Κατάφεραν να επιβιβαστούν σε μία σχεδία και να διασχίσουν ωκεανούς και θάλασσες στη μέση μιας φουρτούνας για να βρουν το λιμάνι που αναζητούσαν και να γαληνέψει η ψυχή τους.
Τα βιώματά τους αποτύπωσαν στους στίχους του τραγουδιού «Όνειρο στην καταιγίδα», που δημιούργησαν κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Τα μέλη του ΚΕΘΕΑ ΑΡΙΑΔΝΗ επέλεξαν με αυτό τον τρόπο να ξεπεράσουν τη δύσκολη περίοδο του κοροναϊού και να δημιουργήσουν κάτω από αντίξοες συνθήκες κάτι όμορφο και ξεχωριστό.
Μπορεί κανείς να δει το τραγούδι παρακάτω..
Αύριο, Παρασκευή 26 Ιουνίου, Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών, τα μέλη της κοινότητας θα πραγματοποιήσουν ποικίλες δράσεις, όπως καθαρισμό του πάρκου που βρίσκεται στην οδό Σεφέρη στη Ν. Αλικαρνασσό, έξω από τα γραφεία του Κέντρου, ενώ θέλουν να τοποθετήσουν ένα κουτί με βιβλία για όποιον αγαπά το διάβασμα.
Την 1η Ιουλίου θα οργανώσουν φεστιβάλ δρόμου, θα κλείσουν την περιοχή γύρω από το Κέντρο, απευθύνουν κάλεσμα στη γειτονιά να συμμετέχει στις δράσεις, θα υπάρχει μουσική, πάγκος με παγωτό, κεραμίστας που θα φτιάξει έργα με παιδιά, θεατρικό παιχνίδι, ενώ θα είναι ανοιχτές οι πύλες του ΚΕΘΕΑ για όποιον θέλει να ξεναγηθεί στους χώρους του.
Ο υπεύθυνος εκπαίδευσης του ΚΕΘΕΑ, κ. Μάνος Ταμιωλάκης, αναφέρει πως στη διάρκεια της απομόνωσης συνεχίστηκε η θεραπευτική και εκπαιδευτική λειτουργία του προγράμματος διαδικτυακά.
Για το τραγούδι συνεργάστηκαν οι ομάδες δημιουργικής γραφής και μουσικής δημιουργίας, «βρήκαμε χαρά και μεράκι για να φτιάξουμε το τραγούδι», περιγράφει.
Αναφέρει πως τα άτομα που είναι στο στάδιο της επανένταξης πέρασαν αρκετά δύσκολα, το στοίχημα είναι να κερδίσουν τη ζωή τους οι ίδιοι και να επιβιώσουν μέσα από τη δουλειά τους. Όταν, όμως, βάλλονται, δυσκολεύονται πολύ και το άγχος μπορεί να οδηγήσει και σε υποτροπή. Πολλά άτομα χρειάστηκε να μπουν σε αναστολή εργασίας, κάτι που ήταν δύσκολο να διαχειριστούν και χρειάστηκαν στήριξη από τους ανθρώπους του προγράμματος.
Η κ. Μαρία Δασκαλάκη, εθελόντρια και υπεύθυνη της ομάδας δημιουργικής γραφής περιγράφει πως «μία ή δύο φορές την εβδομάδα, δίναμε ραντεβού να ιδωθούμε μεταξύ μας, να πούμε δυο κουβέντες για κουράγιο και δύναμη και να γράψουμε.
Εκείνη την περίοδο ασχολούμασταν με τη ζωή και το έργο διάφορων καλλιτεχνών -βασανισμένων ψυχών- που κατάφερναν να μετουσιώνουν τις εσωτερικές τους σκιές σε κάτι άλλο, σε δημιουργία, σε Τέχνη. Αυτό προσπαθούσαμε να κάνουμε κι εμείς, εξάλλου… Να μετουσιώνουμε αυτό που βιώναμε εκείνη την περίοδο σε λέξεις…» Κάποια στιγμή, ένα μέλος της κοινότητας της διάβασε τι είχε γράψει, ήταν οι στίχοι
‘’Μες στο κλουβί της μοναξιάς
θα κλείσω την ελπίδα
να μη χαθεί το όνειρο
μέσα στην καταιγίδα.
