Από τη μια, η λειψυδρία και από την άλλη, μια εμπλοκή που έχει ανακύψει στις προσλήψεις των υδρονομέων, έχουν «ανεβάσει» στα ύψη το πολιτικό θερμόμετρο στην ενδοχώρα του Δήμου Ηρακλείου, καθώς μένουν απότιστες δεκάδες καλλιέργειες, με αποτέλεσμα ο κόσμος να αγανακτεί και οι πρόεδροι των κοινοτήτων του Δήμου Ηρακλείου να τρέχουν και να μη φτάνουν.
Όπως προκύπτει, ένα διαχειριστικό θέμα που ανέκυψε και δεν αντιμετωπίστηκε εγκαίρως, δημιούργησε ένα εκρηκτικό πρόβλημα, καθώς τα χωριά του Ηρακλείου έχουν μείνει χωρίς υδρονομείς, οι οποίοι δεν έχουν πλέον ενεργές συμβάσεις. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, χωρίς να έχει ανανεωθεί η σύμβαση των υδρονομέων, όπως είναι φυσικό, δεν έχουν τη δυνατότητα να εμπλακούν στη διαδικασία της άρδευσης που μένει στον αέρα, αφού δεν υπάρχει καμία πρόνοια για το πώς θα καλυφθεί το κενό.
Αποτέλεσμα της κατάστασης αυτής είναι να βρίσκονται σε μεγάλη αναστάτωση οι πρόεδροι των κοινοτήτων, αφού κάποιοι θα πάρουν, όπως χαρακτηριστικά σχολιάζουν, και τον ρόλο του υδρονομέα, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το εν λόγω πρόβλημα και να μη μείνει αβοήθητος ο κόσμος.
«Η κατάσταση είναι εξαιρετικά αρνητική -τονίζει ο πρόεδρος της κοινότητας Πυργούς, Μιχάλης Χαιρέτης- διότι, αυτή τη στιγμή, υπάρχει ένα κενό, για το οποίο όλοι σηκώνουν τους ώμους και την “πληρώνουν” οι πρόεδροι των κοινοτήτων, κάποιοι από τους οποίους θα αναγκαστούν να κάνουν τους υδρονομείς». «Ειδικότερα -όπως εξηγεί- η αρδευτική περίοδος ξεκινά στις 16 Μαΐου και τελειώνει 15 Οκτωβρίου. Στον Δήμο Ηρακλείου, οι συμβάσεις των υδρονομέων έγιναν από τις 16 Μαΐου ως τις 16 Νοεμβρίου.
Ωστόσο, η απόφαση αυτή απορρίφθηκε από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Κρήτης με τη λογική ότι η υδροδοτική περίοδος καλύπτει ένα πεντάμηνο. Ο Δήμος δεν φρόντισε να λύσει το πρόβλημα, που ανέκυψε, όπως έκανε για παράδειγμα ο Δήμος Βιάννου, που είναι ένας από τους ελάχιστους που είχαν την πρόνοια να το διαχειριστούν αποτελεσματικά.
Αποτέλεσμα, σήμερα να βρισκόμαστε σε μια κατάσταση εξαιρετικά φορτισμένη, καθώς τελειώνει ο Οκτώβρης· δεν έχει βρέξει, τα δέντρα είναι απότιστα, ο κόσμος διαμαρτύρεται, διότι ο μόνος τρόπος να ποτιστούν οι ελιές είναι από τις γεωτρήσεις, αλλά ούτε αυτό είναι εφικτό, λόγω της εμπλοκής που ανέκυψε με τους υδρονομείς».
Ο ίδιος τονίζει ότι «οι καιροί είναι πάρα πολύ δύσκολοι για τον κόσμο, ο πρωτογενής τομέας δοκιμάζεται και οι χειρισμοί που γίνονται ή δεν γίνονται, θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι έχουν βαρύ κόστος στην κοινωνία, το οποίο δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με εφησυχασμό…».