Ωστόσο, δε φαίνεται να ισχύει το ίδιο με τις βραστές ή τις ψητές πατάτες, καθώς και με τον πουρέ. Αυτό έδειξε μια νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό «The British Medical Journal».
Οι καθοριστικές τρεις μερίδες την εβδομάδα
Πόσες τηγανιτές πατάτες «εγκυμονούν» όμως διαβήτη; Με βάση τη μελέτη, τρεις μερίδες την εβδομάδα είναι αρκετές, ώστε να αυξήσουν τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2, κατά 20%! Πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τα ευρήματα, η αντικατάσταση της πατάτας, με οποιονδήποτε τρόπο και αν έχει μαγειρευτεί, με δημητριακά ολικής αλέσεως, φάνηκε να μειώνει τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2. Αντιθέτως, η αντικατάσταση της πατάτας με λευκό ρύζι αύξανε τον κίνδυνο διαβήτη.
Τα θρεπτικά στοιχεία της πατάτας
Οι πατάτες δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση τροφή… κενή περιεχομένου: περιέχουν θρεπτικά συστατικά, όπως φυτικές ίνες, βιταμίνη C και μαγνήσιο. Περιέχουν όμως και πολύ άμυλο, άρα και υψηλό γλυκαιμικό δείκτη κι έτσι έχουν συνδεθεί με αύξηση του κινδύνου για διαβήτη τύπου 2.
Ζουμ σε μια αδιερεύνητη σύνδεση
Ωστόσο, μέχρι σήμερα δεν είχαν εξεταστεί οι διαφορετικοί τρόποι μαγειρέματος της πατάτας και η σύνδεσή τους με τον διαβήτη. Έτσι, ερευνητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ και οι συνεργάτες τους αποφάσισαν να διερευνήσουν τη σύνδεση μεταξύ της κατανάλωσης πατατών, μαγειρεμένων με διαφορετικούς τρόπους (βραστές, ψητές ή πουρές, καθώς και τηγανιτές) και του διαβήτη τύπου 2. Οι επιστήμονες εξέτασαν επίσης την επίδραση στην υγεία, όταν γινόταν αντικατάσταση της πατάτας με άλλους υδατάνθρακες, όπως τα δημητριακά ολικής αλέσεως και το λευκό ρύζι.
Η μεγάλη ανάλυση
Τα ευρήματά τους βασίστηκαν σε περισσότερους από 205.000 επαγγελματίες υγείας, οι οποίοι συμμετείχαν σε τρεις μεγάλες αμερικανικές μελέτες, μεταξύ του 1984 και του 2021. Στην αρχή των μελετών, οι συμμετέχοντες δεν εμφάνιζαν διαβήτη, καρδιοπάθεια ή καρκίνο, ενώ συμπλήρωναν αναλυτικά ερωτηματολόγια σχετικά με τη διατροφή τους κάθε τέσσερα χρόνια.
Το «ένοχο» τηγάνισμα
Σε μια συνολική περίοδο παρακολούθησης της τάξεως των περίπου 40 ετών, 22.299 εθελοντές διαγνώσθηκαν με διαβήτη τύπου 2. Όπως προέκυψε από την ανάλυση στην οποία ελήφθησαν υπόψη άλλοι παράγοντες του τρόπου ζωής και διατροφής, που συνδέονται με τον διαβήτη, η κατανάλωση τριών μερίδων πατατών, μαγειρεμένων με οποιονδήποτε τρόπο, εβδομαδιαίως, αύξανε τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2, κατά 5% – ωστόσο η κατανάλωση συγκεκριμένα τηγανιτής πατάτας αύξανε τον κίνδυνο κατά 20%. Πάντως, η κατανάλωση παρόμοιας ποσότητας βραστών ή ψητών πατατών, καθώς και πουρέ δε φάνηκε να σχετίζεται με σημαντική αύξηση του κινδύνου για διαβήτη.
Η σωτήρια αντικατάσταση
Η αντικατάσταση των τριών μερίδων πατατών εβδομαδιαίως (με όποιον τρόπο και αν είχαν μαγειρευτεί) με δημητριακά ολικής αλέσεως μείωσε, σύμφωνα με τη μελέτη, τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2, κατά 8%. Συγκεκριμένα, η αντικατάσταση ψητών ή βραστών πατατών, καθώς και του πουρέ, με δημητριακά ολικής αλέσεως, μείωσε τον κίνδυνο κατά 4%, ενώ η αντικατάσταση της τηγανιτής πατάτας με δημητριακά ολικής αλέσεως μείωσε τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2, κατά 19%.
Στο «εδώλιο» και το λευκό ρύζι
Δεν προέκυψαν πάντως τα ίδια αποτελέσματα μείωσης του κινδύνου διαβήτη, όταν οι πατάτες αντικαταστάθηκαν με λευκό ρύζι, το οποίο φάνηκε επίσης να αυξάνει τον κίνδυνο διαβήτη.
Δημητριακά ολικής αλέσεως η «συνταγή» υγείας
Παρότι η συγκεκριμένη μελέτη ήταν μελέτη παρατήρησης, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να εξαχθούν συμπεράσματα που να αποδεικνύουν αιτιώδη σχέση μεταξύ της κατανάλωσης πατατών και του διαβήτη τύπου 2, οι ερευνητές σημειώνουν ότι «τα νέα ευρήματα συνάδουν με τις διατροφικές συστάσεις, οι οποίες προάγουν την κατανάλωση δημητριακών ολικής αλέσεως, στο πλαίσιο μιας υγιεινής διατροφής, για την πρόληψη του διαβήτη τύπου 2».
Ψήσιμο, βράσιμο ή… λιώσιμο στο πλαίσιο μιας υγιεινής διατροφής
Άρα τελικώς, οι πατάτες πρέπει να «εξοστρακιστούν» από το πιάτο μας ή όχι; Εξαρτάται, απαντούν επιστήμονες σε συνοδευτικό άρθρο της μελέτης, οι οποίοι τονίζουν ότι είναι σημαντικός ο τρόπος που έχουν μαγειρευτεί. Όπως λένε, οι ψητές και οι βραστές πατάτες, καθώς και ο πουρές, μπορούν να αποτελέσουν μέρος μιας υγιεινής, βιώσιμης διατροφής.
Ωστόσο, τα δημητριακά ολικής αλέσεως πρέπει σίγουρα να είναι πρώτα στη λίστα της κατανάλωσης, σε σύγκριση με τις πατάτες. Προσθέτουν πάντως ότι μελλοντικές μελέτες, που θα περιλάβουν περισσότερους πληθυσμούς (στη συγκεκριμένη μελέτη οι περισσότεροι εθελοντές ήταν λευκοί), θα δώσουν και πιο ολοκληρωμένα αποτελέσματα.
Πηγή: tovima.gr