Δε γονατίζω το κορμί
μπροστά στην καταιγίδα…’’
Αμέσως, η κ. Δασκαλάκη κατάλαβε ότι ήταν το ρεφρέν ενός τραγουδιού που δεν είχε γραφτεί ακόμη.
Άρχισε η συνεργασία με τον εθελοντή μουσικό, κ. Γιάννη Τσιλογιάννη, ο οποίος συνέθεσε τη μουσική μαζί με τα μέλη της ομάδας.
Ο ίδιος αναφέρει ότι «βασικός στόχος ήταν να δημιουργήσουμε ένα ασφαλές περιβάλλον ειλικρινούς αποδοχής, ένα κλίμα εμπιστοσύνης, όπου μέσα από την αυθεντικότητα να μπορέσουμε να αλληλεπιδράσουμε μουσικά και να καταφέρουμε, -έχοντας τους στίχους των μελών- να δημιουργήσουμε ένα τραγούδι που θα απευθύνεται στο συναίσθημά τους και θα εκφράζει τον ψυχικό τους κόσμο.
Επίσης, σημαντικός στόχος μέσα από τη διαδικασία-στάδια δημιουργίας του τραγουδιού, ήταν η ενίσχυση της αυτοπεποίθησής τους, με το να αναλάβουν πρωτοβουλίες και να τις υλοποιήσουν στα πλαίσια της αλληλεπίδρασης μεταξύ των μελών της ομάδας».
Μαζί με τον μουσικό-ηχολήπτη, κ. Νίκο Δασενάκη ηχογραφήσανε το τραγούδι στο οποίο την αφήγηση έκαναν ο Μανώλης Α. και ο Στέλιος Νικ. κι έπειτα μαζί με τη σκηνοθέτιδα, κ. Μαρίνα Σπανάκη, τον κ. Κώστα Καστανάκη στην παραγωγή του βίντεο και τη χορεύτρια, κ. Ελεάννα Πυροβολάκη, η ομάδα βρέθηκε στον Καράβολα και «γυρίσανε» το γεμάτο συμβολισμούς videoclip.
Όρθιοι μέσα στην καταιγίδα
Ο κ. Μανώλης αναφέρει πως την περίοδο του κοροναϊού τούς δόθηκε η ευκαιρία να γνωριστούν καλύτερα μεταξύ τους αφού ζούσαν μέσα στον ξενώνα. Για το τραγούδι, λέει πως ήταν ό,τι πιο όμορφο έχουν φτιάξει στο ΚΕΘΕΑ και ο ίδιος χάρηκε πολύ για το αποτέλεσμα.
«Το τραγούδι έχει βγει από τη ζωή μας, ο καθένας «πέταξε» ένα κομμάτι που είναι αληθινό», αναφέρει ο κ. Έλτον. Την περίοδο της απομόνωσης, ο ένας στήριξε τον άλλο στις δύσκολες στιγμές.
Ο κ. Γιάννης αναφέρει ότι οι στίχοι είναι συμβολικοί, περιγράφουν όσα οι ίδιοι έχουν βιώσει και την ηρεμία και γαλήνη που βρήκαν μετά από την καταιγίδα που πέρασαν και κατάφεραν να προχωρήσουν στη ζωή τους. «Εδώ παλεύουμε να μείνουμε καθαροί από ναρκωτικά», αναφέρει.
Ο κ. Κώστας λέει πως ένα μέλος της κοινότητας αποχώρησε την περίοδο της απομόνωσης, η κατάσταση ήταν δύσκολη αλλά όλοι δούλεψαν πολύ με τον εαυτό τους και βγήκαν πιο δυνατοί, τελικά.
Για κάτι όμορφο που προέκυψε από ομαδική δουλειά κάνει λόγο ο κ. Γιάννης. Το μήνυμα που θέλουν να στείλουν είναι πως το κορμί τους δε γονατίζει μπροστά στην καταιγίδα και ακόμα και αν πέσουν θα σηκωθούν ξανά.
Ο κ. Στέλιος Νικ. αναφέρει ότι προσπαθούν να αποκτήσουν ό,τι τους αξίζει, ακόμα και σε δύσκολες συνθήκες. «Όνειρα στη χρήση δεν κάναμε, τώρα κοπιάζουμε, σηκωνόμαστε, πάντα με στήριξη, για να φέρουμε το αποτέλεσμα που θέλουμε. Είναι επίπονο αλλά δεν παραιτούμαστε, δεν υπάρχει δεν μπορώ, μόνο δε θέλω», αναφέρει.