Έπτά χρόνια έχουν περάσει από μια απ’ τις χειρότερες τραγωδίες που έζησε η ελληνική κοινωνία τις τελευταίες δεκαετίες, την καταστροφική πυρκαγιά στο Μάτι. Ο τραγικός απολογισμός ήταν 104 νεκροί (που σταδιακά έφτασαν τους 120 λόγω κατάληξης εγκαυματιών), δεκάδες τραυματίες και εγκαυματίες και χιλιάδες στρέμματα και περιουσίες χαμένα. Το νεότερο θύμα ήταν 6 μηνών και το γηραιότερο 93 χρονών. Μια τραγωδία που άφησε πίσω της ένα μεγάλο τραύμα στη συλλογική μνήμη, αλλά πρωτίστως μια ανοιχτή πληγή για πολλές δεκάδες οικογένειες που έχασαν με εφιαλτικό τρόπο τους ανθρώπους τους.
Η δίκη για το Μάτι (όπως αποκαλείται συνήθως η δίκη για την πυρκαγιά που έπληξε στις 23 Ιουλίου 2018 την Πεντέλη, τον Νέο Βουτζά, το Μάτι και το Κόκκινο Λιμανάκι) ολοκληρώθηκε μόλις πριν λίγες εβδομάδες στο εφετείο. Για πρώτη φορά καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης για πράξεις ή παραλείψεις τους και οδηγήθηκαν στη φυλακή ανώτατα στελέχη του Πυροσβεστικού Σώματος και ο τότε Γενικός Γραμματέας Πολιτικής Προστασίας. Πρόκειται για τον Σωτήρη Τερζούδη και τον Βασίλη Ματθαιόπουλο, αρχηγό και υπαρχηγό τότε της Πυροσβεστικής, και τον Ιωάννη Φωστιέρη, επικεφαλής του συντονιστικού, αλλά και τον τότε Γενικό Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας, Ιωάννη Καπάκη. Επίσης, με αναστολή καταδικάστηκαν και πέντε ακόμα αξιωματικοί της Πυροσβεστικής.
Η πρωτοφανής αυτή μαζική καταδίκη ανωτέρων και ανωτάτων αξιωματικών προκάλεσε αίσθηση και συζητήσεις, έδωσε δε και μια σχετική ικανοποίηση στους συγγενείς των θυμάτων και όσους επιβίωσαν από την τραγωδία. Δεν ήταν αρκετή όμως για να αναιρέσει και τις επώδυνες εντυπώσεις από το γεγονός ότι δεν αντιμετώπισαν ποτέ κατηγορητήριο στελέχη της Ελληνικής Αστυνομίας και του Λιμενικού Σώματος,, που σύμφωνα με τις οικογένειες των θυμάτων και όσα έχουν. αποκαλυφθεί ευθύνονται επίσης για αρκετούς θανάτους, με εσφαλμένες επιλογές που έκαναν (στην περίπτωση της Τροχαίας) ή την αδιαφορία που επέδειξαν (για το Λιμενικό). Αντίστοιχα, ,αθωώθηκαν και οι τότε αξιωματούχοι της Αυτοδιοίκησης,, η πρώην Περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου, ο πρώην Δήμαρχος Μαραθώνα Ηλίας Ψινάκης και ο πρώην Δήμαρχος Ραφήνας Ευάγγελος Μπουρνούς με τους υφισταμένους τους.
Το χρονικό της τραγωδίας
Στις 23 Ιουλίου 2018, δύο μεγάλες πυρκαγιές ξέσπασαν στην Αττική, η πρώτη στην Κινέτα και η δεύτερη κοντά στο Νταού Πεντέλης. Ειδικότερα η δεύτερη πυρκαγιά επεκτάθηκε ραγδαία και πέρασε μέσα από τους οικισμούς Νέος Βουτζάς και Μάτι. Είναι η φονικότερη δασική και αστική πυρκαγιά στην ιστορία του νεότερου και σύγχρονου ελληνικού κράτους και του 21ου αιώνα, ενώ θεωρείται η δεύτερη φονικότερη του 21ου αιώνα παγκοσμίως μετά τις πυρκαγιές στην Αυστραλία στις 7 Φεβρουαρίου 2009 που είχαν σκοτώσει 173 άτομα.
Η κατηγορία κινδύνου για πυρκαγιές στις περιφέρειες της Αττικής, σύμφωνα με την Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, ήταν 4, με μέγιστο στην κλίμακα το 5. Η πυρκαγιά στην Κινέτα φέρεται να ξεκίνησε από καλώδια σε κολώνα της ΔΕΗ, ενώ την πυρκαγιά στο Μάτι φέρεται να προκάλεσε ένας 65χρονος που έβαλε φωτιά για να κάψει κλαδιά, ο οποίος επίσης καταδικάστηκε για εμπρησμό από αμέλεια σε δεύτερο βαθμό.
Στις 12:03 ξέσπασε πυρκαγιά σε δασική περιοχή ψηλά στα Γεράνεια Όρη, πάνω από την περιοχή της Κινέτας. Λόγω της μεγάλης ταχύτητας των ανέμων, κατέβαινε με ταχύτητα 100 χλμ./ώρα προς τους οικισμούς, οι οποίοι εκκενώθηκαν άμεσα. Σύμφωνα με δήλωση του τότε Δημάρχου Μεγαρέων, η έκταση που έκαψε η πυρκαγιά ανερχόταν σε 60.000 στρέμματα.
Στις 16:41 το απόγευμα ξέσπασε δεύτερη πυρκαγιά, κοντά στο Νταού στην Πεντέλη, βόρεια της κεντρικής πλατείας του χωριού. Αρχικά κινήθηκε προς τοον Διόνυσο, στη συνέχεια όμως λόγω αλλαγής. ανέμων. και πυρομετεωρολογικών συνθηκών κινήθηκε δια μέσου της Ιεράς Μονής Παντοκράτορος, προς την ευρύτερη περιοχή της Ραφήνας, στους οικισμούς Νέος Βουτζάς αρχικά και Κόκκινο Λιμανάκι και Μάτι μετέπειτα, μέσα σε λίγα λεπτά. Γύρω στις 18:15 η φωτιά έφτασε στη θάλασσα.
Οι επιπτώσεις από την πυρκαγιά κλιμακώθηκαν λόγω έλλειψης επίγειων και εναέριων πυροσβεστικών μέσων, αλλά και λόγω σύγχυσης της τροχαίας κυκλοφορίας με την Αστυνομία να στέλνει δεκάδες οχήματα να εγκλωβιστούν μέσα στον οικισμό του Ματιού, τον. κόσμο να. μην προλαβαίνει να φτάσει στη θάλασσα εγκαίρως για να σωθεί, αλλά και πολλούς να μένουν βαριά τραυματισμένοι και καμένοι επί ώρες μέσα στη θάλασσα.
Οι τραγικές μνήμες παραμένουν ζωντανές για όσους έζησαν αυτή την αδιανόητη εμπειρία, και για όσους έχασαν τους ανθρώπους τους με τρόπο που κανείς δεν μπορεί να δικαιολογήσει. Μέχρι σήμερα οι σεμνές δημόσιες εκδηλώσεις και οι αναρτήσεις των συγγενών πληγώνουν για όλα τα αναπάντητα “γιατί”.