«Δεν αντέχουμε άλλο». Μέσα σε τρεις μόνο λέξεις αποτυπώνεται η απελπισία, η αγανάκτηση, η κούραση των μαθητών του Γυμνασίου Αρκαλοχωρίου που από τις 27 Σεπτεμβρίου έχουν μείνει χωρίς σχολείο ενώ κάποιοι έχουν χάσει και το σπίτι τους. Σε ανοιχτή επιστολή τους οι μαθητές της Γ΄τάξης του Γυμνασίου Αρκαλοχωρίου περιγράφουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και τονίζουν πως πολλά παιδιά δεν μπορούν καν να συμμετέχουν στην τηλεκπαίδευση.
Σημειώνεται πως το σχολείο ανακοίνωσε χθες ότι την περασμένη Πέμπτη έφτασαν οι πρώτες τρεις προκάτ αίθουσες στο Γυμνάσιο Αρκαλοχωρίου και χθες παραλήφθηκε άλλη μία. «Θα υπάρχει μια συνεχόμενη ροή τις επόμενες ημέρες και ελπίζουμε σύντομα να είμαστε έτοιμοι για να ξεκινήσουμε τα διά ζώσης μαθήματα», τονίζει το σχολείο.
Η επιστολή των μαθητών
Στην επιστολή τους οι μαθητές αναφέρουν:
«Είμαστε μαθητές της Γ’ τάξης του Γυμνασίου Αρκαλοχωρίου, το οποίο πρόσφατα χτυπήθηκε από τον καταστροφικό σεισμό της 27ης Σεπτεμβρίου. Μια από τις συνέπειες που είχε ο σεισμός είναι ότι όλοι οι μαθητές του Αρκαλοχωρίου χάσαμε τα σχολεία μας, τα οποία έπαθαν φθορές. Το δικό μας μάλιστα το Γυμνάσιο έπαθε τις πιο σοβαρές, γιατί ήταν και το πιο παλιό. Κάποια στιγμή ξεκίνησε η τηλεκπαίδευση. Παίρνοντας, λοιπόν, ως αφορμή το γεγονός αυτό αποφασίσαμε να συντάξουμε αυτή την επιστολή, έτσι ώστε να εκφράσουμε τους προβληματισμούς μας για την τηλεκπαίδευση αλλά και να διατυπώσουμε και ένα βασικό αίτημα, να γυρίσουμε γρήγορα στη διά ζώσης διδασκαλία.
Αρχικά ας αναφέρουμε ότι είμαστε το πιο πολυάριθμο σχολείο της περιοχής. Τρία χρόνια τώρα κάνουμε τηλεκπαίδευση. Οι μικρότερες τάξεις δεν ξέρουν τι θα πει Γυμνάσιο. Η τρίτη Γυμνασίου δεν έχει δώσει εξετάσεις εδώ και δυο χρόνια. Του χρόνου θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις εξετάσεις της πρώτης Λυκείου μαζί με Τράπεζα Θεμάτων.
Ζητάμε την άμεση επιστροφή μας στη διά ζώσης διδασκαλία υποστηρίζοντας ότι η εξ αποστάσεως εκπαίδευση δεν είναι εφικτή για δύο πρόσθετους λόγους: Αρχικά, η έντονη σεισμική δραστηριότητα που εξακολουθεί να υπάρχει στην περιοχή δεν μας επιτρέπει να είμαστε ασφαλείς σε κλειστούς χώρους, ενώ η τηλεκπαίδευση πραγματοποιείται μέσα σε πρόχειρα καταλύματα, αυτοκίνητα ή σπίτια με σημαντικές φθορές και ζώντας σε ένα οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον που αδυνατεί σε πολλές περιπτώσεις να εξασφαλίσει ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, με ό,τι συνεπάγεται αυτό σε ψυχολογικό και συναισθηματικό επίπεδο.
Επιπλέον, άλλο ένα βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν έχουν όλοι μαθητές την ίδια ευχέρεια να παρακολουθήσουν μαθήματα τηλεδιασκέψεων. Συνήθως από το σύνολο της τάξης συνδέονται πολύ λίγα παιδιά, ίσως και μόλις το 1/4. Πολλοί από τους συμμαθητές μας είναι ξεσπιτωμένοι, μένουν σε σπίτια φίλων, σε μετόχια που δεν έχουν ρεύμα, στο κλειστό γυμναστήριο του μπάσκετ στο Αρκαλοχώρι ή και μακριά από το Αρκαλοχώρι, σε ξενοδοχεία. Κάποιοι δεν έχουν ίντερνετ, κάποιοι χρησιμοποιούν δεδομένα, τα οποία τώρα δεν είναι δωρεάν, αλλά τα πληρώνουν. Για όλους αυτούς τους λόγους ζητάμε από τους υπεύθυνους να κάνουν ό,τι χρειάζεται για να έρθουν αίθουσες και να ξεκινήσουμε να κάνουμε μάθημα με τους συμμαθητές μας και τους δασκάλους μας ζωντανά κι όχι πίσω από μια ψυχρή και άψυχη οθόνη. Δεν αντέχουμε άλλο».