Μείζον κοινωνικό πρόβλημα είναι για την Κρήτη η κατανάλωση αλκοόλ, αφού σε πάρα πολλές περιπτώσεις το να πίνει κανείς είναι παραπάνω από αποδεκτό και μάλιστα κάποιες φορές είναι το ζητούμενο. Το ότι κάνουμε πρωταθλητισμό πανελλαδικά είναι γνωστό, όπως και το γεγονός ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που προσπαθούν να απεξαρτηθούν με την βοήθεια των ειδικών.
Η αναστολή λειτουργίας του Αλκοολογικού Ιατρείου του ΠΑΓΝΗ, γιατί ο γιατρός μετακινήθηκε σε άλλο νοσοκομείο όπου πήρε μόνιμη θέση, είναι ένα σοβαρό πλήγμα για τους ανθρώπους αυτούς και τις οικογένειές τους και η διοίκηση του Πανεπιστημιακού και της 7ης ΥΠΕ Κρήτης έπρεπε να είχαν φροντίσει να αποτραπεί αυτή η εξέλιξη.
«Η αναγκαστική αναστολή λειτουργίας του Αλκοολογικού Ιατρείου λόγω της πρόσληψης του υπεύθυνου γαστρεντερολόγου στο Βενιζέλειο δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, είναι αποτέλεσμα της σταδιακής συνειδητής υποβάθμισης του δημόσιου συστήματος υγείας», τονίζει ο Δημήτρης Βρύσαλης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων ΠΑΓΝΗ και μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΠΟΕΔΗΝ, επισημαίνοντας:
«Αποτελεί ένα ακόμα χτύπημα σε βάρος των συνανθρώπων μας που παλεύουν καθημερινά με την εξάρτηση από το αλκοόλ, που ξεπέρασαν το στίγμα, έκαναν το βήμα να ζητήσουν βοήθεια, και τώρα μένουν μετέωροι, χωρίς θεραπευτικό πλαίσιο και παρακολούθηση.
Είναι άλλο ένα χτύπημα μετά την κατάργηση του ΚΕΘΕΑ και των άλλων στεγνών προγραμμάτων και τη συγχώνευσή τους στο μόρφωμα του ΕΟΠΑΕ, το κλείσιμο μονάδων που εξυπηρετούσαν εκατοντάδες οικογένειες. Είναι το αποτέλεσμα του ελάχιστου προσωπικού και των μεγάλων αναγκών του λαού μας.
Είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής του κόστους οφέλους που συμπιέζει τις όποιες παροχές στο ελάχιστο δυνατό. Είναι το αποτέλεσμα των περιβόητων “προσλήψεων” του Υπουργείου που επιδεικνύει, προσπαθώντας να πείσει ότι ενισχύει το Δημόσιο Σύστημα Υγείας, όταν στην πραγματικότητα η συντριπτική πλειοψηφία των μόνιμων προσλήψεων αφορούν συναδέλφους που ήδη εργάζονται στο ΕΣΥ με άλλη σύμβαση, χωρίς να αποτελεί αυτό επί της ουσίας καμία αριθμητική ενίσχυση.
Το ιατρείο λειτουργούσε για 21 χρόνια, με τη σύμπραξη Γαστρεντερολογικής Κλινικής, Κοινωνικής Υπηρεσίας και εθελοντών, χωρίς καμία επιπλέον χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Μέχρι σήμερα, έχουν εξεταστεί σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία πάνω από 1.200 ασθενείς.
Η αναστολή λειτουργίας του ιατρείου θα οδηγήσει τους ασθενείς στην ατομική αναζήτηση θεραπευτικών και συμβουλευτικών παρεμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα, επιβαρύνοντας την τσέπη τους αλλά και διασπώντας τη σημαντική θεραπευτική σχέση που έχουν αναπτύξει με το προσωπικό του ιατρείου, που είναι κρίσιμη για την πορεία της θεραπείας.
Το κλείσιμο του Αλκοολογικού Ιατρείου αποδεικνύει την έλλειψη εφεδρειών στο Σύστημα Υγείας, με αποτέλεσμα το κλείσιμο νευραλγικών τμημάτων με τη συνταξιοδότηση ή αποχώρηση συχνά ενός και μόνο ανθρώπου (βλ. Ιατροπαιδαγωγικό κέντρο, Ιατρείο πήξης κ.τ.λ.).
Δεν μπορεί η απαράδεκτη αυτή κατάσταση να συνεχιστεί. Άμεσα απαιτείται πρόσληψη μόνιμου γαστρεντερολόγου και όλων των απαραίτητων ειδικοτήτων που απαιτούνται ώστε να μπορέσει να συνεχιστεί η λειτουργία του».
Σύμφωνα με τον Δ. Βρύσαλη, μόνο το 2024 το Αλκοολογικό Ιατρείο του Πανεπιστημιακού προσέφερε βοήθεια σε 400 ανθρώπους που ζήτησαν τις υπηρεσίες του.
Χρειαζόμαστε περισσότερες ομάδες αυτοβοήθειας για ανήλικους και ενήλικες
Όπως έχει γράψει η «Π», πολλοί έφηβοι στην Κρήτη, πίνουν μέχρι να γίνουν «λιώμα».
Το ίδιο συμβαίνει και με πολύ μεγάλο αριθμό ενηλίκων, όμως το αληθινά ανησυχητικό είναι ότι η πρόσβαση των νέων παιδιών στο αλκοόλ είναι πολύ εύκολη και πολλές οικογένειες δεν έχουν αντιληφθεί την έκταση και την σοβαρότητα του προβλήματος, σύμφωνα με τον ψυχίατρο-ψυχοθεραπευτή Μανόλη Δολαψάκη, o οποίος έχει δημιουργήσει τον Σύλλογο Υποστήριξης Ατόμων με προβλήματα που σχετίζονται με το αλκοόλ «Άσπρο-Μαύρο».
Όπως έχει επισημάνει ο ομότιμος καθηγητής Γαστρεντερολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και μέλος του Δικτύου Αλκοολογίας Ηρακλείου, Γιάννης Μουζάς, είναι επιτακτική ανάγκη να λειτουργήσουν στο νησί περισσότερα κλαμπ οικογενειών, δηλαδή ομάδες αυτοβοήθειας για την απεξάρτηση από το ποτό.
Στα κλαμπ που ήδη λειτουργούν συμμετέχουν άνθρωποι όλων των ηλικιών, κάθε μορφωτικού επιπέδου, όλων των επαγγελμάτων και των οικονομικών τάξεων. Πρόκειται για ανθρώπους που ξεκίνησαν να πίνουν στο πλαίσιο των κοινωνικών συναναστροφών τους και έχουν φθάσει σε ένα σημείο που δεν μπορούν να αποχωριστούν το αλκοόλ.
Οι νέοι στην Κρήτη αρχίζουν το αλκοόλ από την ηλικία των 14 – 15 ετών, μαζί με τις παρέες τους και οι γονείς τους αφενός δεν το σπουδαιολογούν, τουλάχιστον πολλοί απ’ αυτούς, και επιπλέον δεν είναι κοντά στα παιδιά τους για να κατανοήσουν τι προβλήματα αντιμετωπίζουν και προσπαθούν να τα «πνίξουν» στο αλκοόλ.
Στο ερώτημα τι δείχνει η εμπειρία για τους εφήβους που γίνονται τακτικοί πότες, οι ειδικοί λένε ότι «το πιθανότερο είναι να συνεχίσουν με ένταση το ποτό και ως ενήλικες». Στην Κρήτη καταγράφονται από τα υψηλότερα ποσοστά εφήβων, που θεωρούν εύκολη την πρόσβαση σε οινοπνευματώδη ποτά. Σε υψηλό ποσοστό, οι μαθητές στην Κρήτη αναφέρουν ότι υπάρχει κάποιο κοντινό τους πρόσωπο, το οποίο, κατά τη γνώμη τους, πίνει υπερβολικά.
«Πρέπει να ληφθούν μέτρα και μάλιστα άμεσα» τονίζουν οι ειδικοί την ώρα που στην Κρήτη πολλοί έφηβοι θεωρούν «ακίνδυνη» την κατανάλωση αλκοόλ, ενώ διαβάζουμε συνεχώς ειδήσεις για μαθητές που κατέληξαν σε λιπόθυμη κατάσταση, στο νοσοκομείο.