Διατροφή, άσκηση,  ξεκούραση, ευθυμία  τα… μεγάλα μυστικά
Πολύτιμη για την υγεία η συναναστροφή με φίλους, ο ύπνος και η ευθυμία

Νέα έρευνα-ωδή στα χαρακτηριστικά του μεσογειακού τρόπου ζωής, που μας κάνουν να ζούμε περισσότερο και καλύτερα.

Και φυσικά, δεν μιλάμε μόνο για το φαγητό.

Σύμφωνα με τη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Mayo Clinic Proceedings, οι άνθρωποι που ακολουθούν τον «μεσογειακό τρόπο ζωής» – συμπεριλαμβανομένων  των διατροφικών συνηθειών, της ξεκούρασης και της σωματικής άσκησης – έχουν χαμηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας σχεδόν από όλες τις αιτίες.

Λιγότεροι καρκίνοι και καρδιακά κατά 30%

Ο κίνδυνος αυτός είναι μειωμένος σχεδόν κατά 30% αναφορικά με τον καρκίνο και τα καρδιαγγειακά νοσήματα.

Στο πλαίσιο της μελέτης αξιολογήθηκαν οι συνήθειες  περίπου 111.000 ατόμων, ηλικίας μεταξύ 40 και 75 ετών, με μια περίοδο παρακολούθησης εννέα ετών.

Τι είναι όμως ο «μεσογειακός τρόπος ζωής»;

Η μεσογειακή διατροφή ορίζεται από την υψηλή κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, δημητριακών ολικής αλέσεως, υγιεινών λιπαρών (όπως το ελαιόλαδο) και άπαχης πρωτεΐνης, κυρίως ψαριού.

Οι διατροφικές συνήθειες  περιλαμβάνουν τον περιορισμό της κατανάλωσης αλατιού και ζάχαρης, τη μειωμένη έκθεση σε επεξεργασμένα τρόφιμα και τη μέτρια κατανάλωση κόκκινου κρασιού. Υπάρχουν όμως και οι κοινωνικοί παράγοντες και η «ευθυμία», όπως είναι οι όροι που χρησιμοποιούνται στη μελέτη και περιλαμβάνουν συναναστροφή με φίλους, ειδικά κατά τη διάρκεια των γευμάτων, συλλογικά αθλήματα, περιορισμένες καθιστικές δραστηριότητες και μεσημεριανό ύπνο.

Βάσει των παραπάνω χαρακτηριστικών και το πόσο συμμορφώνονται σε αυτά, αξιολογήθηκε και ο τρόπος ζωής των ανθρώπων που συμμετείχαν στην μελέτη.

Α. Βγόντζας: Σπουδαία τα οφέλη της παλιάς γειτονιάς

«Πέρα από τη μεσογειακή διατροφή, υπάρχουν συνήθειες που προάγουν τη μακροζωία και σχετίζονται με τον ψυχισμό μας.

Σε αυτές περιλαμβάνονται η φυσική άσκηση, ιδίως σε εξωτερικό περιβάλλον, η ξεκούραση, σωματική και πνευματική, καθώς και η συναναστροφή με ανθρώπους που συμπαθούμε και μας κάνουν να νιώθουμε όμορφα και ασφαλείς» είπε στην «Π» ο ομότιμος καθηγητής ψυχιατρικής Αλέξανδρος Βγόντζας επισημαίνοντας ότι ακόμη και στην Αμερική οι επιστήμονες επαναφέρουν στην συζήτηση   τα οφέλη της γειτονιάς, της κοινωνικής δηλαδή επαφής των ανθρώπων, των φιλικών σχέσεων και των κοινών δραστηριοτήτων που βελτιώνουν την καθημερινότητα  όλων μας και μας κάνουν να ζούμε περισσότερο.

Η μοναξιά είναι χειρότερη και απο το κάπνισμα

Οι επιστήμονες δεν σταματούν να επαναλαμβάνουν ότι η μοναξιά σε οδηγεί πιο γρήγορα στον θάνατο και οι ουσιαστικές  κοινωνικές σχέσεις είναι το αντίδοτο.

Η μοναξιά συνιστά παρόμοια απειλή για την υγεία σαν το κάπνισμα 15 τσιγάρων ημερησίως, αυξάνoντας τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου κατά σχεδόν 30%.

Ο επιστημονικός υπεύθυνος της Μονάδας καθηγητής ψυχιατρικής Αλέξανδρος Βγόντζας Ο Βασίλης Κούδας ψυχίατρος, μέλος της Διοίκησης Εργαζομένων ΠΑΓΝΗ
Άλυτα παραμένουν τα προβλήματα στο συγκρότημα της οδού Γερωνυμάκη

Για την έξαρση μιας «επιδημίας μοναξιάς» που πλήττει τις ΗΠΑ και θεωρείται για την ανθρώπινη υγεία εξίσου επικίνδυνη με το κάπνισμα 15 τσιγάρων την ημέρα προειδοποιεί σύμφωνα με το BBC  ο δρ. Βίβεκ Μέρθι, γενικός χειρουργός του Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ο Μέρθι δημοσίευσε πρόσφατα μια συμβουλευτική που προτρέπει τις κυβερνήσεις να αντιμετωπίζουν την κοινωνική απομόνωση εξίσου σοβαρά με την παχυσαρκία ή την κατάχρηση ουσιών, επισημαίνοντας ότι σχεδόν οι μισοί Αμερικανοί από όλα τα κοινωνικά στρώματα έχουν επηρεαστεί από το εν λόγω φαινόμενο.

Η μελέτη του Μέρθι καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η μοναξιά αυξάνει τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου κατά σχεδόν 30%, μέσω παθήσεων υγείας όπως ο διαβήτης, τα καρδιακά επεισόδια, η αϋπνία και η άνοια.

Συν τοις άλλοις, η έλλειψη κοινωνικής σύνδεσης και συναναστροφών συνδέεται με χαμηλότερα ακαδημαϊκά επιτεύγματα και μειωμένες επιδόσεις στον επαγγελματικό τομέα.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, το φαινόμενο της κοινωνικής απομόνωσης φαίνεται πως έχει επιδεινωθεί έπειτα από το ξέσπασμα της πανδημίας της Covid-19, η οποία οδήγησε πολλούς ανάμεσά μας στο να περιορίσουμε σημαντικά τον κύκλο των στενών επαφών μας.

Ιδίως όσους ανήκαν ή και εξακολουθούν να ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες.