παιδιατρικές υπηρεσίες υγείας

Στην αποκαρδιωτική εικόνα που έχουν οι υπηρεσίες υγείας που αφορουν τα παιδιά αναφέρεται ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του ΠΑΓΝΗ Δημήτρης Βρύσαλης, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων τα εξής:

“Tα όσα κατήγγειλαν οι ειδικευόμενοι γιατροί και επιμελητές του Βενιζελείου για το κίνδυνο κλεισίματος κλινικών, με τελευταίο πιο τραγικό γεγονός την κατάσταση της Παιδιατρικής Κλινικής, αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου. Πολλά τα παραδείγματα  στον νομό μας για το πώς κράτος και κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν την υγεία των παιδιών μας.

Πριν λίγους μήνες περιορίστηκε  η λειτουργία του Ιατροπαιδαγωγικού Κέντρου, μετακινήθηκε με εντέλλεσθε νεογνολόγος του ΠΑΓΝΗ για να καλύψει εφημερίες στην μονάδα  νεογνών του Βενιζελείου. Είναι ενδεικτικό ότι σοβαρά προβλήματα δυσλειτουργίας υπάρχουν στη Παιδοψυχιατρική Κλινική ΠΑΓΝΗ (που είναι ορατός ο κίνδυνος να μετατραπεί σε εξωτερικό ιατρείο), παραμένει η συγχώνευση της Παιδιατρικής και της Παιδοχειρουργικής Κλινικής.

Αν αναλογιστεί κανείς τη σημερινή πραγματικότητα στον τομέα των παιδιατρικών υπηρεσιών υγείας, καταλήγει στο θλιβερό συμπέρασμα πως τα παιδιά του λαού απέχουν πολύ από το να λαμβάνουν αυτά που θα μπορούσαν, άρα και αυτά που αξίζουν σήμερα. Για τα παραπάνω υπάρχουν διαχρονικές ευθύνες όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων, ΥΠΕ και διοικήσεων νοσοκομείων, που κινούμενοι πάντα στη λογική κόστους-οφέλους, υποχρηματοδότησαν, υποστελέχωσαν και υποβάθμισαν τις υπηρεσίες υγείας.

Οι μετακινήσεις, τα εντέλλεσθε   δεν αποτελούν λύση στο πρόβλημα υποστελέχωσης, αποτελούν «μπαλώματα», που εξυπηρετούν τη διαχρονική πολιτική υπροχρηματοδότησής της υγείας. Με το «στύψιμο» του ελάχιστου δυνατού προσωπικού καλύπτονται πολλαπλά πόστα, εξοικονομώντας έτσι κρατικά κονδύλια.

Ο περίφημος υγειονομικός  χάρτης, ο ο οποίος   αναφέρει το Υπουργείο Υγείας ότι θα αντιμετωπίσει στρεβλώσεις του παρελθόντος θα γίνει όχι με βάση τις ανάγκες του πληθυσμού, αλλά με βάση επιχειρηματικά κριτήρια λειτουργίας των δημόσιων δομών και τις περιβόητες «αντοχές της οικονομίας».

Η ανακοίνωση καταλήγει: «Το ’’Πάμε και όπου βγει’’ δε θα το επιτρέψουμε και στα ζητήματα της υγείας, ήρθε η ώρα να το ’’πάμε αλλιώς’’ για τη ζωή που μας αξίζει».