Όταν σκοτώνεις ένα παιδί, σκοτώνεις την ελπίδα

 Η Γάζα καίγεται, χιλιάδες άμαχοι, ανάμεσά τους αθώα παιδιά, γυναίκες, ηλικιωμένοι που δολοφονούνται μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου.

Σχολεία, νοσοκομεία, προσφυγικοί καταυλισμοί και κατοικίες μετατρέπονται σε ερείπια. Εμποδίζουν ακόμα και την ανθρωπιστική βοήθεια, για να πεθαίνουν οι Παλαιστίνιοι εξαθλιωμένοι χωρίς τροφή, νερό και φάρμακα. Οι εικόνες μωρών που ξεψυχούν στα χέρια των γονιών τους δεν είναι απλώς σπαρακτικές, είναι ντροπή για την ανθρωπότητα.

Το καθεστώς που εφαρμόζει το Ισραήλ στη Γάζα δεν είναι αυτοάμυνα. Είναι μια οργανωμένη και συστηματική εξόντωση ενός πληθυσμού που ζει σε μια φυλακή χωρίς διέξοδο. Είναι γενοκτονία. Είναι απάνθρωπο. Είναι καταδικαστέο και κατακριτέο από κάθε άνθρωπο με συνείδηση.

Δεν πρόκειται για μια ‘’σύγκρουση’’, πρόκειται για μια εθνοκάθαρση με ιστορικό βάθος που ξεκινά από το 1948 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Η Γάζα δεν είναι μόνο γεωγραφική περιοχή, είναι το τελευταίο σύνορο μιας ηθικής κατάρρευσης της διεθνούς κοινότητας. Εκτελούνται άμαχοι. Εκτελούνται μικρά παιδιά.

Αυτός ο τρόπος πολέμου, αν μπορεί να αποκαλείται πόλεμος, είναι πράξη φρίκης και βαρβαρότητας. Δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαιολογία, καμία ‘’εθνική άμυνα’’ και κανένας ‘’αντίπαλος’’ που να νομιμοποιεί τέτοιες βαρβαρότητες και παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Εκφράζουμε τον αποτροπιασμό μας για τα όσα συμβαίνουν και δεν θα σταθούμε σιωπηλοί απέναντι σε αυτό το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Η ιστορία δεν ξεχνά και η συνείδηση των λαών δεν μπορεί να φιμωθεί.