το ‘90 στην Αλικαρνασσό

Μέσα στη δεκαετία του 1990 εκδόθηκε ένας νόμος που άνοιξε την πόρτα στους μακροχρόνια καταπατητές να μπορέσουν να αγοράσουν το ακίνητο πάνω στο οποίο έχουν χτίσει αλλά με συγκεκριμένες προϋποθέσεις και όρους.

Ο πρώην Δήμαρχος Ν.Αλικαρνασσού Γ.Πατεράκης αμέσως μετά την εκλογή του φρόντισε να αξιοποιήσει τις δυνατότητες που έδινε ο συγκεκριμένος νόμος, βλέποντας τα κοινωνικά αδιέξοδα που είχαν δημιουργηθεί στην περιοχή ΚΑΙ οξύνονταν μέρα με τη μέρα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του αντιδημάρχου δημοτικής περιουσίας κ. Μανόλη Βασιλάκη, για όσο διάστημα έδινε ο συγκεκριμένος νόμος τη δυνατότητα σε πολίτες να καταθέσουν τις αιτήσεις τους και να ενταχθούν στη ρύθμιση της αγοράς του ακινήτου τους υποβλήθηκαν συνολικά 176 αιτήσεις.

Από αυτές έγιναν δεκτές οι 70 και απορρίφθηκαν οι 106. Η απόρριψη των αιτήσεων συνδέεται με πολλούς παράγοντες όπως για παράδειγμα επειδή κατατέθηκαν εκπρόθεσμα ή επειδή δεν είχαν αντιστοιχία με τους όρους των διατάξεων του νομοθετικού πλαισίου.

Από τις 70 αιτήσεις μόνο ένας πολίτης κατάφερε να φτάσει μέχρι το τέλος και να αποκτήσει συμβόλαιο που κατοχυρώνει την ιδιοκτησία του. Αυτό σημαίνει ότι σήμερα εκκρεμούν άλλες 69 αιτήσεις. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι από τις 70 αιτήσεις οι 44 αφορούσαν σε καταπατήσεις ακινήτων στην περιοχή των σφαγείων, οι 15 στο γήπεδο του Ηροδότου, και οι 11 στην περιοχή «Θαλασσινά».

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και το ύψος των χρεώσεων ανά τετραγωνικό μέτρο για κάθε μια από αυτές τις περιοχές. Ειδικότερα σύμφωνα πάντα με τον αντιδήμαρχο, το κόστος χρέωσης ανά τετραγωνικό μέτρο στην περιοχή των σφαγείων είχε οριοθετηθεί στις 5.000 δραχμές.

Το αντίστοιχο ποσό για την περιοχή που αναπτύσσεται το γήπεδο του Ηροδότου είναι 10.000 δραχμές ανά τετραγωνικό μέτρο. Τέλος στην περιοχή «Θαλασσινά» το κόστος της αγοράς του ακινήτου είχε οριοθετηθεί στα 12.000 δραχμές.

Όπως εξηγεί ο κ. Βασιλάκης το ύψος των χρεώσεων είχε προσδιοριστεί από το Δημοτικό Συμβούλιο της Νέας Αλικαρνασσού, αξιολογώντας τη γενικότερη κατάσταση που επικρατούσε στις περιοχές αυτές, η οποία δεν ήταν ευνοϊκή όπως για παράδειγμα στην περιοχή των σφαγείων.

Αντίστοιχα αυτό το οποίο αξιολόγησε ήταν η αντικειμενική δυνατότητα του κάθε πολίτη να μπορέσει να ανταπεξέλθει σε μια τέτοια χρέωση, αξιολογώντας δηλαδή ότι στο σύνολο τους ήταν άνθρωποι που δεν είχαν οικονομική ευμάρεια αντίθετα ήταν φορτωμένοι με οικονομικές δυσκολίες.

Σύμφωνα πάντα με τον αντιδήμαρχο οι 70 οι αιτήσεις που κατέθεσαν οι πολίτες και πήραν το πράσινο φως από το Δημοτικό Συμβούλιο κλήθηκαν να πληρώσουν στη ΔΟΥ . Με βάση τα στοιχεία που υπάρχουν, οι 27 από αυτούς έχουν πλήρως εξοφλήσει, ενώ οι 8 από αυτούς έχουν καταβάλλει μέρος των χρημάτων που τους είχαν χρεωθεί. Για τους 35 από αυτούς, ο Δήμος δεν έχει στοιχεία σε σχέση με το αν πλήρωσαν ή αν εκκρεμεί η αποπληρωμή του ποσού που τους είχε αποδοθεί.

Ο κ. Βασιλάκης τονίζει ότι ασφαλώς υπάρχουν ανοικτά ζητήματα για όλους όσοι δεν κατάφεραν να αποπληρώσουν τα ποσά που τους αντιστοιχούν ή δεν εντάχθηκαν στη ρύθμιση, αλλά αυτό το οποίο προκύπτει είναι ότι ο μόνος τρόπος για να τακτοποιηθούν είναι να υπάρξει νέα νομοθετική ρύθμιση που θα δώσει διέξοδο σε αυτά τα ανοικτά κοινωνικά ζητήματα.