Τον άδικο αποκλεισμό ατόμου με αναπηρία, κοινωνικής λειτουργού, από τον διορισμό της στην Περιφέρεια Κρήτης, με αιτιολογία την αναπηρία της (!), καταγγέλλει η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων Νομού Ηρακλείου.
Όπως εξηγεί, αυτός ο αποκλεισμός, σύμφωνα με τις καταγγελίες του Συνδέσμου Κοινωνικών Λειτουργών, έγινε παρά το γεγονός ότι η ίδια συμμετείχε -και ως επιτυχούσα ήταν στον πίνακα διοριστέων- σε έναν διαγωνισμό του ΑΣΕΠ (6Κ/2024), στον οποίο συμμετείχαν αποκλειστικά άτομα με αναπηρία 50% και πάνω! Δηλαδή, Αποκεντρωμένη Διοίκηση και Περιφέρεια Κρήτης απέκλεισαν ένα άτομο με αναπηρία που πέτυχε σε ένα διαγωνισμό για… ΑμεΑ!
Με μια απαράδεκτη γνωμάτευσή της, η Α/βάθμια Υγειονομική Επιτροπή Ν. Ηρακλείου της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης, έκρινε ότι η κοινωνική λειτουργός δεν έχει τη φυσική καταλληλότητα, για να ασκήσει τα καθήκοντά της! Μια γνωμάτευση, την οποία έσπευσε να αποδεχτεί αμέσως η Περιφέρεια Κρήτης.
Η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων καταγγέλλει αυτή την απαράδεκτη γνωμάτευση, καθώς και την άκριτη αποδοχή της από την Περιφέρεια Κρήτης και καλεί τους αρμόδιους να την ανακαλέσουν αμέσως και να κάνουν όλες τις απαραίτητες ενέργειες, ώστε να προσληφθεί η κοινωνική λειτουργός στη θέση που είναι διοριστέα.
Όπως μάλιστα τονίζεται στην ίδια ανακοίνωση, «δεν είναι το πρώτο περιστατικό εργασιακού αποκλεισμού ΑμεΑ στο Ηράκλειο. Έχουμε καταγγείλει -μέσα σε ένα μήνα- άλλες δύο περιπτώσεις, που και πάλι το κράτος -με τις Υπηρεσίες του (ΔΥΠΑ)- απέκλεισε εργαζόμενες με αναπηρία από θέσεις εργασίας που δικαιούνται.
Με το νέο αποκλεισμό ατόμου ΑμεΑ από την εργασία, καταρρέει το αφήγημα Κυβέρνησης και Τοπικής Διοίκησης για «συμπερίληψη». Κάθε μέρα, τα άτομα με αναπηρία, οι χρονίως πάσχοντες και οι οικογένειές μας, διαπιστώνουμε με τον πιο οδυνηρό τρόπο ότι ζούμε σε μια κοινωνία, που η αναπηρία είναι ακόμη στίγμα, που αποτελεί εμπόδιο για την εργασία, την ίδια τη ζωή.
Ζούμε μια ζοφερή πραγματικότητα, καθώς οι αριθμοί είναι αμείλικτοι: Eurostat και ΕΛΣΤΑΤ δείχνουν ότι το 50% των οικογενειών ΑμεΑ – χρονίως πασχόντων στην Ελλάδα και το 30% στο σύνολο των χωρών της Ε.Ε., ζει στο όριο της φτώχειας!
Στη χώρα μας, παρά τα παχιά λόγια και τις διακηρύξεις για «συμπερίληψη», τα άτομα με αναπηρία και οι χρονίως πάσχοντες μαζί με τις οικογένειες τους, βιώνουν ένα «Γολγοθά», για να καταφέρουν να επιβιώσουν καθώς, σύμφωνα με τις παραπάνω μελέτες, η αναπηρία αποτελεί βασικό παράγοντα φτωχοποίησης των οικογενειών ΑμεΑ.
Σε αυτό θα πρέπει να προσθέσουμε και ότι ένα σημαντικό τμήμα του παραγωγικού πληθυσμού των ατόμων με αναπηρία, είναι αποκλεισμένο από την εργασία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Ως εδώ! Χορτάσαμε από «συμπόνοια» και χτυπήματα στην πλάτη! Έχουμε ανάγκες, θέλουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια εμείς και τα παιδιά μας! Διεκδικούμε δυναμικά τα δικαιώματά μας!».