Το Υπουργείο Παιδείας ενεργοποιεί ψηφιακά εργαλεία που θα επιτρέψουν την εξ αποστάσεως διδασκαλία.

Για να λύσει κανείς αυτό τον γρίφο, απαιτείται τουλάχιστον να έχει διδακτορικό στα μαθηματικά! Μία οικογένεια με έναν γονιό σε τηλεργασία, ένα μαθητή Γ΄ και μία μαθήτρια ΣΤ΄ Δημοτικού με έναν υπολογιστή… Πώς θα μοιραστεί ο εξοπλισμός για να εργαστεί ο γονιός και να κάνουν τηλεκπαίδευση τα παιδιά;

Αν βρεθεί η απάντηση, τότε η εξ αποστάσεως εκπαίδευση ίσως και να λειτουργήσει με επιτυχία, αφού όλοι, εκπαιδευτικοί και μαθητές, είναι πρόθυμοι να βάλουν τα δυνατά τους για να μη χαθούν πολύτιμες ώρες διδασκαλίας.

Ακόμα, εξίσωση για δυνατούς και πάλι λύτες αποτελεί το εξής, αν μία οικογένεια δεν έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο και έχει τη δυνατότητα ένα παιδί να πάει σε σπίτι συμμαθητή του ή συγγενή για να εξυπηρετηθεί, πώς θα γίνει η μετάβαση αυτή, χωρίς τον κίνδυνο να λάβει πρόστιμο ο μαθητής και ο γονέας. Είναι ένα πρόβλημα που βρήκαν μπροστά τους ήδη οι μαθητές Γυμνασίων και Λυκείων και αναμένεται να προκύψει και από αύριο για τα Νήπια και τα Δημοτικά. Πρέπει να υπάρξει μέριμνα από τους αρμόδιους, για να μπορούν και αυτοί οι μαθητές να έχουν πρόσβαση στα διαδικτυακά μαθήματα.

Χθες, πρώτη ημέρα του λουκέτου στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, στα σχολεία πήγαν μονάχα οι εκπαιδευτικοί προκειμένου να συντονιστούν και να καταρτίσουν το ωρολόγιο πρόγραμμα που θα ακολουθούν στην τηλεκπαίδευση. Είχαν τη δυνατότητα να πάνε και οι γονείς, πατώντας τον κωδικό 4, για να πάρουν από το σχολείο ό,τι βιβλία, τετράδια και άλλα είδη είχαν αφήσει τα παιδιά τους εκεί. Εξάλλου, την περασμένη Παρασκευή δεν ήξεραν ότι έπρεπε να αποχαιρετήσουν, για ακόμα μια φορά, τους δασκάλους, νηπιαγωγούς και τους συμμαθητές τους.

Κάπως… τσουλάει στην δευτεροβάθμια

Για τα Γυμνάσια και τα Λύκεια η κατάσταση έχει αρχίσει να ομαλοποιείται, χωρίς να λείπουν τα τεχνικά προβλήματα. Οι καθηγητές προσπαθούν, όσο γίνεται, να είναι φειδωλοί στις απουσίες των μαθητών, αντιλαμβανόμενοι τα προβλήματα που υπάρχουν.

Σε πανελλαδικό επίπεδο, προέκυψαν ξανά ορισμένες δυσκολίες χθες καθώς το Υπουργείο Παιδείας είχε προχωρήσει σε αναβάθμιση του συστήματος και υπήρξαν αλλαγές σε κάποιους λογαριασμούς Webex εκπαιδευτικών.

Ο διευθυντής του 2ου Λυκείου Ηρακλείου, κ. Κώστας Κωνσταντίνου, αναφέρει στην «Π» πως το σχολείο οργανώνεται, ωστόσο, παραμένουν τα προβλήματα στη σύνδεση του διαδικτύου, στον ήχο, σε καμία, όμως, περίπτωση δεν υπάρχει η υπερφόρτωση της πρώτης ημέρας. Υπενθυμίζεται πως την περασμένη Δευτέρα 9 Νοεμβρίου, όταν άρχισε η τηλεκπαίδευση στη δευτεροβάθμια, δεν κατάφερε κανείς να συνδεθεί, μέρα με τη μέρα, όμως, η κατάσταση ομαλοποιείται.

Υπάρχουν κάποια παιδιά που δεν έχουν τον απαραίτητο εξοπλισμό, γίνονται και διακοπές ρεύματος, λόγω εργασιών σε κάποιες περιοχές. Ήδη, το σχολείο έχει μοιράσει δέκα τάμπλετ ενώ περιμένει να λάβει ακόμα δέκα με δεκαπέντε.

Ο κ. Κωνσταντίνου τονίζει πως η τηλεκπαίδευση δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη δια ζώσης διδασκαλία. «Τώρα, απλώς κρατάμε τα παιδιά πάνω από το νερό για να μην πνιγούν», λέει χαρακτηριστικά.

Βλέποντας και κάνοντας

Να συντονίσουν τις κινήσεις τους προσπάθησαν χθες οι δάσκαλοι και οι νηπιαγωγοί που επικοινωνούν με τους γονείς προκειμένου από αύριο να λειτουργήσει όσο γίνεται καλύτερα η τηλεκπαίδευση.

