Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Emory των ΗΠΑ σε συνεργασία με ιδρύματα στον Καναδά, τη Χιλή και το Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης, εξέτασαν στοιχεία από περισσότερα από 64.000 άτομα ηλικίας 50 έως 90 ετών σε 29 χώρες της Βόρειας Αμερικής, της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής, καταγράφοντας τα επίπεδα και τους παράγοντες της μοναξιάς, στους ανθρώπους μεγαλύτερων ηλικιών.
Η Ελλάδα στην κορυφή της μοναξιάς
Η διεθνής μελέτη αποκάλυψε ότι η Ελλάδα και η Κύπρος συγκαταλέγονται μεταξύ των χωρών με τα υψηλότερα επίπεδα μοναξιάς στον κόσμο.
Γιατί συμβαίνει αυτό και μάλιστα σε μεγάλη έκταση, στην Κρήτη;
Γιατί τόσες γυναίκες, νιώθουν τόση μοναξιά;
Κλεισμένες στο σπίτι στο χωριό
Ο καθηγητής Ψυχιατρικής Αλέξανδρος Βγόντζας και επιστημονικός υπεύθυνος της Κινητής Ψυχιατρικής Μονάδας του ΠΑΓΝΗ μιλώντας σε συμπόσιο για το θέμα παρουσίασε ανησυχητικά στοιχεία, που αφορούν στο νησί μας.
Όπως είπε στην «Π», το 35% των εξεταζόμενων ασθενών απο γιατρούς της Μονάδας εμφανίζει κατάθλιψη και η κύρια αιτία της είναι η μοναξιά.
Η Αντιγόνη Λυμπεράκη καθηγήτρια του Πάντειου Πανεπιστημίου, η οποία επίσης μίλησε στην «Π», ανέφερε ότι ασφαλώς υπάρχει πρόβλημα και στην Ελλάδα και μάλιστα είναι έντονο στις γυναίκες μεγαλύτερων ηλικιών, που έχουν χάσει τους συζύγους τους.
Όλη η ζωή τους περιστρεφόταν γύρω από την οικογένεια και όταν τα παιδιά τους κάνουν και εκείνα τις δικές τους οικογένειες και απομακρύνονται από το σπίτι, βιώνουν έντονα το αίσθημα της απομόνωσης, αφού δεν έχουν μάθει σε άλλες διεξόδους και δραστηριότητες.
«Πρέπει στην Ελλάδα να επινοήσουμε τρόπους μακροχρόνιας φροντίδας για όλους αυτούς τους ανθρώπους» τόνισε η κ. Λυμπεράκη.
Η μοναξιά αντιμετωπίζεται με την κοινωνική επαφή όχι με τα φάρμακα
«Σχεδόν σε όλους αυτούς τους ανθρώπους δίνουμε φάρμακα, είναι όμως αυτή η μόνη λύση; Η απάντηση είναι: «Όχι» επεσήμανε ο κ. Βγόντζας υπογραμμίζοντας ότι χρειάζονται ψυχοκοινωνικές παρεμβάσεις απο τους Δήμους, τις Κοινότητες, τους Συλλόγους, την εκκλησία.
Σύμφωνα με τον καθηγητή ειδικά στα χωριά της Κρήτης πάρα πολλές γυναίκες και ιδιαίτερα εκείνες που δεν οδηγούν, που έχουν χάσει, ή φροντίζουν τον άρρωστο σύζυγό τους, ζουν πολύ συχνά απομονωμένες, χωρίς κοινωνικές επαφές.
«Τι θα πει ο κόσμος»
«Οι άνδρες έχουν το καφενείο, οι γυναίκες τι έχουν;» σχολίασε ο κ.Βγόντζας υπογραμμίζοντας ότι υπάρχει και ο φόβος του αρνητικού κοινωνικού σχολίου ,ακόμη και στην εποχή μας.
«Πέρυσι μια κυρία που έλεγε πόσο μόνη νιώθει μετά τον θάνατο του συζύγου της, 1 χρόνο πριν, δεν ήθελε να πάει πουθενά, ούτε για ένα καφέ, γιατί «τι θα πει ο κόσμος;»
Πως μπορούν να βοηθήσουν δήμαρχοι ,εκκλησία ,σύλλογοι
Ο κ. Βγόντζας υπογραμμίζει τον καθοριστικό ρόλο που θα μπορούσαν να παίξουν οι φορείς, οι σύλλογοι, οι εκκλησία, δημιουργώντας ομάδες που θα μπορούσαν να ενταχθούν αυτοί οι άνθρωποι και να μην είναι καταδικασμένοι να ζουν κλεισμένοι στα σπίτια τους.
«Οι πολιτιστικοί Σύλλογοι μπορούν να κάνουν πολύ χρήσιμα πράγματα, αν το θέλουν και να μην περιορίζονται σε ένα γλέντι το δεκαπενταύγουστο», τόνισε ο ψυχίατρος.