Μελωδίες «πλημμυρίζουν» τους διαδρόμους του και δίπλα από τα βιβλία βρίσκονται κιθάρες, βιολιά, ακορντεόν και άλλα μουσικά όργανα.
Το Μουσικό Σχολείο Ηρακλείου μετρά σήμερα 18 χρόνια ζωής και οι ίδιοι οι μαθητές του έλαβαν την πρωτοβουλία να οργανώσουν μία ημερίδα προκειμένου να γίνει το σχολείο τους πιο γνωστό στην κοινωνία του Ηρακλείου αλλά και να αναδειχθούν τα προβλήματα που τους απασχολούν.
Η εκδήλωση με θέμα «Μουσικό Σχολείο Ηρακλείου – παρελθόν – παρόν – μέλλον» θα γίνει το ερχόμενο Σάββατο 24 Νοεμβρίου στις 9.30 το πρωί στην αίθουσα «Μανόλης Καρέλλης». Γίνεται με τη στήριξη του συλλόγου διδασκόντων, του συλλόγου γονέων και του συλλόγου αποφοίτων του σχολείου.
Μια οικογένεια με χίλια μέλη
Η αγάπη για τη μουσική αποτελεί τον κοινό παρονομαστή για όλους, μαθητές και καθηγητές, αναφέρει στην «Π» ο διευθυντής του σχολείου από την ίδρυσή του, τον Σεπτέμβριο του 2000, κ. Γιώργος Λιναρδάκης. Ο αρχικός στόχος του σχολείου είναι να αποτελέσει τη βάση για μια συμφωνική ορχήστρα του Ηρακλείου.
Στο… βιογραφικό του, μετρά συνεργασίες με σχολεία από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ, μεταξύ άλλων, έχει πραγματοποιήσει συναυλία στο Ευρωκοινοβούλιο.
Ο διευθυντής του σχολείου αναφέρει πως τα μειονεκτήματά του υπάρχουν και σε άλλα σχολεία αλλά τα πλεονεκτήματά του δεν τα βρίσκει κανείς πουθενά αλλού.
Τα δύο βασικά προβλήματα είναι το στεγαστικό. Το κτήριο δεν είναι κατάλληλο για να στεγάσει ένα μουσικό σχολείο ενώ δεν έχει καν αίθουσα εκδηλώσεων. Γι’ αυτό τον σκοπό, χρησιμοποιείται η αγγλικανική εκκλησία που βρίσκεται στην πρώην αμερικάνικη βάση.
Αυτή τη στιγμή, έχει 250 μαθητές σε Γυμνάσιο και Λύκειο και αδυνατεί να φιλοξενήσει περισσότερους, λόγω έλλειψης χώρου. Το σχολείο έχει δεσμεύσει ένα διπλανό κτήριο για να επεκταθεί, όμως, δεν έχει ακόμα αξιοποιηθεί γιατί δεν έχει βρεθεί η απαραίτητη χρηματοδότηση.
Ο κ. Λιναρδάκης αναφέρει πως το ποσοστό επιτυχίας των μαθητές του σχολείου στις πανελλαδικές εξετάσεις αγγίζει το 90%. Άλλοι προτιμούν να συνεχίσουν με μουσικές σπουδές ενώ απόφοιτοί του έχουν γίνει γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί και άλλα επαγγέλματα.
Ο υποδιευθυντής του σχολείου, κ. Κωστής Μαρκατζίνος, τονίζει πως το Μουσικό είναι ένα σχολείο αυξημένων απαιτήσεων. Επισημαίνει: «Εδώ υπάρχουν πολύ λιγότερα περιστατικά παραβατικότητας. Το σχολείο μας έχει οικογενειακό χαρακτήρα, κάτι που διατηρεί και με τους αποφοίτους του».
Σημειώνεται πως το σχολείο λειτουργεί με διευρυμένο ωράριο 42 ωρών, οι μαθητές σχολούν στις 3 ή 3.30 το μεσημέρι και σιτίζονται εντός του σχολείου.
Η καθηγήτρια πιάνου, κ. Λίλη Δάκα, εξηγεί ότι η εγγραφή στο σχολείο γίνεται μετά από εξετάσεις. Πρόκειται για ένα τεστ μουσικών δεξιοτήτων, το οποίο αξιολογεί αν οι υποψήφιοι έχουν την αίσθηση του ρυθμού, «καλό αυτί», αν έχουν τη δυνατότητα να μάθουν μουσική. Δεν χρειάζεται να γνωρίζουν ήδη μουσική, ξεκινούν από το μηδέν, εκτός αν είναι πιο προχωρημένοι.
«Η σχέση με τη μουσική δεν τελειώνει ποτέ ούτε για τα παιδιά ούτε για μας», αναφέρει. Τονίζει πως για να συνεχίσει κανείς αυτό τον δρόμο, χρειάζεται πειθαρχία, εσωτερική οργάνωση, μελέτη. Δεν είναι ανάγκη να έχει κανείς «σούπερ» ταλέντο, αρκούν η μεθοδικότητα, η θέληση και η αγάπη για να φτάσει όσο ψηλά θέλει.
