Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι οι σκύλοι κατάγονται από τους γκρίζους λύκους και τα τελευταία χρόνια πραγματοποιούνται συνεχείς έρευνες για να χαρτογραφηθεί αυτή η εξελικτική διαδρομή. Η τελευταία μελέτη αναφέρει ότι τα δύο τρίτα των σημερινών καθαρόαιμων σκύλων διατηρούν τα γονίδια των λύκων από τους οποίους προέρχονται.
Αν και οι σκύλοι και οι λύκοι μπορούν να διασταυρωθούν και να παράγουν γόνιμους απογόνους, η υβριδοποίηση μεταξύ τους είναι πολύ πιο σπάνια σε σύγκριση με τις οικόσιτες και άγριες πληθυσμιακές ομάδες άλλων ειδών.
Σε νέα έρευνα επιστήμονες από το Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, το Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Σμιθσόνιαν και το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Ντέιβις συνδύασαν εξαιρετικά ευαίσθητες μεθόδους τοπικής καταγωγής και φυλογονιδιωματικές αναλύσεις από γονιδιώματα που εκπροσωπούν 2,693 αρχαία και σύγχρονα σκυλιά και λύκους.
Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences» οι ερευνητές αναφέρουν ότι το 64,1% των σύγχρονων καθαρόαιμων σκύλων έχουν καταγωγή λύκου στο πυρηνικό τους γονιδίωμα από ανάμειξη που συνέβη σχεδόν χίλιες γενιές πριν και όλα τα εξετασμένα γονιδιώματα ζώντων σκύλων φέρουν κάποια αρχαία καταγωγή από λύκο.
«Τα σύγχρονα σκυλιά, ιδιαίτερα τα κατοικίδια, μπορεί να φαίνονται τόσο απομακρυσμένα από τους λύκους. Ωστόσο υπάρχουν χαρακτηριστικά που ίσως προέρχονται από τους λύκους και τα οποία εκτιμούμε ιδιαίτερα στα σκυλιά σήμερα και επιλέγουμε να διατηρούμε στη γενεαλογική τους γραμμή. Αυτή είναι μια μελέτη για τα σκυλιά, αλλά με πολλούς τρόπους μας μιλάει για τους λύκους» αναφέρει η Δρ. Όντρεϊ Λιν μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας.
Το ιστορικό
Τα σκυλιά πιστεύεται ότι εξελίχθηκαν από έναν εξαφανισμένο σήμερα πληθυσμό γκρίζων λύκων υπό την επίδραση του ανθρώπου κατά την Ύστερη Πλειστόκαινο εποχή περίπου πριν από 20.000 χρόνια. Αν και λύκοι και σκυλιά ζουν στις ίδιες γεωγραφικές περιοχές και μπορούν να παράγουν γόνιμους απογόνους η υβριδοποίηση παραμένει σπάνια. Με ελάχιστες εξαιρέσεις σκόπιμης διασταύρωσης σκύλων και λύκων υπάρχει ελάχιστη ένδειξη γονιδιακής ροής μεταξύ των ομάδων μετά την εξημέρωση που χώρισε τις δεξαμενές γονιδίων τους.
«Πριν από αυτή τη μελέτη, η επικρατούσα επιστημονική άποψη φαινόταν να προτείνει ότι για να είναι ένας σκύλος πραγματικός σκύλος δεν πρέπει να υπάρχει σχεδόν καθόλου DNA λύκου. Αλλά διαπιστώσαμε ότι αν εξετάσει κανείς πολύ προσεκτικά τα σύγχρονα γονιδιώματα σκύλων, ο λύκος είναι εκεί. Αυτό υποδηλώνει ότι τα γονιδιώματα των σκύλων μπορούν να “ανεχθούν” DNA λύκου μέχρι ένα άγνωστο επίπεδο και παρ’ όλα αυτά να παραμένουν τα σκυλιά που γνωρίζουμε και αγαπούμε» λέει η Λιν.
Οι ερευνητές διερεύνησαν την ιστορική γονιδιακή ροή σκύλων και λύκων χρησιμοποιώντας 2,693 δημοσιευμένα γονιδιώματα από το NCBI και το European Nucleotide Archive, τα οποία περιλαμβάνουν λύκους, καθαρόαιμους σκύλους και άλλα είδη σκύλων από την Ύστερη Πλειστόκαινο μέχρι σήμερα.
Διαπίστωσαν ότι το 64,1% των καθαρόαιμων σκύλων διαθέτουν καταγωγή από λύκο στο πυρηνικό τους γονιδίωμα από διασταύρωση που συνέβη περίπου χίλιες γενιές πριν. Επιπλέον όλα τα γονιδιώματα σκύλων που ζουν ελεύθεροι κοντά σε ανθρώπινους οικισμούς φέρουν ανιχνεύσιμη καταγωγή από λύκο.
Το τσεχοσλοβάκικο λυκόσκυλο και το λυκόσκυλο Σάρλοος που προήλθαν από σκόπιμη διασταύρωση λύκων και σκύλων είχαν τα υψηλότερα ποσοστά καταγωγής λύκου μεταξύ 23 και 40%. Μεταξύ των καθαρόαιμων σκύλων οι πιο «λυκίσιοι» ήταν το μεγάλο τρίχρωμο αγγλογαλλικό κυνηγόσκυλο με ποσοστά 4,7 έως 5,7%, και ο ποιμενικός Σάιλο με 2,7%.
