Στις 23 Μαΐου 2006, το Αιγαίο γνώρισε ένα από τα πιο σοβαρά επεισόδια στην ιστορία των ελληνοτουρκικών εμπλοκών στον αέρα. Ένα ελληνικό και ένα τουρκικό F-16 συγκρούστηκαν νοτιοανατολικά της Καρπάθου, με αποτέλεσμα την πτώση και των δύο μαχητικών στη θάλασσα. Το συμβάν έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια μιας ρουτίνας μάχης, όταν ένας σχηματισμός τουρκικών αεροσκαφών, αποτελούμενος από ένα φωτογραφικό RF-4E και δύο F-16C, παραβίασε το FIR Αθηνών και κατευθύνθηκε προς την Κρήτη, φαινομενικά με στόχο την αναγνώριση και φωτογράφιση των ελληνικών αντιαεροπορικών συστημάτων S-300.
Δύο ελληνικά F-16C απογειώθηκαν από τη Σούδα για την αναχαίτιση του τουρκικού σχηματισμού. Ο σμηναγός Κωνσταντίνος Ηλιάκης, πιλότος του ελληνικού μαχητικού, πλησίασε τον τουρκικό σχηματισμό. Σύμφωνα με ορισμένες καταγραφές, κατά την προσπάθεια αναγνώρισης του τουρκικού RF-4E, ο Τούρκος πιλότος του F-16C, Χαλί Ιμπραήμ Οσκεμπίρ, πραγματοποίησε ελιγμό με ταχύτητα, με αποτέλεσμα το δεξί φτερό του αεροσκάφους του να χτυπήσει την καλύπτρα του ελληνικού μαχητικού. Η σύγκρουση ήταν καταστροφική: το ελληνικό αεροσκάφος πήρε ανεξέλεγκτη πορεία και καταπέσθηκε στη θάλασσα, ενώ ο Τούρκος πιλότος κατάφερε να εκτιναχθεί με επιτυχία και να διασωθεί.
Ο Τούρκος πιλότος περισυνελέγη από το διερχόμενο εμπορικό πλοίο «Gas Century» και μεταφέρθηκε ασφαλής, ενώ τα συντρίμμια του ελληνικού μαχητικού βρέθηκαν λίγο αργότερα, επιβεβαιώνοντας τον θάνατο του σμηναγού Κωνσταντίνου Ηλιάκη. Η ελληνική αεροπορία απογείωσε αμέσως 40 μαχητικά, ενώ από την τουρκική πλευρά απογειώθηκαν 80 αεροσκάφη για επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης. Οι επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης συνεχίστηκαν για περίπου πέντε ημέρες, μέχρι να ολοκληρωθεί η αναζήτηση και να επιβεβαιωθεί ο θάνατος του ηρωικού πιλότου.
Το συμβάν σηματοδότησε ένα από τα πιο τραγικά κεφάλαια των ελληνοτουρκικών αερομαχιών, ενισχύοντας τις αντιθέσεις και τις εντάσεις μεταξύ των δύο χωρών. Ο Κωνσταντίνος Ηλιάκης τιμήθηκε ως ήρωας που έπεσε κατά την εκτέλεση του καθήκοντός του, ενώ το συμβάν έδωσε αφορμή για αναθεώρηση των διαδικασιών και των τακτικών των δύο αεροποριών στον αέρα.
Σήμερα, η μνήμη του σμηναγού Ηλιάκη τιμάται από την ελληνική κοινωνία και τις ένοπλες δυνάμεις, ενώ το επεισόδιο παραμένει σύμβολο της συνεχούς ετοιμότητας και της αυτοθυσίας των πιλότων που προστατεύουν την εθνική κυριαρχία στον αέρα.
Ποιος ήταν ο Κώστας Ηλιάκης
Ο Κώστας Ηλιάκης, ο τέταρτος γιος του Ιωάννη και της Ειρήνης Ηλιάκη, είχε γεννηθεί στα Χανιά, στις 15 Αυγούστου 1970.
Αφού μαθήτευσε σε δημόσια σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης των Χανίων, ο νεαρός Κώστας, άνθρωπος χαμηλών τόνων, μεθοδικός και ψύχραιμος, εισήχθη το 1989 στη Σχολή Ικάρων, τη μοναδική επιλογή του στο μηχανογραφικό δελτίο για τη συμμετοχή στις πανελλήνιες εξετάσεις.
Επιμελής Ίκαρος, ο Κώστας ορκίστηκε ανθυποσμηναγός το καλοκαίρι του 1993 και τοποθετήθηκε στην 120 Πτέρυγα Εκπαίδευσης Αέρος (120 ΠΕΑ), προκειμένου να ολοκληρωθεί η πτητική του εκπαίδευση με αεροσκάφη Τ2.
Ακολούθως τοποθετήθηκε στην 115 ΠΜ, και πιο συγκεκριμένα στην 340 Mοίρα Βομβαρδισμού (αεροσκάφη Α-7 Corsair).
Κατά τη διάρκεια της προαναφερθείσης περιόδου φοίτησε στο Σχολείο Όπλων Τακτικής (ΣΟΤ), παρακολούθησε το Πρόγραμμα Τακτικής Ηγεσίας και κατέστη, σε συνδυασμό με τις ικανότητες και την ευσυνειδησία του, ένας από τους πλέον ικανούς επαγγελματίες στο χώρο του.
Έτσι, το 2002 αποτέλεσε μέρος του πυρήνα των 10 Ιπταμένων που στάλθηκαν στις ΗΠΑ για εκπαίδευση στα νέα F-16 Block 52+.
Αφού ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του, ο Κώστας επέστρεψε στην Ελλάδα, στην 347 Μοίρα της 111 ΠΜ (Νέα Αγχίαλος Βόλου), μέχρι να αφιχθούν τα νέα αεροσκάφη στην 115 ΠΜ.
Τον Ιούνιο του 2003 μετατέθηκε στην 340 Μοίρα της 115 ΠΜ, στην αγαπημένη του «Αλεπού» (στο έμβλημα της Μοίρας παριστάνεται μια αλεπού, ενώ το χαρακτηριστικό κλήσης είναι το FOX), όπου απέκτησε επιπλέον εμπειρίες στην αναχαίτιση με τα νέα F-16 Block 52+, έλαβε μέρος στο σχεδιασμό και την εκτέλεση νυχτερινών επιχειρήσεων, ενώ κατέστη εκπαιδευτής αέρος.