Μετά από αρκετές διαδικτυακές καταγγελίες για την πρακτική αυτή, η γαλλική εφημερίδα διεξήγαγε ένα πείραμα. Έστειλε δύο δημοσιογράφους στο ίδιο εστιατόριο την ίδια στιγμή: ο ένας μεταμφιεσμένος σε Αμερικανό τουρίστα και ο άλλος σε τυπικό Παριζιάνο.
Και οι δύο άνδρες παρήγγειλαν ένα πιάτο λαζάνια, μια κόκα κόλα και νερό. Ο συγγραφέας Mathieu Hennequin, μεταμφιεσμένος ως Αμερικανός τουρίστας, με καπέλο του μπέιζμπολ και μπλουζάκι με τον Πύργο του Άιφελ, κλήθηκε να πληρώσει περισσότερα από τον… Γάλλο πελάτη.
Συγκεκριμένα, στον “Γάλλο πελάτη” προσφέρθηκε η δυνατότητα της επιλογής ανάμεσα σε ένα κουτάκι κόκα κόλα ή ένα μεσαίο ή μεγάλο ποτήρι και χρεώθηκε 6,50 ευρώ. Αντίθετα, στον κ. Hennequin δεν προσφέρθηκε η δυνατότητα επιλογής μικρότερου αναψυκτικού και πλήρωσε 9,50 ευρώ για το μεσαίο μέγεθος.
Στον “Αμερικανό” δεν προσφέρθηκε επίσης μια δωρεάν καράφα νερό, σε αντίθεση με τον “Γάλλο πελάτη” και κλήθηκε να πληρώσει 6 ευρώ για ένα μικρό μπουκάλι νερό.
Συνολικά, ο κ. Hennequin επιβαρύνθηκε με 9,50 ευρώ περισσότερο από τον Παριζιάνο… συνάδελφό του.
Σε ένα άλλο κατάστημα ο κ. Hennequin ενημερώθηκε ότι η υπηρεσία εξυπηρέτησης δεν περιλαμβανόταν στον τελικό λογαριασμό, κάτι που σύμφωνα με τη γαλλική εφημερίδα δεν ισχύει.
Ο δημοσιογράφος είπε ότι χρεώθηκε με “σχεδόν υποχρεωτικό” φιλοδώρημα 4 ευρώ και ότι όταν συμφώνησε να προσθέσει φιλοδώρημα 10% μέσω του μηχανήματος της κάρτας, ο σερβιτόρος το αύξησε διακριτικά στο 15%.
Και στις δύο περιπτώσεις, η εφημερίδα διαπίστωσε ότι ο λογαριασμός του “Αμερικανού τουρίστα” ήταν κατά 50% υψηλότερος από αυτόν του “Γάλλου πελάτη”.
Ο κλάδος καταδικάζει την πρακτική
Αντίθετοι με την αδιανόητη αυτή πρακτική εμφανίζονται στελέχη της ξενοδοχειακής αγοράς και του επισιτιστικού κλάδου. Ο Franck Trouet, της GHR, ενός ομίλου ξενοδοχείων και εστιατορίων, αφού εξέτασε αυτά τα ευρήματα, δήλωσε: “Είναι ντροπή για το επάγγελμα. Δεν μπορείς καν να αποκαλείς αυτούς τους ανθρώπους σερβιτόρους. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι στη Γαλλία το νερό και το ψωμί είναι δωρεάν. Μπορεί κανείς να αρνηθεί ένα μπουκάλι νερό. Το φιλοδώρημα, δε, είναι για να εκφράσει κανείς τις ευχαριστίες του για την εξυπηρέτηση, αν είναι πολύ ικανοποιημένος. Πάνω απ’ όλα, δεν είναι υποχρεωτικό. Εδώ δεν είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες”.
Τον Απρίλιο, η εφημερίδα Le Parisien αποκάλυψε παρόμοια τακτική κατά τη διάρκεια έρευνας για την τιμή του κρασιού στα καφέ της πόλης, διαπιστώνοντας ότι ορισμένα μπιστρό στο Παρίσι σέρβιραν φθηνό κρασί στους τουρίστες, ενώ αυτοί είχαν παραγγείλει πιο ακριβά, premium μπουκάλια.
Μία από τους μυστικούς σομελιέ, η έμπορος κρασιού Marina Giuberti, διαπίστωσε ότι ένα sancerre αξίας 7,50 ευρώ είχε αντικατασταθεί από ένα φθηνότερο sauvignon με τιμή 5,60 ευρώ, το οποίο, ωστόσο, χρεώθηκε με την υψηλότερη τιμή.
Το προσωπικό σε μπρασερί και καφετέριες στο Παρίσι επιβεβαίωσε ότι η συμπεριφορά αυτή συχνά ενθαρρύνεται από τα αφεντικά, που επιδιώκουν να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους.
Πηγή: money-tourism.gr