Κηδεία Διονύση Σαββόπουλου: Η Ελλάδα αποχαιρετά τον «Νιόνιο» – Καλλιτέχνες και πολιτικοί στο τελευταίο αντίο

Μέσα σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης, συγγενείς, φίλοι και απλοί πολίτες αποχαιρέτησαν σήμερα, Σάββατο 25 Οκτωβρίου, τον Διονύση Σαββόπουλο, τον άνθρωπο που σημάδεψε ολόκληρες γενιές με τις μελωδίες και τα τραγούδια του.

Από νωρίς το πρωί πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε στη Μητρόπολη Αθηνών, κρατώντας λουλούδια και προσφέροντας το τελευταίο τους ευχαριστώ. Η σορός του σπουδαίου τραγουδοποιού παρέμεινε από τις 8:30 στο παρεκκλήσι για το λαϊκό προσκύνημα, ενώ στις 13:00 ξεκίνησε η εξόδιος ακολουθία.

Ποιοι έδωσαν το «παρών» στην κηδεία του Διονύση Σαββόπουλου

Ο καλλιτεχνικός και πολιτικός κόσμος της χώρας βρέθηκε στο πλευρό της οικογένειας για να αποχαιρετήσει τον «Νιόνιο» του ελληνικού τραγουδιού. Στη Μητρόπολη ήταν η πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η οποία διατηρούσε φιλική σχέση με τον Διονύση Σαββόπουλο.

Δείτε φωτογραφίες

Κορνήλιος Σαββόπουλος: Προσπαθούσε να μας πει ότι το άυλο και το υλικό έρχονται ταυτόχρονα

Το ευχαριστώ του προς όλους όσοι πήγαν στην κηδεία του Διονύση Σαββόπουλου εξέφρασε ο γιος του Κορνήλιος.

«Εμένα ξηλώθηκε να μου πληρώσει την εκπαίδευσή μου όταν σπούδασα στην Αμερική κι από την άλλη είχε μια πνευματικότητα και αναχωρούσε και πήγαινε στο Πήλιο για εννιά μήνες, είπε ο γιος του.

«Κατάλαβα το μήνυμα που πήγε να μας περάσει είιναι ότι είμαστε αυτό που είμαστε με το σπίτι μας, το αυτοκίνητό μας, τα ρούχα μας, και ταυτόχρονα είμαστε κάτι έξω από αυτό το υλικό, παραδίπλα. Η πνευματική μεριά και η υλική μεριά τρέχουν ταυτόχρονα. Εμείς έχουμε την τάση να τα ξεχνάμε. Αλλά προσπαθούσε να μας πει ότι το άυλο και το υλικό ήταν ταυτόχρονα», ανέφερε.

Λίγο πριν τη 1 έφτασαν και ο Πρόεδρος της Βουλής Κωνσταντίνος Τασούλας και ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο τελευταίος μάλιστα έσκυψε το κεφάλι μπροστά στο φέρετρο και είχε έναν εγκάρδιο χαιρετισμό με τη σύζυγό του Άσπα και τα παιδιά του Διονύση Σαββόπουλου, καθώς διατηρούσε προσωπική φιλία με τον μεγάλο καλλιτέχνη.

Παρόντες ήταν επίσης καταξιωμένοι τραγουδιστές, συνθέτες και άνθρωποι των τεχνών, αποτίοντας φόρο τιμής στον δημιουργό που με τις μουσικές και τους στίχους του εξέφρασε τις αλλαγές και τις αναμνήσεις μιας ολόκληρης κοινωνίας.

Η συγκίνηση ήταν διάχυτη στο πλήθος, με μικρούς και μεγάλους να στέκονται υπομονετικά στην ουρά, να αφήνουν λουλούδια, να κάνουν ένα νεύμα ή να αγγίζουν με ευλάβεια το φέρετρο, αποχαιρετώντας τον Διονύση Σαββόπουλο με τον δικό τους προσωπικό τρόπο.

Η σορός μεταφέρθηκε στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών για την ταφή, ολοκληρώνοντας το τελευταίο ταξίδι του σπουδαίου καλλιτέχνη που άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στην ελληνική μουσική και κουλτούρα.

Ο επικήδειος λόγος του εγγονού του Διονύση Σαββόπουλου

Ο εγγονός του Διονύση Σαββόπουλου αποκάλυψε ότι όταν ήταν μικρός, ένιωθε «κόμπο στον λαιμό του από συγκίνηση κάθε φορά που ήμασταν μαζί. Αυτή η συγκίνηση ερχόταν από την αγάπη που λάμβανα».

«Μέσα από όλα, η μελαγχολία μας κάνει να αγαπάμε και να νιώθουμε ενωμένοι. Η ψυχή σου μένει μαζί μας. Σ’ αγαπώ πολύ», είπε.

