Tο πείραμα ενός συλλέκτη φιδιών συνέβαλλε στη δημιουργία ενός αντιδότου

Ερευνητές στις ΗΠΑ ανέπτυξαν ένα πειραματικό αντίδοτο αξιοποιώντας αντισώματα από το αίμα ενός άνδρα που πέρασε σχεδόν δύο δεκαετίες εκθέτοντας τον εαυτό του σε δηλητήρια φιδιών. Ο Τιμ Φρίντε, πρώην μηχανικός φορτηγών από το Ουισκόνσιν, έχει χορηγήσει στον εαυτό του περισσότερες από 850 δόσεις δηλητηρίου από κόμπρες, κροταλίες και άλλα θανατηφόρα είδη φιδιών, προκειμένου να αναπτύξει ανοσία, αλλά και να βοηθήσει στην ανάπτυξη ενός καθολικού αντίδοτου.

Πλέον, αυτό το ακραίο πείραμα διάρκειας 18 ετών φαίνεται πως αποδίδει. Επιστήμονες χρησιμοποίησαν αντισώματα από το αίμα του για να δημιουργήσουν ένα αντίδοτο με την ευρύτερη προστατευτική δράση που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα.

«Για σχεδόν 18 χρόνια, ο Τιμ υπέστη εκατοντάδες δαγκώματα με αυξανόμενες δόσεις από 16 είδη θανατηφόρων φιδιών που θα μπορούσαν να σκοτώσουν ακόμα και ένα άλογο», δήλωσε ο Τζέικομπ Γκλάνβιλ, διευθύνων σύμβουλος της αμερικανικής βιοτεχνολογικής εταιρείας Centivax και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. «Έμεινα άναυδος. Τον προσέγγισα γιατί σκέφτηκα ότι, αν κάποιος στον κόσμο έχει τα κατάλληλα εξουδετερωτικά αντισώματα, είναι αυτός», πρόσθεσε.

Το αντίδοτο, που συνδυάζει δύο αντισώματα από το αίμα του Φρίντε και έναν μικρομοριακό αναστολέα του δηλητηρίου, ανοίγει τον δρόμο για την ανάπτυξη ενός καθολικού αντίδοτου, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Cell». Ένα τέτοιο αντίδοτο θα μπορούσε να αλλάξει ριζικά τη δυνατότητα αντιμετώπισης των δαγκωμάτων φιδιών, τα οποία ευθύνονται για περίπου 140.000 θανάτους και 300.000 μόνιμες αναπηρίες ετησίως.

«Στη Γουατεμάλα όπου μεγάλωσα, μας έλεγαν να προσπαθήσουμε να πιάσουμε το φίδι, να το βάλουμε σε μια πλαστική σακούλα και να το πάμε στο νοσοκομείο για να δουν αν υπάρχει κατάλληλο αντίδοτο», ανέφερε ο Γκλάνβιλ. «Δεν είναι καλή ιδέα να κυνηγήσεις ένα φίδι που μόλις σε δάγκωσε» σημείωσε.

Το 2000, ο Φρίντε, γνωρίζοντας τα προβλήματα των συμβατικών αντίδοτων και επιδιώκοντας να προστατευτεί από τυχαία δαγκώματα από τα φίδια που διατηρούσε ως κατοικίδια, ξεκίνησε να αυτοανοσοποιείται. Παρά το γεγονός ότι το 2001 έπεσε σε κώμα για τέσσερις ημέρες έπειτα από δάγκωμα αιγυπτιακής κόμπρας, συνέχισε με επιμονή το πρωτόκολλο των δόσεων, εγχύοντας χαμηλές ποσότητες δηλητηρίου από 16 θανατηφόρα είδη.

Ο Γκλάνβιλ τον ανακάλυψε χάρη στο κανάλι του στο YouTube και επικοινώνησε μαζί του.

«Όταν του τηλεφώνησα, μου είπε: “Επιτέλους. Αυτό το τηλεφώνημα περίμενα όλη μου τη ζωή”», ανέφερε.

Για την ανάπτυξη του αντίδοτου, οι ερευνητές επέλεξαν 19 από τα πιο θανατηφόρα είδη κατά τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, όπως μάμπες, κόμπρες και ταϊπάν. Στη συνέχεια, απομόνωσαν πιθανώς αποτελεσματικά αντισώματα από το αίμα του Φρίντε και τα δοκίμασαν σε ποντίκια που είχαν εκτεθεί σε δηλητήριο από κάθε ένα από τα είδη. Εντόπισαν δύο αντισώματα τα οποία, σε συνδυασμό με ένα συνθετικό αντίδοτο, παρείχαν πλήρη προστασία από 13 είδη και μερική προστασία από τα υπόλοιπα.

«Με μόλις τρία συστατικά, είχαμε μια πρωτοφανή κάλυψη — πλήρη για 13 είδη και μερική για τα υπόλοιπα», είπε ο Γκλάνβιλ.

Η επαναλαμβανόμενη έκθεση σε διαφορετικά είδη δηλητηρίων ενίσχυσε σημαντικά την ανοσολογική απόκριση του Φρίντε, ενδυναμώνοντας κυρίως εκείνα τα αντισώματα που προσφέρουν τη μεγαλύτερη κάλυψη, πρόσθεσε.

Η μελέτη αυτή επικεντρώθηκε στα δηλητήρια της οικογένειας των ελαπιδών (elapids), ωστόσο ο Φρίντε είχε επίσης αυτοανοσοποιηθεί με δηλητήρια ειδών της οικογένειας των εχιδνιδών (vipers), που περιλαμβάνει φίδια όπως οι οχιές. Η ερευνητική ομάδα εργάζεται ήδη πάνω σε μια αντίστοιχη εκδοχή του αντίδοτου για αυτά τα είδη. Σχεδιάζει επίσης δοκιμές σε κτηνιατρικές κλινικές στην Αυστραλία, πριν προχωρήσει σε δοκιμές σε ανθρώπους.

ΠΗΓΗ: ertnews.gr (Guardian)