«Είναι επικίνδυνο για τους ίδιους τους μαθητές,ο σχολικός νοσηλευτής να μετακινείται από σχολείο σε σχολείο για να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε παιδιά που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας» λέει στην «Π» ο Γιώργος Καρακωνσταντάκης σχολικός νοσηλευτής και φιλόλογος ,με αφορμή νέα ρύθμιση που δρομολογείται και προβλέπει ακριβώς αυτό.
Ο σχολικός νοσηλευτής σε επιστολή του,αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Αυτές τις ημέρες έχει αναρτηθεί προς δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση σχέδιο νόμου του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού υπό τον ηχηρό τίτλο «Σύσταση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία “Ελληνορθόδοξη Ιερά Βασιλική Αυτόνομη Μονή του Αγίου και Θεοβάδιστου Όρους Σινά στην Ελλάδα”». Ο υπομονετικός αναγνώστης θα διεξέλθει τα επιμέρους επτά μέρη αυτού του σχεδίου νόμου για να διαπιστώσει ότι, εκτός από τη σύσταση του ως άνω νομικού προσώπου, αναγγέλλονται ρυθμίσεις ειδικότερων θεμάτων που περιλαμβάνουν την ασφάλεια των Α.Ε.Ι., την ενίσχυση του ερασιτεχνικού αθλητισμού και την αντιμετώπιση της αθλητικής βίας καθώς και «άλλες διατάξεις Υ.ΠΑΙ.Θ.Α». Το τελευταίο αυτό τμήμα του σχεδίου νόμου με τον περιληπτικό τίτλο φαίνεται να μονοπωλεί το ενδιαφέρον των ηλεκτρονικών περιηγητών στη σχετική ιστοσελίδα. Κατά τη στιγμή της σύνταξης του παρόντος κειμένου 1503 χρήστες του ψηφιακού αποθετηρίου είχαν αναρτήσει σχόλια για το σύνολο του περιεχομένου του σχεδίου νόμου. Από αυτά τα 1403 (ποσοστό 93,4%!) αφορούσαν αποκλειστικά το μέρος Ε’, τις «άλλες διατάξεις». Τί άραγε καθιστά αυτό το μέρος του σχεδίου νόμου τόσο δημοφιλές; Δυστυχώς, το περιεχόμενό του.
Στο έκτο και ακροτελεύτιο κεφάλαιο οι συντάκτες παραθέτουν το υπ’ αριθμόν 146 άρθρο το οποίο τροποποιεί το πεδίο άσκησης επαγγελματικών υποχρεώσεων των σχολικών νοσηλευτών, του επιφορτισμένου από την πολιτεία Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού με την ευθύνη της επιστασίας και της παροχής ολιστικής φροντίδας σε μεμονωμένα μέλη της μαθητικής κοινότητας με σοβαρές παθήσεις αλλά και στο σύνολο της σχολικής μονάδας. Σύμφωνα με την τροποποίηση που επιχειρείται στο σχέδιο νόμου κάθε σχολικός νοσηλευτής θα είναι υποχρεωμένος να παρέχει υπηρεσίες όχι μόνο στη σχολική μονάδα τοποθέτησής σου αλλά και σε όμορα εκπαιδευτήρια εντός ακτίνας 500 μέτρων! Η επιχειρούμενη αυτή μεταβολή στο καθεστώς εργασίας των σχολικών νοσηλευτών είναι επικίνδυνη σε πολλαπλά πεδία και για πολλούς λόγους.»
«Τι γίνεται αν ο νοσηλευτής λείπει όταν το παιδί τον χρειάζεται;»
Ο ίδιος ,αναφέρει: «Όσον αφορά τους υποστηριζόμενους μαθητές είναι ευνόητο ότι έχουν ανάγκη τη συνεχή παρουσία του επαγγελματία υγείας από τον οποίο εξαρτώνται άμεσα. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι περισσότερες διαθέσεις σχολικών νοσηλευτών αφορούν περιστατικά σακχαρώδους διαβήτη Ι, επιληπτικών κρίσεων και τροφικών αλλεργιών, με άλλα λόγια καταστάσεων απρόβλεπτων και με ραγδαία εξέλιξη αν δεν τύχουν άμεσης και κατάλληλης φροντίδας. Πώς όμως θα γίνει αυτό αν ο σχολικός νοσηλευτής βρίσκεται κατά την εκδήλωση του συμβάματος σε διαφορετική σχολική μονάδα; Ταυτόχρονα είναι κατανοητό ότι, τουλάχιστον για τους μικρότερους μαθητές, η έστω και πρόσκαιρη απομάκρυνση του φροντιστή τους θα έχει και ψυχολογικές συνέπειες, καθώς σε αυτόν αναγνωρίζουν το δεύτερο πιο οικείο και έμπιστο πρόσωπο μετά από τους γονείς τους.
Ζητήματα, ωστόσο, προκύπτουν και αναφορικά με τις συνθήκες εργασίας που θα διαμορφωθούν για τους σχολικούς νοσηλευτές, γεγονός που θα επηρεάσει αναπόδραστα και την ποιότητα της προσφερόμενης από αυτούς φροντίδας. Αποτελεί πράγματι πρωτοτυπία να καλείται εργαζόμενος να μεταβαίνει σε διαφορετικούς χώρους εργασίας κατά το ωράριο εργασίας του προκειμένου να παράσχει σχετικές υπηρεσίες σε διαφορετικά πρόσωπα. Είναι εύλογο ότι η συχνή μετακίνηση αυξάνει τις πιθανότητες έκθεσης σε κίνδυνο τόσο του ίδιου του εργαζόμενου όσο και των μαθητών καθώς-όπως κατέδειξε το πρόσφατο λυπηρό περιστατικό ιατρικού λάθους σε νοσοκομειακό ασθενή που μονοπώλησε την επικαιρότητα-το αυξημένο εργασιακό άγχος και η σωματική και ψυχική εξουθένωσητου σχολικού νοσηλευτή στην προσπάθειά του να ανταποκριθεί σε περιστατικά διαφορετικής βαρύτητας μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσουν σε περιστατικά πλημμελούς άσκησης καθηκόντων χωρίς υπαιτιότητα των ίδιων των σχολικών νοσηλευτών.»
«Σε κάθε περίπτωση,καταλήγει ο Γιώργος Καρακωνσταντάκης,η ευθύνη της εξεύρεσης επαρκούς και ικανού ανθρώπινου δυναμικού βαρύνει την ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ.Α. και δε θα πρέπει να μετακυλίεται στον κλάδο των σχολικών νοσηλευτών, ενός θεσμού που έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από το κοινωνικό σώμα και έχει κερδίσει την εκτίμηση και τον σεβασμό τόσο των οικογενειών όσο και των υπόλοιπων λειτουργών της εκπαίδευσης.»