Τα παιδιά το λατρεύουν και οι δάσκαλοι απελπίζονται. Ένα φαινομενικά τυχαίο νούμερο, το «6-7», έχει μετατραπεί σε φαινόμενο πολιτισμικής επιδημίας στα σχολεία των ΗΠΑ.
Κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς σημαίνει, αλλά αυτό φαίνεται να είναι και το μυστικό της επιτυχίας του: το νόημά του είναι ό,τι αποφασίσουν τα παιδιά που το φωνάζουν.
Η νέα «γλώσσα» της Generation Alpha
Το «6-7» – προφερόμενο με μια παρατεταμένη χροιά, «σιιιξ-σεβεν» – ακούγεται πια παντού: σε σχολικές αίθουσες, στους διαδρόμους, ακόμα και στα κινούμενα σχέδια του South Park.
Οι μαθητές το φωνάζουν όταν η δασκάλα ζητά να ανοίξουν το βιβλίο στη σελίδα 67, 6 με 7 λεπτά πριν χτυπήσει το κουδούνι ή απλώς χωρίς κανέναν λόγο.
«Είναι σαν ιός που έχει καταλάβει το μυαλό των παιδιών», περιγράφει στο CNN ο Γκέιμπ Ντάνενμπρινγκ, δάσκαλος φυσικών επιστημών στη Νότια Ντακότα. «Δεν μπορείς να πεις τον αριθμό 6 ή 7 χωρίς να ακούσεις δεκαπέντε παιδιά να φωνάζουν “6-7!”».
Το φαινόμενο δεν έχει συγκεκριμένο νόημα – και αυτό είναι που το κάνει τόσο ελκυστικό. Σύμφωνα με τη γλωσσολόγο Γκέιλ Φέαρχερστ, λειτουργεί ως κώδικας ένταξης: «Είναι σαν ένα παιχνίδι γλώσσας που μόνο όσοι ανήκουν στην ομάδα μπορούν να παίξουν».
Από τραγούδι στο TikTok μέχρι τα γήπεδα
Η φράση φαίνεται να προέρχεται από το τραγούδι “Doot Doot (6 7)” του ράπερ Skrilla, όπου πιθανότατα συνδέεται με τον αστυνομικό κωδικό “10-67”.
Ωστόσο, η «επιδημία» ξεκίνησε όταν ο νεαρός μπασκετμπολίστας Τάιλεν Κίνι χρησιμοποίησε τη φράση σε ένα βίντεο, αξιολογώντας ένα ρόφημα Starbucks με την ατάκα «6…6…6-7».
Η χειρονομία του – σαν να ζυγίζει δύο επιλογές – έγινε viral στο TikTok, με εκατομμύρια προβολές, ενώ το τραγούδι μπήκε σε αθλητικά βίντεο με πρωταγωνιστές τον LaMelo Ball και άλλους παίκτες του NBA. Από εκεί, το “6-7” ξέφυγε από τα γήπεδα και έγινε καθημερινή σχολική «επωδός».
Η δύναμη του… τίποτα
Οι περισσότεροι μαθητές που το φωνάζουν δεν έχουν ιδέα από πού ξεκίνησε. Αυτό, σύμφωνα με τη γλωσσολόγο Τέιλορ Τζόουνς, είναι κομμάτι της γοητείας του: «Η φράση έχει υποστεί “σημασιολογική λεύκανση” — έχει αποκοπεί από το αρχικό της νόημα και πλέον σημαίνει απλώς… τίποτα».
Αυτό το «τίποτα», όμως, λειτουργεί ως εργαλείο ταύτισης.
«Η γλώσσα είναι τρόπος να σχηματίζεις κοινότητες», εξηγεί η Φέαρχερστ. «Ακόμη κι αν μια φράση δεν σημαίνει τίποτα, μπορεί να ενώσει όσους τη χρησιμοποιούν και να αποκλείσει όσους δεν την καταλαβαίνουν».
Η αντίδραση των ενηλίκων το κρατά ζωντανό
Όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα με τα viral φαινόμενα της νεότερης γενιάς, η παρέμβαση των ενηλίκων το κάνει πιο δημοφιλές.
Οι δάσκαλοι που προσπαθούν να το απαγορεύσουν διαπιστώνουν ότι τα παιδιά το φωνάζουν ακόμη περισσότερο. Κάποιοι προσπαθούν να το ενσωματώσουν δημιουργικά – όπως μια καθηγήτρια χορωδίας στο Μίσιγκαν που έγραψε τραγούδι με στίχους «6-7, slay, Ohio, rizz».
Άλλοι το χρησιμοποιούν ειρωνικά: «Αντί να το αγνοώ, λέω κι εγώ στους μαθητές “αυτό ήταν πολύ 6-7 από σένα”», παραδέχεται στο CNN ο Ντάνενμπρινγκ. «Η πιο σίγουρη μέθοδος να πεθάνει ένα meme είναι να το κάνουν δικό τους οι ενήλικες».
Ένα αθώο σύμπτωμα μιας νέας εποχής
Για τους γλωσσολόγους, το “6-7” είναι φυσιολογική εκδήλωση νεανικής δημιουργικότητας. Κάθε γενιά έχει τη δική της γλώσσα, από το “cool” μέχρι το “YOLO” και τώρα το “6-7”.
Είναι ένα ήπιο σύμπτωμα της «μετα-αλήθειας» εποχής, όπου το νόημα της επικοινωνίας έχει λιγότερη σημασία από τη συμμετοχή.
Ίσως το “6-7” να αρχίσει να χάνει τη λάμψη του, καθώς τα παιδιά θα αναζητήσουν τον επόμενο άσκοπο αριθμό (“41” λέγεται ότι είναι ο διάδοχος).
Όμως μέχρι τότε, θα παραμένει το πιο παράλογο και ταυτόχρονα απολαυστικό σύμβολο μιας γενιάς που βρίσκει τρόπο να ξεχωρίζει – φωνάζοντας… τίποτα.
Πηγή: naftemporiki.gr