Γαλάνη: Το έργο του Σαββόπουλου είναι και θα είναι πάντα ολοζώντανο, νέο, αιώνια κληρονομιά μας

«Έχουν γράψει κι έχουν πει για σένα πανέμορφα πράγματα. Λόγια ψυχής. Τελικά κατάφερες και μας έκανες όλους ποιητές και ενωμένους. Πραγματικά ο κόσμος τα έχει πει όλα. Τα νιώθει όλα. Και πώς αλλιώς θα ήταν άλλωστε, αφού μας έχεις δώσει τέτοια δώρα. Θέλουμε με κάποιο τρόπο να σου ανταποδώσουμε αυτό το μεγάλο ευχαριστώ», είπε η Δήμητρα Γαλάνη.

«Το έργο σου είναι και θα είναι πάντα ολοζώντανο, νέο, αιώνια κληρονομιά μας. Εσύ θα λείπεις, θα μου λείπεις. Γιατί είσαι τόσο βαθιά ριζωμένος μέσα μου. Γιατί ο λόγος σου ήταν το πιο φωτεινό μονοπάτι της ζωής μου. Γιατί ήμουν εκεί στα γλέντια μας με τις κιθάρες και τα τραγούδια. Γιατί κρεμόμουν από το στόμα σου κάθε φορά που θα μιλούσες. Γιατί έφηβη στεκόμουν στην ουρά για να πάρω τον καινούριο σου δίσκο», είπε.

«Ξεκουράσου Διονύση, ήξερες ακριβώς τι θα παίξεις για τα παιδιά που θα έρθουν και θα κατανοούν όλο και καλύτερα την πολύτιμη λέξη σου για να μαθαίνουν πού πατούν και πού πηγαίνουν. Ποια είναι η ταυτότητά τους και για ποιο λόγο θα πρέπει να συνεχίσουν να αγαπούν και να είναι υπερήφανοι γι’ αυτή τη γλώσσα, τον πολιτισμό, την ταλαίπωρη πατρίδα».

Η Δήμητρα Γαλάνη απευθύνθηκε και στην Άσπα, την παιδική της φίλη, όπως είπε. «Έχεις τα παιδιά σου που θα σου απαλύνουν όσο γίνεται αυτό το τεράστιο κενό. Θέλω να ξέρεις ότι είμαι και θα είμαι πάντα κοντά σου. Στο καλό πολυαγαπημένε μας Διονύση, σε ευχαριστούμε για όλα».

Αλκίνοος Ιωαννίδης: Ο Σαββόπουλος ανέδειξε το πολύτιμο, ανέβασε το επίπεδο της χώρας

«Σου άρεσαν οι γιορτές, τα μπουλούκια, τα συμπόσια, τα πανηγύρια. Τα χαιρόσουν», είπε ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, ενθυμούμενος ότι η πρώτη συναυλία που πήγε, ως παιδί στη Λευκωσία, ήταν του Διονύση Σαββόπουλου, όταν κανείς δεν υπήρχε.

«Μας ανέθρεψες, μας στήριξες, μας ελευθέρωσες. Μαζί με τους αγαπημένους σου δασκάλους, τον Μάνο Χατζηδάκη και τον Τσιτσάνη, ανέδειξες το πολύτιμο, ανέβασες το επίπεδο της χώρας συλλογικά και το επίπεδο του καθενός».

Επικαλούμενος τον αδερφό του, που του είπε ότι «ο Σαββόπουλος καταργεί το πένθος», ο Αλκίνοος Ιωαννίδης αναρωτήθηκε: «Γιατί έκλαψα τοσο; Για ποιον; Για σένα ή για μένα;». Παράλληλα, αναφέρθηκε στις αντιφάσεις του, λέγοντας ότι ήταν ένας ασκητής με ακριβά γούστα, ένας αμήχανος σοφός. «Δεν ξέραμε πότε ήσουν ρόλος και πότε ο εαυτός σου».

«Μόνο ένας απείθαρχος θα μπορούσε να φτάσει εκεί που έφτασες. Θέλαμε να σε εξηγήσουμε, ήσουν ανεξήγητος. Στην τελευταία σου συναυλία ήσουν πιο ευάλωτος και πιο σίγουρος από ποτέ», είπε.

«Φεύγεις γιορτινός και αιώνιος αφήνοντάς μας τα ανεκτίμητα δώρα του περάσματός σου από τη γη», κατέληξε.

Έπαιξε πένθιμα η «Συννεφούλα» στην έξοδο της σορού

Η έξοδος της σορού από τη Μητρόπολη συγκλόνισε. Υπό τους ήχους της αγαπημένης «Συννεφούλας», που παιάνισε η μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού, ο κόσμος ξέσπασε σε παρατεταμένο χειροκρότημα, τραγουδώντας με φωνή σπασμένη από συγκίνηση. Ήταν η στιγμή που η Αθήνα αποχαιρετούσε έναν δημιουργό που σημάδεψε τη μουσική και την ψυχή της χώρας.