«Είμαστε χαρούμενοι που είμαστε εδώ. Τα παιδιά μάς δίνουν τη χαρά, τη δύναμη και τη δυνατότητα να συνεχίσουμε», τονίζει.
Επισημαίνει πως η επικείμενη εκδήλωση ξεκίνησε ως πρωτοβουλία των μαθητών και αυτό δείχνει και το πόσο ώριμοι είναι.
«Είμαστε πολύ τυχεροί που στο Ηράκλειο λειτουργούν τα Μουσικό και Καλλιτεχνικό Σχολείο», αναφέρει η πρόεδρος του συλλόγου γονέων, κ. Λένα Σφακιανάκη.
Όπως λέει, το Μουσικό προσφέρει μία δεύτερη παιδεία σε έναν μαθητή που μόνο καλό μπορεί να κάνει.
Το επίπεδο των καθηγητών είναι πολύ υψηλό. Γνωρίζουν όλα τα παιδιά με το όνομά τους.
«Εδώ αισθάνομαι υπέροχα. Ακούμε μουσική στους διαδρόμους. Τα παιδιά επιστρέφουν χαρούμενα στο σπίτι», αναφέρει η κ. Σφακιανάκη.
Οι γονείς ζητούν από το κράτος να υπάρχει μία επιπλέον αναγνώριση για τους αποφοίτους του Μουσικού, κάτι που τώρα δεν γίνεται.
«Η μουσική συμβάλλει στην καλλιέργεια της ποιότητας της ζωής του καθένα από εμάς. Ένα παιδί που ασχολείται με τη μουσική βλέπει με διαφορετικό μάτι τα γεγονότα, αγκαλιάζει τη διαφορετικότητα. Σε εμάς το bulling είναι σπάνιο. Είμαστε γυμνάσιο και λύκειο. Και εμείς προσέχουμε τους μικρότερους και εκείνοι μάς σέβονται. Εξάλλου, η μουσική φέρνει τους ανθρώπους κοντά, όπως όλες οι τέχνες», περιγράφει η εκπρόσωπος των μαθητών, Φιλία Σιγανού.
Οι μαθητές, όπως λέει, βγαίνουν στην κοινωνία πιο καλλιεργημένοι, ώριμοι άνθρωποι, ολοκληρωμένες προσωπικότητες.
Ωστόσο, αναφέρει πως οι φορείς δεν ενδιαφέρονται για τα προβλήματα του σχολείου. Γι’ αυτό γίνεται και η ημερίδα, για να καταλάβουν όλοι τη σημασία του Μουσικού Σχολείου Ηρακλείου.
«Η μουσική είναι ο σημαντικότερος παράγοντας που έχει συμβάλει για να δημιουργηθεί αυτό το κλίμα μεταξύ μαθητών, καθηγητών, ακόμα και αποφοίτων του σχολείου», αναφέρει ο εκπρόσωπος του συλλόγου αποφοίτων, Γιώργος Λιακάκης.
Ο ίδιος τέλειωσε το σχολείο το 2014 και τώρα σπουδάζει στο Τμήμα Μαθηματικών. Παράλληλα, ασχολείται με τη μουσική σε επαγγελματικό επίπεδο ενώ συμμετέχει σε συναυλίες με τους άλλους αποφοίτους του σχολείου. Αυτός είναι και ο λόγος ίδρυσης του συλλόγου.
«Ο σκοπός του συλλόγου είναι να ενώσει όλες τις γενιές που έχουν περάσει από το Μουσικό. Οργανώνεται κάθε χρόνο μία συναυλία. Είμαστε μια οικογένεια και συνεχίζουμε να είμαστε. Γι’ αυτό είναι εύκολο να οργανωθούμε. Θέλουμε να μας βλέπουν και οι νεότερες γενιές, να ενταχθούν στο σύλλογο για να κρατηθεί η φλόγα που έχουμε», περιγράφει.
Από τη Μίλατο
Η αγάπη τους για τη μουσική είναι το κίνητρο με το οποίο βάζουν το ξυπνητήρι καθημερινά στις 6 το πρωί και μία ώρα αργότερα ξεκινούν από το σπίτι τους στη Μίλατο για να φτάσουν στις Γούρνες, όπου βρίσκεται το Μουσικό Σχολείο.
Ο Χάρης Καβέτσος πηγαίνει στην Α΄ Λυκείου και είναι μαθητής του Μουσικού από την Α΄ Γυμνασίου. Από μικρός ασχολήθηκε με τη μουσική, αρχικά με την κιθάρα και τώρα παίζει μπουζούκι, πιάνο και ταμπουρά. Σκέφτεται να σπουδάσει λαϊκή μουσική αφού είναι κάτι που θέλει να ακολουθήσει σε επαγγελματικό επίπεδο. «Αγαπώ αυτό που κάνω. Η κούραση μου είναι ευχάριστη», αναφέρει.
Ο αδελφός του, Μάνος Καβέτσος, είναι μαθητής της Β΄ Γυμνασίου. Έβλεπε τον αδελφό του να παίζει μπουζούκι και δεν άργησε να ακολουθήσει τα βήματά του. Τώρα την καρδιά του έχει κλέψει η κιθάρα. Η μουσική για εκείνον είναι κάτι που τον χαλαρώνει και τον ευχαριστεί.