Η μισοφωνία ή αλλιώς σύνδρομο επιλεκτικής ευαισθησίας στον ήχο, είναι μία διαταραχή που χαρακτηρίζεται από μειωμένη ανοχή σε συγκεκριμένους ήχους και ερεθίσματα. Οι αντιδράσεις στους ήχους κυμαίνονται από θυμό και ενόχληση μέχρι κατάσταση φυγής.
Για όσους πάσχουν από την κατάσταση μισοφωνία, ήχοι όπως το ροχαλητό, η αναπνοή και το μάσημα μπορούν να προκαλέσουν μια εξίσου αγχωτική αντίδραση.
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2023 από ερευνητές στην Ολλανδία υποδηλώνει ότι η κατάσταση μοιράζεται γονίδια με διαταραχές της διάθεσης όπως άγχος, κατάθλιψη και PTSD.
Ο ψυχίατρος του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ Dirk Smit και οι συνεργάτες του ανέλυσαν τα γενετικά δεδομένα από διάφορους επιστημονικούς φορείς και διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που αυτοπροσδιορίζονται ως μισοφωνία ήταν πιο πιθανό να έχουν γονίδια που σχετίζονται με ψυχιατρικές διαταραχές, καθώς και εμβοές.
Οι ασθενείς με εμβοές – ένα επίμονο, διαπεραστικό κουδούνισμα στα αυτιά – είναι επίσης πιο πιθανό να έχουν ψυχολογικά συμπτώματα κατάθλιψης και άγχους.
“Υπήρχε επίσης μια επικάλυψη με τη γενετική PTSD”, δήλωσε ο Smit στο PsyPost.
«Αυτό σημαίνει ότι τα γονίδια που δίνουν ευαισθησία στο PTSD αυξάνουν επίσης την πιθανότητα μισοφωνίας και αυτό θα μπορούσε να υποδεικνύει ένα κοινό νευροβιολογικό σύστημα που επηρεάζει και τα δύο. Και αυτό θα μπορούσε να υποδηλώνει ότι οι τεχνικές θεραπείας που χρησιμοποιούνται για PTSD θα μπορούσαν επίσης να χρησιμοποιηθούν για τη μισοφωνία».
Αυτό δεν σημαίνει ότι η μισοφωνία και αυτές οι άλλες καταστάσεις έχουν αναγκαστικά κοινούς μηχανισμούς, μόνο ότι ορισμένοι από τους γενετικούς παράγοντες κινδύνου μπορεί να είναι παρόμοιοι.
Προηγούμενη έρευνα διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που βιώνουν μισοφωνία είναι πιο πιθανό να εσωτερικεύσουν την αγωνία τους. Η έρευνα του Smit και της ομάδας του, που δημοσιεύθηκε το 2023, το υποστήριξε επίσης, δείχνοντας ισχυρούς δεσμούς με χαρακτηριστικά της προσωπικότητας όπως η ανησυχία, η ενοχή, η μοναξιά και ο νευρωτισμός.
Οι αντιδράσεις σε έναν ήχο ενεργοποίησης μπορεί να κυμαίνονται από ερεθισμό και θυμό έως δυσφορία που παρεμβαίνει στην καθημερινή ζωή.
Τα άτομα με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού (ASD) ήταν λιγότερο πιθανό να εμφανίσουν μισοφωνία. Αυτό ήταν απροσδόκητο, καθώς τα άτομα με ASD έχουν μειωμένη ανοχή στους ήχους.
«Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι η μισοφωνία και η ASD είναι σχετικά ανεξάρτητες διαταραχές όσον αφορά στη γονιδιωματική παραλλαγή», γράφουν οι ερευνητές στην εργασία τους.
Ο Smit και οι συνεργάτες του προειδοποιούν ότι τα δεδομένα τους προέρχονται κυρίως από ευρωπαϊκούς πληθυσμούς, επομένως οι ίδιοι σύνδεσμοι ενδέχεται να μην εμφανίζονται σε διαφορετικούς πληθυσμούς. Επιπλέον, η μισοφωνία δεν διαγνώστηκε ιατρικά στα δείγματα δεδομένων τους, μόνο αυτοαναφερόμενη που μπορεί επίσης να στρεβλώσει τα αποτελέσματα.
Αλλά η μελέτη τους παρέχει επίσης ενδείξεις για το πού θα μπορούσε να επικεντρωθεί περαιτέρω έρευνα για να βρεθεί ο βιολογικός μηχανισμός πίσω από τη μισοφωνία.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο Frontiers in Neuroscience.