Μοιράστηκαν τα ίδια θρανία, έκαναν μαζί όνειρα για το μέλλον, όμως το νήμα της ζωής κάποιων συμμαθητών τους κόπηκε πρόωρα… Κατέβαλαν υπεράνθρωπη προσπάθεια για να μην αφήσουν τα δάκρυά τους να κυλήσουν αλλά δεν τα κατάφεραν.
Οι γονείς, ο παππούς και η γιαγιά του Άγγελου ήταν εκεί, βρέθηκαν στην αίθουσα που μέχρι πριν λίγους μήνες έκανε μάθημα ο μικρότερος γιος τους. Εκεί, δίπλα στον πίνακα διδασκαλίας, έχει τοποθετηθεί η φωτογραφία του με μία μαντινάδα.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκε και η οικογένεια, οι γονείς και τα αδέλφια του Μιχάλη Λαζανάκη, ο οποίος χάθηκε στις 20 Αυγούστου 2017.
Τελέστηκε μνημόσυνο για τους νεκρούς μαθητές του σχολείου από τον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης, κ. Ειρηναίο. Ακολούθησε χαιρετισμός του διευθυντή του 6ου ΕΠΑΛ Ηρακλείου, κ. Κώστα Αρχοντάκη, ο οποίος ανέφερε πως δεν υπάρχει χειρότερη στιγμή στην πορεία ενός εκπαιδευτικού από όταν πληροφορείται πως κάποιος μαθητής ή μαθήτριά του έχει σκοτωθεί.
Το σχολείο, όπως είπε, έχει πληρώσει βαρύ φόρο αίματος και οι καθηγητές του έχουν πολλές φορές κληθεί να συνοδεύσουν στην τελευταία τους κατοικία μαθητές τους.
Κάλεσε τις μητέρες του Άγγελου και του Μιχάλη να προχωρήσουν στα αποκαλυπτήρια του μνημείου, που στη μέση του δεσπόζει μία ελιά. «Ας μην ξεχάσουμε ποτέ αυτά τα παιδιά» είπε ο κ. Αρχοντάκης.
Ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης εξέφρασε τη λύπη του για την απώλεια των νέων ανθρώπων, συνεχάρη τους μαθητές διότι κατάφεραν να εξωτερικεύσουν ό,τι αισθάνονταν ενώ ευχήθηκε να μη συμβεί ανάλογο περιστατικό στο μέλλον. «Εύχομαι όλα τα παιδιά να είστε υγιή, να σας χαιρόμαστε, να σας καμαρώνουμε και να έχετε καλή πρόοδο», είπε.
Με μαντινάδες αποχαιρέτησαν τον Άγγελο οι συμμαθητές του, από την τάξη Γ’/Η.
«Έφυγες, όμως μια ζωή πάντοτε θα γροικάσαι, γιατί δε φεύγει ο άνθρωπος άμα τονε θυμάσαι.
Θα σε κρατάνε ζωντανό, Άγγελε, οι αναμνήσεις κι αυτές ρε Χάρε δεν μπορείς ποτέ σου να τις σβήσεις. Ποτέ δεν το περίμενα να σ΄ αποχαιρετήσω, ούτε στο φέρετρο γαμπρό, φίλε, να σ’ αντικρίσω».
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν ο αντιπεριφερειάρχης Παιδείας, κ. Γιάννης Παρασύρης, ο υποδιοικητής της Τροχαίας Ηρακλείου, κ. Στέλιος Καρακούδης, ο κ. Γιάννης Λιονάκης, οι κ.κ. Γιάννης Σκαράκης και Στέλιος Πολλάκης, μέλη των μοτοσικλετιστών τσόπερ Ηρακλείου, οι κ.κ. Βαγγέλης Κωστάκης και Γιώργος Στάμος, μέλη του Συλλόγου Μοτοσικλετιστών Σκαλανίου.
«Να γίνει παράδειγμα»
Τους πλησίαζαν και τους εύχονταν να έχουν δύναμη και υπομονή για να αντέξουν τον χαμό του παιδιού τους. Καθηγητές και συμμαθητές του Άγγελου μίλησαν με την οικογένειά του, έδειξαν το θρανίο του και μοιράστηκαν αναμνήσεις από την κοινή τους ζωή στο σχολείο.
Η κ. Μαρία, μητέρα του Άγγελου Κανάκη, είπε στην «Π» πως ευχαριστεί το σχολείο και εκτιμά την κίνηση στην οποία προέβη.
