Χειρότερες από την… Ινδία αποδεικνύονται οι υποδομές του αεροδρομίου Ηρακλείου “Νίκος Καζαντζάκης” σε σχέση με την υποστήριξη και εξυπηρέτηση των Ατόμων με Αναπηρία (ΑμεΑ).
Πιο συγκεκριμένα, το πρόβλημα αυτή τη φορά εντοπίζεται στη μη λειτουργία του συστήματος κλήσης βοήθειας για ΑμεΑ στους χώρους στάσης και στάθμευσης, μπροστά στον αεροσταθμό.
Όπως αποκαλύπτει ανάρτηση Ηρακλειώτη σε ομάδα στα κοινωνικά δίκτυα, σε όλα τα αεροδρόμια του κόσμου που πληρούν τις βασικές διεθνείς προδιαγραφές, υπάρχει ένα σύστημα με το οποίο κάθε άτομο με κινητικά προβλήματα μπορεί να ζητήσει βοήθεια από το προσωπικό του αεροδρομίου, προκειμένου να κινηθεί από το parking ως την πύλη επιβίβασης.
Στο αεροδρόμιο Ηρακλείου, όμως, ενώ υπάρχει τέτοιο σύστημα, αυτό δεν λειτουργεί, όπως διαπίστωσε συνοδεύοντας ΑμεΑ φίλο του που κινείται με αμαξίδιο. Εύλογα ο συμπολίτης μας αναρωτήθηκε, τι θα είχε γίνει με τον φίλο του ή τι γίνεται με τον οποιοδήποτε ξένο, τουρίστα, επισκέπτη του Ηρακλείου και της ανατολικής Κρήτης συνολικά που δεν έχει μαζί του κάποιον να δικό του άνθρωπο που θα πάει στο εσωτερικό του αεροσταθμού να αναζητήσει ο ίδιος βοήθεια από το προσωπικό του αεροδρομίου ή κάποιας αεροπορικής εταιρείας.
Αναλυτικά το κείμενο της ανάρτησης:
“Αυτό στη φωτογραφία είναι ένα σύστημα που έχουν σε όλα τα αεροδρόμια στις θέσεις ΑΜΕΑ για να πάει βοήθεια στο parking. Μαντέψτε σε ποιο αεροδρόμιο δε δουλεύει. Σήμερα είχα τη “χαρά” να διαπιστώσω από πρώτο χέρι την “εμπειρία” που προσφέρει το “Διεθνές” Αεροδρόμιο Ηρακλείου και στους επιβάτες ΑΜΕΑ.
Το ΣΚ είχαμε φιλοξενούμενο ο οποίος για την κίνησή του χρειάζεται αμαξίδιο. Επειδή κάνει πολλά ταξίδια, σε σχετική ερώτησή μου για τα αεροδρόμια με ενημέρωσε ότι υπάρχει το σχετικό σύστημα που ζητάς βοήθεια και λειτουργεί όπου και αν έχει πάει, ακόμα και στην Ινδία. Που να ήξερε…
Φτάνοντας σήμερα το πρωί στο αεροδρόμιο είδα το σχετικό κουδούνι στις θέσεις ΑΜΕΑ και χάρηκα, σκέφτηκα δουλεύει και κάτι σε αυτό το χαλί. Υπολόγιζα χωρίς τον ξενοδόχο. Βλέποντας πως δεν απαντάει κανείς πήγα μέχρι την aegean να τους ενημερώσω ώστε να στείλουν κάποιον. Με μεγάλη έκπληξη άκουσα την υπάλληλο να μου λέει πως δε δουλεύει το κουδούνι. Εννοείται δεν είναι ευθύνη τους αλλά του αεροδρομίου, αλλά, είσαι εταιρεία με μεγάλο όγκο επιβατών, γιατί δε κοιτάς να φτιαχτεί; Ισχύει για την κάθε εταιρεία. Ακόμα και για αυτές που προσφέρουν υπηρεσίες εδάφους, για να μη λέμε μόνο για τις αεροπορικές. Γιατί όλοι όσοι εργάζονται στο αεροδρόμιο και γνωρίζουν δε μιλάνε; Γιατί;
Ο φίλος μας ευτυχώς είχε εμάς για βοήθεια. Αν είχε πάει μόνος του στο αεροδρόμιο όπως έχει κάνει τόσες φορές σε άλλα αεροδρόμια, τι θα γινόταν; Θα έψαχνε ο ταξιτζής κάποιον να βοηθήσει; Γιατί πρέπει κάποιος να μπει σε αυτή τη διαδικασία; Αν ήταν ένας ξένος;
Εγώ προσωπικά να δώσω πολλά “συγχαρητήρια” σε αυτόν που είναι υπεύθυνος. Είναι ο αερολιμεναρχης; Είναι κάποιος άλλος; Όποιος και αν είναι. Στα πολλά αρνητικά ήρθε να προστεθεί και αυτό για το “καταπληκτικό” μας αεροδρόμιο. Μπράβο σας, πρέπει να είστε περήφανοι. Θα μπορούσα να ευχηθώ πολλά άλλα είναι μηνύσιμα. Το θέμα θα πάει εκεί που πρέπει να πάει.
Τελικά για να διαπιστώσεις κάτι πρέπει να το ζήσεις.”
