Ακόμα και σε καιρό πανδημίας, οι ήρωες δεν σταματούν να εμπνέουν τις νεότερες γενιές.
Το Υπουργείο Παιδείας αποφάσισε και επίσημα να αποδεχτεί το αίτημα του σχολείου και των τοπικών φορέων και έτσι στο 43ο Δημοτικό Σχολείο Ηρακλείου προστίθεται η προσωνυμία «Σπύρος Μουστακλής».
Η εισήγηση ήταν της διευθύντριας, κ. Χρύσας Περβολαράκη, εξάλλου, το σχολείο στεγάζεται στην ομώνυμη οδό και, κάπως έτσι, ξεκίνησαν όλα…
Η χήρα του σπουδαίου αγωνιστή, κ. Χριστίνα Μουστακλή, βρέθηκε στο σχολείο τον περασμένο Νοέμβριο για τη γιορτή του Πολυτεχνείου και έκτοτε ξεκίνησε μία δυνατή σχέση. Εκείνη έστελνε διαρκώς υλικό στο σχολείο για να εμπλουτιστεί η μόνιμη έκθεση αφιερωμένη στον αντιστράτηγο που λειτουργεί τους τελευταίους μήνες στο χώρο του σχολείου.
Τον περασμένο Νοέμβριο, λοιπόν, η κ. Μουστακλή είχε παρακολουθήσει το θεατρικό που ανέβασαν οι εκπαιδευτικοί και μαθητές με τίτλο “Ο Δρόμος μας είχε τη δική του ιστορία”.
Τότε, οι μαθητές τη βομβάρδιζαν με ερωτήσεις για τον σύζυγό της, τη ζωή του και τη σχέση τους κι εκείνη δεν τους χάλασε το χατίρι, φρόντισε να τους λύσει κάθε απορία.
Στην εκδήλωση για το Πολυτεχνείο, στο σχολείο είχε βρεθεί η ίδια η κ. Ουρανία Ξυλούρη, χήρα του Νίκου Ξυλούρη, οικογενειακή φίλη, αφού οι σύζυγοί τους είχαν στενή σχέση,
“Η ανταπόκριση των παιδιών στην εκδήλωση ήταν εκπληκτική. Κλαίγανε, τα κέρδισε η αμεσότητα της κ. Μουστακλή, την άκουγαν με προσήλωση, ήθελαν να της χαρίσουν τις ζωγραφιές τους.
Τα συγκλόνισε η ίδια, όσο και η κ. Ξυλούρη με τα όσα μοιράστηκαν μαζί τους”, είχε πει τότε στην “Π” η κ. Περβολαράκη.
Οι μαθητές τότε είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μία ομιλία- ντοκουμέντο δια στόματος της χήρας του Σπύρου Μουστακλή, Χριστίνας.
Είχε δηλώσει συγκινημένη από την απόφαση να δοθεί στο σχολείο το όνομα του αείμνηστου συζύγου της, Αντιστράτηγου, Σπύρου Μουστακλή.
«Έτσι, ζωντανεύει, έρχεται στον δρόμο του και στο σχολείο του. Κυκλοφορεί ανάμεσα σε δασκάλους, γονείς και αγαλλιάζει η βασανισμένη ψυχή του από τις ζωηρές και χαρούμενες φωνούλες αθώων παιδικών αγγέλων, τα αγκαλιάζει και χαίρεται.
Ήταν πάντα αδυναμία του τα παιδιά αλλά δεν μπόρεσε να αγκαλιάσει το δικό του παιδί λόγω της αναπηρίας του. Μιλάει και διηγείται στα παιδιά, συνεργάζεται με τους δασκάλους, ανθρώπους του πνεύματος και της επιστήμης. Λέει αυτά που δεν μπόρεσε να πει σε εμάς και να υπερασπίσει τον εαυτό του στην Πολιτεία και στο Στρατοδικείο.
Τώρα τον υπερασπίζουν αγνά παιδιά, Ελληνόπουλα, απόγονοι γενναίων ενδόξων Κρητών Αγωνιστών. Τώρα θα μιλήσετε εσείς για αυτόν», είχε πει, μεταξύ άλλων.