«Λόγια δεν υπάρχουν να περιγράψω τη θλίψη, την απουσία, τον πόνο, δεν μπορεί τίποτα να αναπληρώσει το χαμό του» είπε η μητέρα του.
Ευχήθηκε να σταλεί ένα μήνυμα για τα άλλα παιδιά και κανένα σπίτι να μη βρεθεί σε ανάλογη κατάσταση. Πρέπει, είπε, οι γονείς να είναι πιο αυστηροί με τα παιδιά τους, όσο αφορά στα μηχανάκια και τα αυτοκίνητα, γιατί το νεαρό της ηλικίας δεν τα αφήνει να σκεφτούν τον κίνδυνο.
Μίλησε για ένα συνετό παιδί που πάντα συνεννοείτο με τους γονείς του. «Προσέχαμε, δεν είχαμε προβλήματα, όμως, ο ενθουσιασμός… δεν ξέρω, η ηλικία είναι των παιδιών που δεν μπορούν να μετρήσουν το φόβο, τον κίνδυνο», πρόσθεσε. Ο κ. Κώστας Κανάκης θέλησε να ευχαριστήσει το προσωπικό του σχολείου και ελπίζει ο Άγγελος, ο μικρότερος από τους τρεις γιους του, να είναι το τελευταίο παιδί που χάνεται με αυτό τον τρόπο.
«Ετούτεσες ι τσι στιγμές μια θα ΄ναι η πεθυμιά μας, ι των νεκρών να στείλουμε τα χαιρετίσματά μας», είναι η μαντινάδα που θέλησε ο κ. Κώστας να πει για τον γιο του.
«Μας στέλνει δύναμη ο Μιχάλης»
Προσπαθεί να σταθεί βράχος για τα άλλα τρία αγγελούδια της και χθες ήταν όλοι εκεί, στο σχολείο όπου φοίτησε ο Μιχάλης τους, ο οποίος σκοτώθηκε λίγο πριν βγουν τα αποτελέσματα των πανελλαδικών εξετάσεων.
Η μητέρα του, κ. Κατερίνα Γαργανουράκη – Λαζανάκη, ανέφερε στην «Π» πως ο γιος της σκοτώθηκε την πρώτη φορά που πήγε να εργαστεί σε ένα κέντρο στη Μεσσαρά.
Ήθελε πολύ να πιάσει δουλειά αλλά στην επιστροφή ήταν τόσο κουρασμένος που αποκοιμήθηκε και δεν κατάφερε ποτέ να φτάσει στο σπίτι του. Είχαν μιλήσει στο τηλέφωνο μισή ώρα πριν, η μητέρα του είχε προτείνει να πάει η ίδια να τον πάρει, όμως, εκείνος τη διαβεβαίωσε ότι ήταν καλά και θα τα έλεγαν από κοντά σε λίγο, κάτι που δεν έγινε ποτέ.
«Λίγο μετά βγήκαν τα αποτελέσματα, όπως κάθε γονιός τα περιμένει με αγωνία, βγήκαν και για εμάς. Είδαμε ότι είχε περάσει, ήταν ένας αγωνιστής σε όλα του, είχε πετύχει και εκεί, αλλά, δυστυχώς δεν μπορούσαμε να απολαύσουμε αυτές τις χαρές. Τώρα, προσπαθούμε να πάρουμε δύναμη από τα άλλα μας παιδιά και από τον ίδιο τον Μιχάλη που ευτυχώς μας στέλνει πολύ συχνά δύναμη», αναφέρει η μητέρα του.
Για το μνημείο, εύχεται να περάσει στις καρδιές των παιδιών το μήνυμα ότι πρέπει να αξιολογούν λίγο περισσότερο τη ζωή τους, να προσέχουν και να ακούνε τους γονείς και τους καθηγητές τους. Όπως είπε, τα παιδιά γκρινιάζουν ότι οι γονείς κάνουν ότι τα ξέρουν όλα, «δεν τα ξέρουμε όλα απλώς λίγο περισσότερα από εκείνα λόγω ετών και εμπειρίας», ανέφερε.
Η κ. Κατερίνα Γαργανουράκη -Λαζανάκη τονίζει πως «το σημαντικό είναι στη ζωή του καθενός να μη συμβαίνει κάτι τέτοιο. Όταν συμβεί προσπαθείς να συμβαδίσεις, δεν δέχεσαι ποτέ το γεγονός, απλά συμβαδίζεις με αυτή την πραγματικότητα και προσπαθείς όσο μπορείς να στηρίξεις ανθρώπους που έπαθαν κάτι τόσο τραγικό όπως εσύ».