Πάνω από 200.000 άνθρωποι ζουν με κάποια μορφή άνοιας σήμερα στην Ελλάδα, ενώ ο αριθμός αυτός θα συνεχίσει να αυξάνεται τα επόμενα χρόνια, όσο γερνάει ο πληθυσμός μας.
Υπάρχουν όμως και οι «αόρατοι» ή κρυφοί ασθενείς, οι φροντιστές των ασθενών με άνοια, που χάνουν τον ύπνο, τη δουλειά και τις αντοχές τους – φυσικές ή συναισθηματικές, περιθάλποντας τον άρρωστο 24 ώρες το 24ωρο, συχνά χωρίς να ζητούν βοήθεια.
Η άνοια είναι μια νόσος που μπορεί να διαγνωστεί, να επιβραδυνθεί και να αντιμετωπιστεί με αξιοπρέπεια. Όμως χρειάζεται η κοινωνία να ενημερωθεί, οι οικογένειες να στηριχθούν και το σύστημα υγείας να οργανωθεί, για να αλλάξει η πορεία χιλιάδων ανθρώπων.
Στα συμπεράσματα αυτά κατέληξε διημερίδα για την άνοια που διοργάνωσαν ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος, ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Λέσβου και το Ινστιτούτο Διά Βίου Εκπαίδευσης και Ανάπτυξης των Φαρμακοποιών στην Καλλονή και την Μυτιλήνη.
Οι φαρμακοποιοί έχουν ένα πάρα πολύ σημαντικό λειτούργημα σε όλη τους τη ζωή και γι’ αυτό θα πρέπει να είναι πάρα πολύ ενημερωμένοι, για να συμπαραστέκονται στην τρίτη ηλικία και να δίνουν τις σωστές απαντήσεις
Η ομ. καθ. Νευρολογίας Μάγδα Τσολάκη δίνει συμβουλές για τους ασθενείς με άνοια
«Αν θέλουμε πραγματικά να αντιμετωπίσουμε την άνοια, πρέπει να στηρίξουμε και τους φροντιστές, όχι μόνο τους ασθενείς», είπε στο χαιρετισμό του ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου Απόστολος Βαλτάς, επισημαίνοντας ότι οι φροντιστές χρειάζονται ενημέρωση, καθοδήγηση, στήριξη, καθώς «είναι οι αυτοί που δεν είναι καταγεγραμμένοι στα στατιστικά στοιχεία, αλλά είναι καθημερινά στην πρώτη γραμμή».
Ο κ. Βαλτάς επεσήμανε στον κρίσιμο ρόλο του φαρμακοποιού, ως του επαγγελματία υγείας που ο πολίτης βλέπει πιο συχνά από κάθε άλλον, καθώς συμβουλεύει την οικογένεια για τη σωστή λήψη της αγωγής, αναγνωρίζει τα πρώιμα σημάδια που χρήζουν αξιολόγησης, καθοδηγεί για υποστηρικτικές υπηρεσίες, εκπαιδεύει τους φροντιστές, και «στέκεται δίπλα στο νοικοκυριό, όχι απέναντι στον πάγκο». Πρόσθεσε ότι οι φαρμακοποιοί είναι στην πρώτη γραμμή για την υποστήριξη των ατόμων με άνοια, αλλά και των φροντιστών τους, καθώς κανένας δεν πρέπει να νοιώθει μόνος.
Παράγοντες κινδύνου
Στους παράγοντες κινδύνου που μπορούν να τροποποιήσουν την πορεία προς την ασθένεια, αναφέρθηκε η Ομότιμη Καθηγήτρια Νευρολογίας Μάγδα Τσολάκη, αναδεικνύοντας συνήθειες και καταστάσεις που ευνοούν την ανάπτυξη της νόσου. Στους τροποποιήσιμους παράγοντες κινδύνου για άνοια περιλαμβάνονται:
- Σωματική αδράνεια
- Κάπνισμα
- Υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ
- Ατμοσφαιρική ρύπανση
- Τραυματισμός στο κεφάλι
- Κοινωνική απομόνωση
- Χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης
- Παχυσαρκία
- Υπέρταση
- Σακχαρώδης Διαβήτης
- Κατάθλιψη
- Απώλεια ακοής
Μέτρα προφύλαξης
Με δεδομένα τα παραπάνω, η κ. Τσολάκη αναφέρθηκε και στους προφυλακτικούς παράγοντες για την άνοια που περιλαμβάνουν την σωματική άσκηση, τη σωστή διατροφή, την εκπαίδευση, καθώς και την νοητική και κοινωνική δραστηριότητα.
Εστιάζοντας στον ρόλο του φαρμακοποιού η κ. Τσολάκη τόνισε πως ο φαρμακοποιός είναι πολύ κοντά στον άνθρωπο. Ο άρρωστος άνθρωπος πρώτα θα πάει στον φαρμακοποιό και μετά στον γιατρό. Επομένως οι φαρμακοποιοί έχουν ένα πάρα πολύ σημαντικό λειτούργημα να υπηρετήσουν σε όλη τους τη ζωή και γι’ αυτό θα πρέπει να είναι πάρα πολύ ενημερωμένοι για να συμπαραστέκονται στην τρίτη ηλικία και να δίνουν τις σωστές απαντήσεις.
Οι φροντιστές
Στους περιθάλποντες τους ασθενείς αναφέρθηκε η Ψυχολόγος Μαρία Τουμπαλίδου, επισημαίνοντας πως «Ο περιθάλπων είναι μια ιδιαίτερη φιγούρα που συχνά μένει διακριτικά στη σκιά, που οργανώνεται για να καλύψει τις ανάγκες φροντίδας αγαπημένων προσώπων που δεν είναι πλέον αυτόνομα και βιώνει ένα πολύ σημαντικό συναισθηματικό και ψυχοσωματικό φορτίο που αναπόφευκτα επηρεάζει όλες τις διαστάσεις της ζωής.
Οι περιθάλποντες συνήθως ονομάζονται ως τα δευτερογενή θύματα της νόσου ή κρυφοί ασθενείς».
Η ψυχική επιβάρυνση των ατόμων αυτών, περιλαμβάνει το σύνολο των συναισθηματικών, ψυχολογικών και γνωστικών επιπτώσεων που βιώνει ένα άτομο όταν φροντίζει έναν ασθενή με άνοια, ιδιαίτερα στο σπίτι.
Συγκεκριμένα, οι φροντιστές βιώνουν:
- Συναισθηματικό στρες
- Ψυχολογική καταπόνηση
- Κοινωνική πίεση
- Γνωστική και σωματική κόπωση
Σε αυτές τις περιπτώσεις κρίνεται απαραίτητη η παρέμβαση των ειδικών επιστημόνων με στόχο την αποδοχή της νόσου και αναζήτηση πρακτικής και ψυχικής στήριξης, τη διαχείριση συναισθημάτων, τις στρατηγικές αντιμετώπισης του άγχους – κατάθλιψης, τη διευκόλυνση της προσαρμογής στις νέες απαιτήσεις, αλλά και τη διαχείριση του αισθήματος απώλειας – πένθους.
Στο πλαίσιο της εκδήλωσης, διαπιστώθηκε η ανάγκη ίδρυσης δύο Κέντρων Ημέρας στη Λέσβο για τους ασθενείς με άνοια, στην Καλλονή και τη Μυτιλήνη.
Πηγή: in.gr