Οι Bρετανοί συγγραφείς θεωρούνται από τους καλύτερους στον κόσμο αλλά οι μισοί εξ αυτών εκτιμούν ότι είναι πολύ πιθανό σύντομα να αντικατασταθούν από την τεχνητή νοημοσύνη. Αυτό είναι το συμπέρασμα έρευνας που πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ η οποία βασίστηκε σε απαντήσεις 258 μυθιστοριογράφων και 74 επαγγελματιών του χώρου των εκδόσεων σχετικά με το πώς βλέπουν και χρησιμοποιούν την τεχνητή νοημοσύνη στον κόσμο της λογοτεχνίας.
Τις επόμενες δεκαετίες, η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να παράγει μαζικά μυθιστορήματα, ενώ οι ανθρώπινοι συγγραφείς θα δυσκολεύονται να ανταγωνιστούν φοβούνται οι ειδικοί. Αυτό σημαίνει ότι ο επόμενος Τσαρλς Ντίκενς, η Άγκαθα Κρίστι ή ο Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν μπορεί να μη γίνει ποτέ γνωστός, ενώ η τεχνητή νοημοσύνη θα δημιουργεί βιβλία «εξορύσσοντας» υλικό από έργα προηγούμενων συγγραφέων.
Και τα νέα είναι ιδιαιτέρως δυσάρεστα για όσους αγαπούν τα ρομαντικά, αστυνομικά ή θρίλερ, καθώς αυτά τα είδη κινδυνεύουν περισσότερο. Περισσότεροι από τους μισούς (51%) πιστεύουν ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα καταλήξει να αντικαθιστά πλήρως τη δουλειά τους ενώ πάνω από το ένα τρίτο λένε ότι τα έσοδά τους έχουν ήδη πληγεί από την τεχνολογία.
Παράλληλα ορισμένοι δημιουργοί φαντάζονται μια δυστοπική αγορά δύο ταχυτήτων όπου το ανθρώπινο μυθιστόρημα θα γίνει «είδος πολυτελείας», ενώ η μαζική βιβλιοπαραγωγή από τεχνητή νοημοσύνη θα είναι φθηνή ή δωρεάν. «Υπάρχει εκτεταμένη ανησυχία από μυθιστοριογράφους ότι τα γλωσσικά μοντέλα που εκπαιδεύονται σε τεράστιους όγκους λογοτεχνίας θα υπονομεύσουν την αξία της γραφής και θα ανταγωνιστούν τους ανθρώπους συγγραφείς», δήλωσε η επικεφαλής της έρευνας Δρ Κλεμεντίν Κολέτ από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.
Η πειραματική γραφή
Η έρευνα έδειξε επίσης ότι το 59 τοις εκατό των συγγραφέων γνωρίζει πως το έργο τους έχει χρησιμοποιηθεί για την εκπαίδευση γλωσσικών μοντέλων, όπως του ChatGPT, χωρίς άδεια ή αμοιβή. «Πολλοί συγγραφείς αμφιβάλλουν για το αν θα υπάρχει στο μέλλον ζήτηση για σύνθετη, μεγάλης έκτασης γραφή. Το μυθιστόρημα είναι μια πολύτιμη και ζωτική μορφή δημιουργίας που αξίζει να προστατευτεί».
Επεσήμανε ότι τα μυθιστορήματα «συνεισφέρουν πολύ περισσότερο απ’ όσο φανταζόμαστε» στην κοινωνία, στον πολιτισμό και στη ζωή των ανθρώπων και αποτελούν τη βάση για αναρίθμητες ταινίες, τηλεοπτικές σειρές και βιντεοπαιχνίδια. Οι εταιρείες τεχνολογίας έχουν στρέψει το ενδιαφέρον τους στην αγορά μυθοπλασίας προειδοποιεί η έκθεση καθώς εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης χρησιμοποιούνται ήδη για ιδέες, επιμέλεια, συγγραφή ολόκληρων βιβλίων και υποστήριξη διαδικασιών έκδοσης.