Ενώ ο ποιμενικός Σάιλο προέκυψε από διασταυρώσεις με λυκόσκυλα ή άλλα πρόσφατα υβρίδια σκύλων-λύκων για να δημιουργηθούν πιο υγιείς και πιο φιλικοί οικογενειακοί σκύλοι στις ΗΠΑ. Η προέλευση της εκτεταμένης καταγωγής λύκου στο μεγάλο αγγλογαλλικό τρίχρωμο κυνηγόσκυλο, το πιο κοινό κυνηγόσκυλο στη σύγχρονη Γαλλία, είναι άγνωστη και απροσδόκητη. Οι σκύλοι Ταμάσκαν, ένα είδος με χαρακτηριστικά λύκου που δημιουργήθηκε στη Βρετανία την δεκαετία του 1980 από επιλεκτική εκτροφή χάσκι, μαλαμούτ και άλλων ειδών για να μοιάζει με λύκο έχει περίπου 3,7% καταγωγή λύκου.
Τα μοτίβα
Οι επιστήμονες εντόπισαν διάφορα μοτίβα στα δεδομένα: η καταγωγή λύκου είναι υψηλότερη σε μεγαλύτερα σκυλιά και σε εκείνα που εκτράφηκαν για συγκεκριμένες εργασίες, όπως τα αρκτικά σκυλιά έλκηθρου, ορισμένες «παρία» φυλές και κυνηγόσκυλα.
Τα τεριέ, τα γκάντογκ και τα κυνηγόσκυλα έχουν κατά μέσο όρο τη μικρότερη καταγωγή λύκου. Ενώ ορισμένα μεγάλα σκυλιά φύλαξης έχουν υψηλή καταγωγή λύκου, άλλα όπως ο ναπολιτάνικος μαστίφ, ο μπουλμαστίφ και ο Άγιος Βερνάρδος δεν έχουν ανιχνεύσιμη καταγωγή λύκου.
Καταγωγή λύκου απαντάται και σε ένα ευρύ φάσμα άλλων ειδών όπως το μικροσκοπικό τσιουάουα που έχει περίπου 0,2%.
«Αυτό έχει απόλυτο νόημα για όποιον έχει τσιουάουα και αυτό που διαπιστώσαμε είναι ότι αυτό είναι ο κανόνας, τα περισσότερα σκυλιά είναι λίγο… λύκοι» λέει η Λιν.
Οι συγγραφείς συνέκριναν επίσης τη συχνότητα χρήσης όρων προσωπικότητας από κυνολογικούς ομίλους για την περιγραφή ειδών με τα υψηλότερα και χαμηλότερα επίπεδα καταγωγής λύκου. Ο χαρακτηρισμός που συσχετίστηκε περισσότερο με είδη χαμηλής καταγωγής λύκου ήταν το «φιλικός», ακολουθούμενο από «πρόθυμος να ευχαριστήσει», «εύκολος στην εκπαίδευση», «θαρραλέος», «ζωηρός» και «στοργικός».
Αντίθετα, οι φυλές με υψηλή καταγωγή λύκου περιγράφονται συχνότερα ως «καχύποπτες με αγνώστους», «ανεξάρτητες», «αξιοπρεπείς», «σε εγρήγορση», «πιστές», «συγκρατημένες» και «εδαφικές».
Άλλοι χαρακτηρισμοί, όπως «ευφυής», «υπάκουος», «καλός με παιδιά», «αφοσιωμένος», «ήρεμος» και «χαρούμενος» απαντούν με παρόμοια συχνότητα και στις δύο ομάδες φυλών. Η ομάδα τόνισε ότι αυτά τα γνωρίσματα είναι προκατειλημμένες εκτιμήσεις των συμπεριφορών των φυλών και δεν είναι γνωστό εάν τα γονίδια λύκου ευθύνονται άμεσα για τα χαρακτηριστικά αυτά, αλλά το εύρημα αυτό ανοίγει δρόμους για μελλοντική έρευνα στην επιστήμη συμπεριφοράς σκύλων.
Οι προσαρμογές
Επιπλέον οι ερευνητές εντόπισαν σημαντικές προσαρμογές που οι σκύλοι απέκτησαν μέσω των λύκων όπως εμπλουτισμένη καταγωγή λύκου σε γονίδια οσφρητικών υποδοχέων σε σκύλους που ζουν ελεύθεροι στην εξοχή και βασίζονται στην ικανότητα να εντοπίζουν ανθρώπινα υπολείμματα τροφής καθώς και την παρουσία ενός γονιδίου όμοιου με εκείνο του Θιβετιανού λύκου που βοηθά τους Θιβετιανούς μαστίφ να αντέχουν χαμηλά επίπεδα οξυγόνου στο Θιβετιανό Οροπέδιο και στα Ιμαλάια.
«Οι σκύλοι είναι οι φίλοι μας, αλλά προφανώς οι λύκοι έχουν παίξει μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωσή τους σε συντρόφους όπως τους ξέρουμε και τους αγαπάμε σήμερα. Στην πορεία των ετών οι σκύλοι χρειάστηκε να λύσουν διάφορα εξελικτικά προβλήματα που συνοδεύουν τη συμβίωση με τον άνθρωπο είτε πρόκειται για την επιβίωση σε υψηλό υψόμετρο, είτε για την αναζήτηση τροφής καθώς περιπλανώνται ελεύθερα σε ένα χωριό, είτε για την προστασία του κοπαδιού και φαίνεται ότι χρησιμοποιούν γονίδια λύκου ως μέρος μιας εργαλειοθήκης για να συνεχίσουν την εξελικτική τους ιστορία επιτυχίας» λέει ο Δρ. Λόγκαν Κίστλερ ερευνητής στο Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας.
Πηγή: naftemporiki.gr