Από το πρωτόδικο δικαστήριο είχε αποχωρήσει με μία ισόβια και 7 χρόνια κάθειρξη στην πλάτη. Πήρε πάνω του το μεγάλο βάρος της ευθύνης για τη χασισοφυτεία-μαμούθ σε θερμοκήπια στη Γρα Λυγιά, το 2018. Οι άλλοι τρεις συγκατηγορούμενοί του, ένας ακόμα Ρεθυμνιώτης και δύο Ιεραπετρίτες, καταδικάστηκαν σε ποινές κάθειρξης από πέντε έως 16 έτη.
Κατά την Αστυνομία, οι δύο Ρεθυμνιώτες κατείχαν το know how, δηλαδή την τεχνογνωσία, και οι δύο Ιεραπετρίτες είχαν τους χώρους. Μάλιστα, ο ένας εκ των Ιεραπετριτών προανακριτικά φέρεται να είχε παραδεχτεί ότι τον προσέγγισαν για τη συγκεκριμένη δουλειά και τελικά κατάφεραν να τον πείσουν, καθώς ο ίδιος ήταν κατεστραμμένος οικονομικά και καταχρεωμένος στις τράπεζες. Έτσι πέρασε τη διαχωριστική κόκκινη γραμμή και μπήκε στις… εναλλακτικές καλλιέργειες.
Το έχουμε δει να συμβαίνει στο παρελθόν, το είδαμε και πρόσφατα: άνθρωποι που μέχρι πρότινος δεν είχαν καμία σχέση με τα ναρκωτικά και καλλιεργούσαν πατάτες και τομάτες πέρασαν στην παρανομία, ρισκάροντας για τα χρήματα είτε επειδή ήταν …πνιγμένοι μέχρι τον λαιμό είτε επειδή ήθελαν να «πιάσουν» την καλή. Την συγκεκριμένη υπόθεση είχε χειριστεί το Τμήμα Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος και επιχειρησιακά συμμετείχαν και στελέχη της ΕΚΑΜ Κρήτης.
Και μπορεί οι αγγουριές που βρέθηκαν στο θερμοκήπιο, να έφθαναν μόνο για ρακή, παρείχαν ωστόσο, όπως σχολίαζαν αστυνομικοί, φυσική κάλυψη στα χιλιάδες «νανάκια» που είχαν φυτευτεί στο χώρο και τα οποία υπολογίζεται ότι θα απέδιδαν σοβαρά κέρδη στους καλλιεργητές τους. H υπόθεση επρόκειτο να εκδικαστεί σε δεύτερο βαθμό στο Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Ανατολικής Κρήτης την Τετάρτη, διέκοψε ωστόσο για τις 22 Φεβρουαρίου.
Πάντως, στο πρωτόδικο δικαστήριο, παρά την σοβαρότητα της υπόθεσης, δεν έλειψαν οι στιγμές γέλιου στη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας.
«Εδώ ήρθα να πω αλήθειες!», ήταν οι πρώτες κουβέντες του βασικού κατηγορουμένου κατά την απολογία του, ο οποίος κατ’ επανάληψη έδινε το λόγο της τιμής του, προκειμένου να πείσει για το αληθές των λεγομένων του. «Τώρα μάλιστα…» είχε σχολιάσει η πρόεδρος δεδομένου ότι είχαν προηγηθεί οι απολογίες των τριών συγκατηγορουμένων του που δεν ήταν και τόσο …διαφωτιστικές με βάση την δικογραφία και τα όσα είχαν καταθέσει μάρτυρες αστυνομικοί.
«Με τον άνθρωπο (τον ιδιοκτήτη του θερμοκηπίου) κάναμε μία συνεργασία….», με την πρόεδρο να τον διακόπτει: «το λέτε τόσο φυσικά σαν να επρόκειτο για επιχειρηματική συνεργασία». «Επιχειρηματίας δεν είμαι» χαμογέλασε ο κατηγορούμενος. «Αν ήμουν, δεν θα ασχολούμουν με αυτά».
Υποστήριξε ότι βρισκόταν σε πίεση καθώς χρωστούσε 65.000 ευρώ. Προσέγγισε τον Ιεραπετρίτη και του πρότεινε έναντι 10.000 ευρώ να του διαθέσει το θερμοκήπιο ώστε να καλλιεργήσουν τα δενδρύλλια. «Υπολογίζω ότι θα βγάζαμε περί τα 30 κιλά προς περίπου 2000 ευρώ το κιλό, γύρω στις 60.000 ευρώ δηλαδή».
«Μα έτσι δεν ξεχρεώνατε. Λάθος επιχειρηματική δραστηριότητα επιλέξατε» σχολίασε ξανά η πρόεδρος.
Ο κατηγορούμενος απέδωσε εν μέρει την ενασχόλησή του με την χασισοκαλλιέργεια και στην κατάθλιψη που ένιωθε λόγω της οικονομικής πίεσης.
-«Αν όλοι που έχουν κατάθλιψη, φύτευαν χασίς, τότε…» σχολίασε η πρόεδρος.
«Εγώ ξέρω ότι όσοι έχουν κατάθλιψη αυτοκτονούν…» απάντησε ο κατηγορούμενος.
«Εσείς το γυρίσατε στο δημιουργικό…» σημείωσε εκ νέου η πρόεδρος.
Όσο για το καλάσνικοφ που βρέθηκε στο χώρο του θερμοκηπίου και αρχικώς είχε αποδοθεί στον έτερο Ρεθυμνιώτη, ισχυρίστηκε ότι ήταν δικό του. «Α, το καλάσνικοφ ήταν δικό μου. Θα βάπτιζα το κοπέλι (έτερου κατηγορουμένου) και είχαμε δώσει τα χέρια. Με την ευκαιρία κυρία πρόεδρε που πήγα εκεί, το κρατούσα κιόλας. Εγώ δεν είμαι ικανός ούτε μυρμήγκι να βλάψω…».