Συμπληρώνονται ογδόντα χρόνια από την ημέρα που κατέρρευσε και συμβολικά το ναζιστικό Γ’ Ράιχ, όταν τα σοβιετικά στρατεύματα κατέλαβαν το Ράιχσταγκ και ο αιμοσταγής Αδόλφος Χίτλερ αυτοκτόνησε μαζί με την σύντροφό του Εύα Μπράουν.
Η Μάχη του Βερολίνου αποτέλεσε την τελική και πιο αιματηρή επίθεση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη. Ξεκίνησε στις 16 Απριλίου 1945, όταν ο Κόκκινος Στρατός εξαπέλυσε μια συντριπτική επίθεση από τα ανατολικά, προελαύνοντας σταδιακά προς την πρωτεύουσα της ναζιστικής Γερμανίας. Στόχος της Σοβιετικής Ένωσης ήταν η πλήρης κατάληψη του Βερολίνου, ώστε να επιτευχθεί η άνευ όρων παράδοση των ναζιστικών δυνάμεων.
Οι σοβιετικές δυνάμεις, υπό τον στρατάρχη Γκεόργκι Ζούκοφ, συνάντησαν σκληρή αντίσταση από τη Βέρμαχτ, μονάδες των Ες Ες και νεαρούς φρουρούς του Χίτλερ, αλλά η αριθμητική και τεχνολογική υπεροχή του Κόκκινου Στρατού ήταν καθοριστική. Η μάχη μετατράπηκε σε σφοδρό αγώνα σώμα με σώμα, καθώς τα σοβιετικά στρατεύματα εισέρχονταν στις συνοικίες του Βερολίνου.
Το αποκορύφωμα ήρθε στις 30 Απριλίου 1945, όταν το Ράιχσταγκ, το γερμανικό κοινοβούλιο και ισχυρό σύμβολο της ναζιστικής εξουσίας, περικυκλώθηκε και τελικά καταλήφθηκε. Η εικόνα της σοβιετικής σημαίας να υψώνεται πάνω στο Ράιχσταγκ, έμεινε ιστορική ως το σύμβολο της νίκης κατά του φασισμού.
Την ίδια ημέρα, ο Αδόλφος Χίτλερ αυτοκτόνησε στο καταφύγιό του, παραδίδοντας τη διακυβέρνηση στον ναύαρχο Καρλ Νταίνιτς. Η αντίσταση των γερμανικών δυνάμεων τερματίστηκε επίσημα στις 2 Μαΐου 1945 με την άνευ όρων παράδοση του Βερολίνου.
Η μάχη κόστισε τη ζωή σε εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες και αμάχους. Σήμανε το οριστικό τέλος του ναζιστικού καθεστώτος και άνοιξε τον δρόμο για τη μεταπολεμική ανασυγκρότηση της Ευρώπης, αλλά και για την αρχή του Ψυχρού Πολέμου. Η πτώση του Ράιχσταγκ έμεινε στην ιστορία ως η καθοριστική πράξη της κατάρρευσης του ναζιστικού καθεστώτος.