Μπαίνεις στο πλοίο για να πας στον προορισμό σου και σύντομα νιώθεις έντονη την ανάγκη να σκεπαστείς -ιδανικά με μια ψιλή κουβερτούλα-, για να αντέξεις το κρύο που “βγάζει” ο κλιματισμός και την ένταση του εξαερισμού.
Γιατί οι πλοιοκτήτριες εταιρείες επιμένουν να μας “παγώνουν” στα ταξίδια μας;
Οι λόγοι είναι πολλοί και αφορούν την επιβίωση μας.
Κρυώνεις για να ζήσεις
Τα συστήματα κλιματισμού σε πλοία, ιδίως κρουαζιερόπλοια και μεγάλα σκάφη, διατηρούν χαμηλότερες θερμοκρασίες από τις αναμενόμενες, βασιζόμενος στις αρχές των θαλάσσιων συστημάτων HVAC (heating, ventilation, air condition -θέρμανση, εξαερισμός και κλιματισμός) και στην λειτουργική πραγματικότητα.
Μια κρίσιμη λειτουργία του κλιματισμού θαλάσσης είναι η μείωση της υγρασίας, που μπορεί να είναι υψηλή σε θαλάσσια περιβάλλοντα, λόγω της εγγύτητας με το νερό. Οι χαμηλότερες θερμοκρασίες βοηθούν στη συμπύκνωση της υγρασίας από τον αέρα, αποτρέποντας τη μούχλα και την κακή ποιότητα του αέρα.
Το κρύο και ο εξαερισμός σε ένα κλειστό, μεταλλικό κουτί που κουβαλάει εκατοντάδες ή ακόμα και χιλιάδες ανθρώπους είναι ζωτικής σημασίας, καθώς αν δεν είναι σταθερή, συνεχής και ισχυρή η ανανέωση του αέρα, το διοξείδιο του άνθρακα από τις αναπνοές μας θα έφτανε σε επικίνδυνα επίπεδα.
Μικρόβια, ιοί και μυρωδιές (από ανθρώπους, φαγητά, τουαλέτες) θα έκαναν πάρτι. Ο αέρας θα γινόταν αποπνικτικός και ανθυγιεινός σε χρόνο ρεκόρ.
Έτσι, τα HVAC είναι σχεδιασμένα πρώτα για τον εξαερισμό και μετά για την ψύξη. Για να γίνει σωστή και μαζική ανανέωση του αέρα σε τόσο μεγάλους χώρους, πρέπει το σύστημα να δουλεύει στο φουλ, σπρώχνοντας τεράστιες ποσότητες αέρα. Η ψύξη είναι σχεδόν… παρενέργεια αυτής της διαδικασίας
Κατά συνέπεια, ο κλιματισμός αποτρέπει ασθένειες που σχετίζονται με τη θερμότητα, ειδικά για το πλήρωμα που εργάζεται σε περιοχές υψηλής θερμοκρασίας. Τα κανονιστικά πρότυπα και οι επιθεωρήσεις, όπως αυτά του Port State Control, διασφαλίζουν ότι οι καμπίνες του πληρώματος και οι χώροι εργασίας διατηρούν ασφαλείς θερμοκρασίες.
Η μη διατήρηση της θερμοκρασίας σε αρκετά χαμηλά επίπεδα μπορεί να οδηγήσει σε λειτουργικά προβλήματα.
Η “ζώνη άνεσης” στα πλοία, την οποία έχει δώσει η επιστήμη
Όπως εξηγεί το Marine Engineering υπάρχουν και πολλές άλλες απαιτήσεις που καλύπτει η χαμηλή θερμοκρασία, όπως είναι οι περιβαλλοντικές.
Τα θαλάσσια συστήματα κλιματισμού έχουν σχεδιαστεί για να διαχειρίζονται υψηλές θερμοκρασίες περιβάλλοντος και υγρασία, ειδικά σε τροπικές περιοχές, όπου οι εξωτερικές θερμοκρασίες μπορούν να υπερβούν τους 30°C, με υψηλή υγρασία.
Για να αντιμετωπίσουν αυτόν τον συνδυασμό, τα συστήματα συχνά ρυθμίζονται σε χαμηλότερες θερμοκρασίες, ώστε να εξασφαλιστεί η ταχεία ψύξη και αφύγρανση.
Για παράδειγμα, η διατήρηση θερμοκρασίας περίπου 22°C, με υγρασία 40-60% θεωρείται η ζώνη άνεσης για τους περισσότερους επιβάτες και το πλήρωμα, καθώς αποτρέπει την υπερβολική συσσώρευση θερμότητας και την ενόχληση που σχετίζεται με την υγρασία.
Μετά τις περιβαλλοντικές απαιτήσεις, υπάρχουν αυτές που δημιουργούν το θερμικό φορτίο από τον εξοπλισμό του πλοίου και τους επιβάτες. Τα πλοία, ειδικά τα κρουαζιερόπλοια, έχουν σημαντικές εσωτερικές πηγές θερμότητας, συμπεριλαμβανομένου του φωτισμού, των ηλεκτρονικών, των μηχανημάτων και της θερμότητας του σώματος των εκατοντάδων -ή ακόμα και χιλιάδων- επιβατών και του πληρώματος.
Για να διατηρηθεί ένα άνετο περιβάλλον, το σύστημα κλιματισμού πρέπει να υπεραντισταθμίζει, λειτουργώντας σε χαμηλότερες θερμοκρασίες, ώστε να απορροφήσει και να διαχέει αυτή τη θερμότητα, αποτελεσματικά.
Ο τρίτος παράγοντας που παίζει ρόλο στην παγωνιά που έχει μέσα στα πλοία, είναι η δυναμική θερμοκρασία των ωκεανών.
Στη θάλασσα, ο ωκεανός απορροφά θερμότητα κατά τη διάρκεια της ημέρας και την απελευθερώνει τη νύχτα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλότερες θερμοκρασίες εξωτερικού αέρα -ιδιαίτερα σε ανοιχτά καταστρώματα. Ωστόσο, οι εσωτερικοί χώροι απαιτούν συνεχή ψύξη για την εξουδετέρωση της υπολειμματικής θερμότητας και υγρασίας που παγιδεύονται στη δομή του πλοίου, οδηγώντας σε χαμηλότερες θερμοκρασίες ρύθμισης για να εξασφαλιστεί η άνεση.