουν τεκμηριωμένες απαντήσεις σε συγκεκριμένα ζητήματα που έχει θέσει ενώπιόν τους.
Το δικαστήριο έχει συντάξει μία λίστα με έξι κρίσιμα ερωτήματα και υπό-ερωτήματα και είχε διορίσει έναν καθηγητή καρδιολογίας, μία επίκουρη επιμελήτρια ιατροδικαστικής και έναν αναισθησιολόγο, διευθυντή αναισθησιολογικής κλινικής, οι οποίοι με βάση το κατηγορητήριο και τα ιατρικά έγγραφα της δικογραφίας καλούνται να συντάξουν και να καταθέσουν στη γραμματεία του Τριμελούς εντός 15 ημερών από την όρκισή τους την έκθεσή τους με την οποία να γνωμοδοτούν, όπως αναφέρεται, πλήρως, αιτιολογημένα και εμπεριστατωμένα στα επίμαχα ερωτήματα.
Την εξαίρεση έχει ζητήσει ο καθηγητής καρδιολογίας (πρόκειται για διακεκριμένο επιστήμονα, από τους κορυφαίους στο αντικείμενό του) πράγμα που σημαίνει ότι το δικαστήριο, εφόσον την κάνει δεκτή, θα προχωρήσει στο διορισμό άλλου καρδιολόγου στον οποίο και θα πρέπει να δοθεί ο απαιτούμενος χρόνος, ώστε να μελετήσει όλα τα έγγραφα της υπόθεσης και να συντάξει την έκθεσή του.
Αυτό σημαίνει ότι στις 15 Ιανουαρίου οπότε και θα συνεδριάσει εκ νέου το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ηρακλείου θα δοθεί αναπόφευκτα νέα προθεσμία.
Υπενθυμίζεται ότι το δικαστήριο, ενώ είχε αποσυρθεί σε διάσκεψη για την έκδοση ετυμηγορίας σχετικά με την ενοχή ή μη της κατηγορούμενης αναισθησιολόγου, αποφάσισε τελικά να ζητήσει περαιτέρω επιστημονικές απαντήσεις επί συγκεκριμένων θεμάτων.
Όπως έχει γράψει η «Π» το δικαστήριο μεταξύ άλλων ερωτά:
-αν η Μελίνα μεταφέρθηκε νεκρή ή ζωντανή από το Βενιζέλειο στο ΠΑΓΝΗ, με βάση τα έγγραφα της δικογραφίας.
– σε περίπτωση αλλεργικής αντίδρασης σε ένα παιδί στην ηλικία και στα κιλά της Μελίνας, με συμπτώματα έντονου και επιμένοντα βρογχόσπασμου, υποξυγοναιμίας, υπότασης, βραδυκαρδίας και σοβαρής αιμοδυναμικής κατάρρευσης, ενδείκνυται η χορήγηση αδρεναλίνης; Και αν ναι, σε ποια δόση και με ποιο τρόπο, ενδομυϊκά ή ενδοφλέβια, και με ποιο ρυθμό;
-με βάση το κατηγορητήριο στο παιδί χορηγήθηκε δεκαπλάσια ποσότητα αδρεναλίνης από την ενδεδειγμένη και χορηγήθηκε ενδοφλέβια και όχι ενδομυϊκά.
Το δικαστήριο ζητά να μάθει σε περίπτωση που πράγματι κριθεί υπερβολική η χορηγούμενη δόση αδρεναλίνης για την αντιμετώπιση του πρώτου επεισοδίου: 1ον αν επηρέασε αρνητικά την αποτελεσματικότητα (δράση) της αδρεναλίνης για την λύση-αποκατάσταση του βρογχόσπασμου και 2ον αν επιβάρυνε την καρδιακή λειτουργία.
-σε περίπτωση επιβάρυνσης της καρδιακής λειτουργίας λόγω χορηγήσεως υπερβολικής δόσης αδρεναλίνης, πότε, με ποιον τρόπο και με ποια συμπτώματα θα εκδηλωνόταν η επιβάρυνση αυτή.
-αν εκτός από την αδρεναλίνη, θα έπρεπε να χορηγηθεί και βρογχοδιασταλτικό (aerolyn) για τη λύση του βρογχόσπασμου
-αν με βάση τα έγγραφα της δικογραφίας και τα αποτελέσματα των εξετάσεων «αερίων αίματος» προκύπτει ότι δεν είχε γίνει επαναδιασωλήνωσή της 4χρονης μετά την αποσωλήνωση της με το πέρας του χειρουργείου και το πρώτο επεισόδιο που εμφάνισε μέχρι την ώρα 10.33.
Την ενοχή της αναισθησιολόγου έχει προτείνει ο εισαγγελέας της έδρας, υποστηρίζοντας ότι οι λανθασμένες ενέργειες της κατηγορούμενης ήταν εκείνες που οδήγησαν στον θάνατο.
Απέρριψε τον βασικό ισχυρισμό της υπεράσπισης περί σοβαρής διφασικής αλλεργικής αντίδρασης σε χορηγούμενο φάρμακο (αντίδοτο στη νάρκωση). Κατά τον εισαγγελέα δεν αποδείχθηκε η ύπαρξη αλλεργικής αντίδρασης.
Το κλειδί της υπόθεσης βρίσκεται κατά τον εισαγγελικό λειτουργό στο βρογχόσπασμο που παρουσίασε το παιδί κατά την ανάνηψη, κρίνοντας ότι αφενός δεν έγινε έγκαιρα αντιληπτός με αποτέλεσμα η 4χρονη να υπομείνει μία παρατεταμένη κατάσταση μη αντιμετώπισης του και αφετέρου όταν πλέον διαπιστώθηκε ο βρογχόσπασμος, δεν είχε την ορθή αντιμετώπιση.
Από την πλευρά της η αναισθησιολόγος υποστήριξε στην απολογία της ότι κατέβαλε το σύνολο των δυνάμεών της, ψυχικών, γνωσιακών και ανθρώπινων για να σώσει το παιδί, το οποίο δεν άφησε στιγμή από τα μάτια της και δεν δέχεται σε καμία περίπτωση ότι επέδειξε αμέλεια ή αργοπορία.
Απέδωσε τον θάνατο της 4χρονης Μελίνας σε μία σπάνια επιπλοκή κατά τη διαδικασία ενός καθημερινού χειρουργείου, σε σοβαρή διφασική αλλεργική αντίδραση (4ου βαθμού) σε χορηγούμενο φάρμακο (αντίδοτο στη νάρκωση).