Πρόβατα στα λημέρια του Δία άρμεξαν 16 φοιτητές από το Πανεπιστήμιο Drexel, από τη Φιλαδέλφεια των Η.Π.Α., οι οποίοι γεύτηκαν… εικόνες αυθεντικής Κρήτης, στους πρόποδες του Ψυχρού.
Όλα αυτά έγιναν στο πλαίσιο των βιωματικών μαθημάτων τους στην Κρήτη, συνοδευόμενοι από τους υπεύθυνους καθηγητές τους Μαρία Χναράκη και Θεόδωρο Κατερινάκη.
Στην περιοχή Καμινάκι, ένας από τους παραγωγούς-κτηνοτρόφους, μέλος του συνεταιρισμού ΔΙΚΤΗ, συγκεκριμένα ο κ. Κωστής Στραταντωνάκης, άνοιξε τη… στάνη του για μια μοναδική εμπειρία, που, μαζί με τη ρακή, το τυρί και τους ανεβατούς λουκουμάδες που είχε φροντίσει να ετοιμάσει η σύζυγός του, ζέστανε την όμορφη παρέα, παρόλες τις ψυχρές κι αντίξοες καιρικές συνθήκες.
Στη συνέχεια, συνοδευόμενοι από τον πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου του Αγροτικού Συνεταιρισμού του Οροπεδίου Λασιθίου ΔΙΚΤΗ Μανώλη Ανδρουλάκη και την Τεχνολόγο Τροφίμων Μαρία Παραβολιάση, που είχαν, εξάλλου, επιμελώς φροντίσει για την παραπάνω επίσκεψη, οι φοιτητές μεταφέρθηκαν στις εγκαταστάσεις του Συνεταιρισμού, σε μια πρότυπη, παραδοσιακή τυροκομική μονάδα στο Καμινάκι Οροπεδίου Λασιθίου, σε υψόμετρο 860μ., με λειτουργία από το 1984.
Η ιδιαιτερότητα του χώρου έγκειται στο ό,τι τα μηχανικά μέσα που χρησιμοποιούνται είναι όσα κρίνονται απαραίτητα και ειδικότερα αυτά που βοηθούν στις αυξημένες απαιτήσεις της ασφάλειας και της υγιεινής της πρώτης ύλης, τα δε υπόλοιπα που αφορούν την επεξεργασία γάλακτος και τις συνθήκες ωρίμανσης αποτελούν μια εξέλιξη των παλαιών παραδοσιακών μεθόδων της τυροκομικής γνώσης.
Επίσης, το μεγαλύτερο ποσοστό του γάλακτος που παραλαμβάνεται (—περίπου το 95%) είναι πρόβειο. Το υπόλοιπο είναι κατσικίσιο, το οποίο και βοηθά γευστικά σε ορισμένα προϊόντα.
Η κ. Παραβολιάση είχε προετοιμάσει μία ενδελεχή παρουσίαση στην αγγλική γλώσσα η οποία ήταν όχι μόνο ενημερωτική μα και… νόστιμη, αφού όποιο προϊόν ανέφερε, οι παρευρισκόμενοι μπορούσαν αμέσως να το… καταναλώσουν.
Μερικά από όσα γευτήκαμε εκεί με συνοδεία φρέσκου γάλατος και τοπικών παξιμαδιών ήταν τα ακόλουθα: κεφαλοτύρι, γραβιέρα, μυζήθρα ξινή και γλυκειά, ανθότυρος ξερός, ξύγαλο και γιαούρτι πρόβειο. Και όλα από τη στάνη στο ράφι, δηλαδή από την παραγωγή στην κατανάλωση!
Η εξόρμηση αυτή επιβεβαίωσε πως… «δεν ντρέπομαι για να το πω, πως είμαι από την Κρήτη, πως κατοικώ στσι πρόποδες τση δοξασμένης Δίκτης».
Οι φοιτητές, πάλι, που αναπολούν στιγμές σαν αυτές, όχι μόνο τουριστικά μα, κυρίως, νοσταλγικά, εύχονται «να’ ταν’ εκείνοι οι αετοί που κατοικούν στη Δίκτη, να’ρθουν απ’ την Αμερική στην όμορφή μας Κρήτη!».
Η επίσκεψη του χάρισε μια πρωτογενή εμπειρία ζωής, για μια παραδοσιακή δραστηριότητα, με οικονομικό περιεχόμενο.
‘’Ευχαριστούμε” – τονίζουν οι δύο καθηγητές – “από καρδιάς τον Συνεταιρισμό του Οροπεδίου Λασιθίου ΔΙΚΤΗ και τους ανθρώπους του που αποδεικνύουν περίτρανα, ακόμη και σε καιρούς… φουρτουνιασμένους, πως… «Οι Κρητικοί δεν πήραμε συνήθειες του Δία, αυτός σκορπούσε κεραυνούς και μεις φιλοξενία»!”