Με την αποχή να είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα της χθεσινής ημέρας, αλλά και τον δεξιό συνασπισμό να κερδίζει διαρκώς έδαφος, διεξήχθησαν χθες στην Ιταλία, οι πιο κρίσιμες εκλογές από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κι έπειτα.
Η καταμέτρηση των επίσημων αποτελεσμάτων της εκλογικής μάχης αποτελεί μια μακρά διαδικασία, που αναμένεται να ολοκληρωθεί ως το βράδυ σήμερα, ωστόσο από εκεί κι έπειτα απαιτούνται ενδεχομένως κι εβδομάδες για να καθοριστεί ο τελικός πλειοψηφούν συνδυασμός και το ολοκληρωμένο πρόγραμμα του.
Όπως όλα δείχνουν όμως, οι Ιταλοί κινούνται στην κατεύθυνση επιλογής της πιο δεξιάς κυβέρνησης που είχαν ποτέ, με την υπόλοιπη Ευρώπη να εκφράζει σοβαρότατες επιφυλάξεις και ανησυχίες για την έκβαση μιας τέτοιας πιθανότητας.
Το γεγονός ότι η επικρατέστερη για να κερδίσει τις περισσότερες πιθανότητες δημιουργίας εκλογικού συνασπισμού, είναι η Τζόρτζια Μελόνι που ηγείται του ακροδεξιού κόμματος «Αδέλφια της Ιταλίας» και συμμαχεί με δύο ακόμα δεξιά κόμματα, έχει κινητοποιήσει όλη την Ευρώπη. Η ανησυχία μάλιστα για μια πιθανή νίκη Μελόνι στις Βρυξέλλες είναι έντονη, καθώς τόσο η ακροδεξιά Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι, όσο και η κεντροδεξιά Φόρτσα Ιτάλια του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, έχουν εκφράσει επίσημα τις θέσεις τους υπέρ της ρωσικής πλευράς. Στο μεταξύ, η ίδια η Μελόνι, «φλερτάρει» ανοιχτά με την Ουγγαρία και τον Βίκτορ Όρμπαν.
Οι συγκεκριμένες τάσεις έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα έντασης και σκεπτικισμού στις Βρυξέλλες, καθώς πέρα από το γεγονός πως μια τέτοια κυβέρνηση θα έρθει να αμφισβητήσει ανοιχτά τη θέση της Κοινότητας στον Ρωσοουκρανικό πόλεμο, θα έρθει παράλληλα να αμφισβητήσει μέσω του ευρωσκεπτικισμού που αναπτύσσει και το ίδιο το οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Και μπορεί η Μελόνι να έχει αποστασιοποιηθεί από τη νεοφασιστική καταγωγή του κόμματός της, λέγοντας ότι η ιταλική δεξιά «έχει παραδώσει τον φασισμό στην ιστορία», αλλά ο θαυμασμός της σε εθνικιστές ηγέτες, η αντίθεση της στα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, αλλά και οι θέσεις της στα θέματα μεταναστευτικής πολιτικής, υποδηλώνουν ότι τα γονίδια της ακροδεξιάς δεν έχουν φύγει από πάνω της.
Εκτός από τις θέσεις της, ευνοήθηκε και από τη συγκυρία, αφού ο πρώην επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής τράπεζας Μάριο Ντράγκι, που ήταν ο δημοφιλέστερος για να οδηγήσει την Ιταλία στην επόμενη μέρα, έχασε τη στήριξη των συμμάχων του και αναγκάστηκε να παραιτηθεί.
Από την άλλη πλευρά, η συμμαχία Οικολόγων και Ιταλικής Αριστεράς και Επιλογή Πολιτών, δεν φαίνεται πως μπορεί να συγκεντρώσει τόσο μεγάλες δυνάμεις ψηφοφόρων ώστε να κάνει την ανατροπή.
Υπενθυμίζεται ότι οι ψηφοφόροι καλούνται να εκλέξουν τα μέλη Αντιπροσώπων και Γερουσίας. Μετά από συνταγματικό δημοψήφισμα, το μέγεθος της Βουλής των Αντιπροσώπων και της Γερουσίας έχουν μειωθεί σε 400 και 200 μέλη αντίστοιχα.
Αυτό σημαίνει ότι το όριο πλειοψηφίας των δύο τρίτων που απαιτείται για τις συνταγματικές αλλαγές απαιτεί πλέον 267 και 134 έδρες αντίστοιχα. Ο εκλογικός νόμος με τον οποίο διεξάγεται η σημερινή αναμέτρηση εφαρμόσθηκε για πρώτη φορά το 2018 και βασίζεται κατά δυο τρίτα στην απλή αναλογική και κατά ένα τρίτο στο πλειοψηφικό.
Ο 12ος Πρόεδρος της Ιταλίας Σέρτζιο Ματαρέλα θα επιλέξει ως πρωθυπουργό τον ηγέτη που έχει τις περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει την υποστήριξη του κοινοβουλίου σε ψήφο εμπιστοσύνης. Η διαδικασία μπορεί να είναι χρονοβόρα. Μπορεί να χρειαστούν αρκετές εβδομάδες μέχρι να διευθετηθεί το τελικό σχήμα του συνασπισμού και το πρόγραμμά του για την κυβέρνηση. Οι νέοι βουλευτές εκλέγονται για να παραμείνουν στη θέση τους για πέντε χρόνια, ωστόσο οι προώρες εκλογές δεν είναι σπάνιες στην Ιταλία.