Χθες, είδαμε ξανά στους δέκτες μας, στην ΕΡΤ2, την εκπαιδευτική τηλεόραση, από τις 9 το πρωί οι μικροί μαθητές πήραν τετράδιο και μολύβι για να παρακολουθήσουν τα μαθήματα.

Ο πρόεδρος του συλλόγου εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας Ηρακλείου «Δ. Θεοτοκόπουλος», κ. Γιώργος Μακράκης
Ο κ. Μακράκης

Ο πρόεδρος του συλλόγου εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας Ηρακλείου «Δ. Θεοτοκόπουλος», κ. Γιώργος Μακράκης, αναφέρει πως ο κλάδος ήθελε να υπάρξει ένα μεταβατικό στάδιο πριν από το λουκέτο στα σχολεία. Να μην ληφθεί η απόφαση ημέρα Σάββατο, όπως και έγινε, αλλά να είχαν τη δυνατότητα να αποχαιρετήσουν τους μαθητές και να τους εξηγήσουν τι συμβαίνει.

Τονίζει πως τίθεται θέμα ισότιμης πρόσβασης των παιδιών στη μάθηση, αφού δεν έχουν όλα τον απαραίτητο εξοπλισμό. Η διαφορά με την προηγούμενη καραντίνα είναι ότι αυτή τη φορά τα σχολεία πρέπει να συνεχίσουν την ύλη, δεν μένουν σε επαναλήψεις της ήδη διδαχθείσας.

Πρόβλημα θεωρεί ότι προκύπτει και από το ωράριο που έχει επιλεγεί, το 2 και 10 το μεσημέρι με 4 και 20 για τα Νηπιαγωγεία και το 2 και 10 με 5 το απόγευμα για τα Δημοτικά. Είναι ώρες που τα παιδιά συνήθως κοιμούνται ενώ, παράλληλα, θεωρείται πως τις πρωινές ώρες είναι καλύτερη η απόδοσή τους στα μαθήματα.

Ερώτημα αποτελεί το τι θα γίνει με τις απουσίες των παιδιών, αφού πολλά δεν θα μπορούν να συμμετέχουν λόγω έλλειψης εξοπλισμού. Ήδη, γονείς από τον Δήμο Χερσονήσου, που πλήγηκαν από τις πλημμύρες, έχουν ενημερώσει τα σχολεία ότι δεν έχουν καν σπίτι, πόσο μάλλον υπολογιστή και σύνδεση στο διαδίκτυο.

Ζαμπία Λαζανάκη
της Ζαμπίας Λαζανάκη*

Η νηπιαγωγός στο 28ο Νηπιαγωγείο Ηρακλείου, κ. Ζαμπία Λαζανάκη, αναφέρει πως «ξεσκονίζω τις θεωρίες όλων των διάσημων  δασκάλων μας, την “κοινωνική  θεωρία  της γνωστικής ανάπτυξης” του Vygotsky, την “ανακαλυπτική θεωρία της μάθησης” του Bruner, ο όρος  “Τηλεκπαιδευση  στο Νηπιαγωγείο” πουθενά.»/ Προσθέτει πως «νέες όψεις  της εκπαιδευτικής  δραστηριότητας λοιπόν. Εξ ανάγκης  θα πουν μερικοί. Εξ αμελείας Υπουργείου θα πουν άλλοι. Τα παιδιά άραγε τι θα πουν;

Τα ρώτησε  κανείς; Τα παιδιά που τόσο όμορφα φόρεσαν μια μάσκα  που δεν ήταν καν στα μέτρα τους. Τα παιδιά  που στερήθηκαν  γιορτές, γενέθλια, αγκαλιές, φιλιά.

Τα παιδιά  που το “μαζί” το ζουν χωρίς άγγιγμα στο παιχνίδι, με αποστάσεις και διαστάσεις.

Και στους γονείς τι θα πούμε; Να είστε δίπλα στο τετράχρονο παιδί σας δυόμιση  ώρες  μπροστά  στον υπολογιστή,  στο τάμπλετ, στο κινητό .

Εμείς που φωνάζαμε μέχρι χτες: “Όχι πάνω από μια ώρα  έκθεση των παιδιών  στον υπολογιστή”.

Να τους πούμε να  βρουν άλλο μέσο  τηλεκπαίδευσης για το άλλο τους παιδί του δημοτικού  που θα έχει μάθημα την ίδια  ώρα… και τι ώρα  παρακαλώ;

Μεσημεριανή, την μέχρι χθες ώρα φαγητού και ξεκούρασης, ώρα μη δημιουργική.

Και στην νηπιαγωγό τι θα πούμε;

Να χτίσει νέες γέφυρες με τα παιδιά  της και αν δεν ξέρει τα υλικά, γιατί κάνεις δεν της τα έδειξε, να ψάξει  να τα βρει.

Να είναι τιμωρητική σε ένα αυστηρό  πλαίσιο υποχρέωσης της τηλεκπαίδευσης βάζοντας  απουσία.

Απουσία παιδαγωγικής.

Μια απάντηση μόνο ξέρω.

Τι πρέπει να πούμε στα παιδιά.

Ένα μεγάλο μπράβο γεμάτο περηφάνια και αγάπη και ένα ακόμα πιο μεγάλο “συγγνώμη”.