Ο Il-yong Ju, πρόσφυγας από τη Βόρεια Κορέα, μοιράζεται πώς η οικογένειά του προσπαθούσε να κρατήσει ζωντανές τις παραδόσεις παρά τους κινδύνους του καθεστώτος. Κάθε 25 Δεκεμβρίου, το μικρό χωριό όπου μεγάλωσε ζωντάνευε με ένα ασυνήθιστο έθιμο: ο παππούς του τον έστελνε στο βουνό για να κόψει ένα πεύκο, το οποίο διακοσμούσαν με μικρές μπάλες από βαμβάκι. Οι κάτοικοι αναφέρονταν στο δέντρο ως «yolka», όρος που παραπέμπει στο ρωσικό δέντρο του νέου έτους.
Παρά την ομοιότητά του με τα διεθνή χριστουγεννιάτικα έθιμα, για τους κατοίκους της Βόρειας Κορέας η 25η Δεκεμβρίου ήταν μια συνηθισμένη μέρα. Η οικογένεια του Ju παρακολουθούσε μυστικά παράνομες ραδιοφωνικές εκπομπές από τη Νότια Κορέα, κυρίως χριστιανικές, οι οποίες αποτέλεσαν την πρώτη επαφή του με τον Χριστιανισμό.
Οι παράνομες αυτές ακροάσεις ήταν επικίνδυνες, καθώς κάθε έλεγχος από τις αρχές μπορούσε να οδηγήσει σε φυλάκιση ή ακόμη και θάνατο. Παρά τον κίνδυνο, ο Ju διατήρησε την πίστη του και διέφυγε από τη Βόρεια Κορέα προς τη Νότια Κορέα, περνώντας μέσα από Κίνα και άλλες χώρες. Στο ταξίδι του ανακάλυψε την προσευχή και δέχθηκε τον Ιησού ως σωτήρα του.
Η οικογένειά του αντιμετώπισε βαριές συνέπειες για την πίστη της: η θεία του και η οικογένειά της στάλθηκαν σε πολιτική φυλακή, όπου η ζωή χαρακτηρίζεται από βασανιστήρια και καταναγκαστική εργασία. Σήμερα, ο Ju συνεργάζεται με οργανώσεις όπως η TIMJ για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των διωκόμενων χριστιανών στη Βόρεια Κορέα.
Η χώρα θεωρείται η πλέον διωκόμενη για τους Χριστιανούς το 2025, σύμφωνα με την οργάνωση Open Doors. Όπως εξηγεί ο Ju: «Η ιδεολογία Juche μοιάζει με τη Βίβλο, μόνο που στη θέση του Θεού είναι οι ηγέτες της χώρας». Το μήνυμα της ανθρωπιστικής διάστασης της κατάστασης μεταφέρει σε διεθνείς ηγέτες, όπως έκανε στο Λευκό Οίκο το 2019.
Στη Νότια Κορέα και στη Δύση, τα Χριστούγεννα είναι γεμάτα εκκλησιαστικές συγκεντρώσεις, τραγούδια, προσευχές και ανταλλαγή δώρων. Για τον Ju, η εμπειρία αυτή δείχνει πώς η πίστη και η παράδοση μπορούν να ανθίσουν όταν υπάρχει ελευθερία, ενώ υπενθυμίζει ότι πίσω από την πολιτική εικόνα της Βόρειας Κορέας υπάρχουν άνθρωποι που αγωνίζονται για αξιοπρέπεια και δικαιώματα.