«Η σκληρή ειρωνεία είναι ότι τα εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης που επηρεάζουν τους συγγραφείς πιθανότατα έχουν εκπαιδευτεί σε εκατομμύρια παράνομα αντιγραμμένα βιβλία τα οποία συλλέχθηκαν από σκιώδεις βιβλιοθήκες χωρίς άδεια ή αμοιβή» πρόσθεσε η Δρ Κολέτ. Κάποιοι συγγραφείς ανησυχούν ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα αφαιρέσει τη «μαγεία» της δημιουργικής διαδικασίας.
Ο Στίβεν Μέι συγγραφέας ιστορικών μυθιστορημάτων όπως το «Sell Us the Rope», εξέφρασε φόβους ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα αφαιρέσει την απαραίτητη «τριβή» και το «συναισθηματικό βάρος» του πρώτου χειρογράφου, υποβαθμίζοντας έτσι το τελικό αποτέλεσμα. Οι συγγραφείς προειδοποιούν επίσης για απώλεια πρωτοτυπίας και ότι η χρήση τεχνητής νοημοσύνης μπορεί να οδηγήσει σε όλο και πιο άτονη, προβλέψιμη λογοτεχνία που ενισχύει στερεότυπα.
Ορισμένοι πιστεύουν ότι η εποχή της τεχνητής νοημοσύνης μπορεί να φέρει άνθηση της «πειραματικής» γραφής, καθώς οι συγγραφείς θα προσπαθούν να αποδείξουν ότι είναι άνθρωποι. «Οι συγγραφείς, οι εκδότες και οι πράκτορες είπαν ότι ο βασικός σκοπός του μυθιστορήματος είναι να διερευνά και να αποδίδει την ανθρώπινη πολυπλοκότητα. Πολλοί φοβούνται ότι η αυξημένη χρήση τεχνητής νοημοσύνης θέτει αυτόν τον σκοπό σε κίνδυνο, καθώς η τεχνητή νοημοσύνη δεν μπορεί να κατανοήσει τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος» λέει η Κολέτ.
Η Τρέισι Σεβαλιέ, συγγραφέας του «Κορίτσι με το Μαργαριταρένιο Σκουλαρίκι», σχολίασε: «Ανησυχώ ότι μια βιομηχανία βιβλίου καθοδηγούμενη από το κέρδος θα δελεαστεί να χρησιμοποιήσει όλο και περισσότερο την τεχνητή νοημοσύνη για τη δημιουργία βιβλίων. Αν είναι φθηνότερο για τους εκδότες να παράγουν μυθιστορήματα με τεχνητή νοημοσύνη χωρίς προκαταβολές ή δικαιώματα στους συγγραφείς, με ταχύτερη παραγωγή και με διατήρηση των πνευματικών δικαιωμάτων είναι σχεδόν αναπόφευκτο ότι θα επιλέξουν αυτή τη λύση. Και αν κοστίζουν λιγότερο από τα βιβλία που προέρχονται από ανθρώπινη δημιουργία, οι αναγνώστες θα τα αγοράσουν όπως αγοράζουμε φθηνά μηχανοποίητα ρούχα αντί για χειροποίητα».
Παρά τις ανησυχίες, το 80 τοις εκατό των συμμετεχόντων δήλωσε ότι η τεχνητή νοημοσύνη προσφέρει οφέλη στην κοινωνία, ενώ το ένα τρίτο των συγγραφέων τη χρησιμοποιεί ήδη στη διαδικασία γραφής, κυρίως για «μη δημιουργικές» εργασίες όπως αναζητήσεις πληροφοριών.
Η έρευνα υποστηρίχθηκε από το πρόγραμμα BRAID UK. Οι διευθύντριές του, καθηγήτριες Εύα Λούγκερ και Σάνον Βάλλορ, δήλωσαν: «Είναι δύσκολο να σκεφτούμε άλλη μορφή τέχνης που καλλιεργεί την ενσυναίσθηση, την καλοσύνη και την κατανόηση τόσο καλά όσο το μυθιστόρημα. Η Βρετανία είναι γνωστή για τους μεγάλους συγγραφείς και τον εκδοτικό του κλάδο. Η υποτίμηση αυτού του πολύ σημαντικού τμήματος της κουλτούρας μας θα ήταν πραγματικά μεγάλη απώλεια».
Πηγή: naftemporiki.gr