Οικογενειακή υπόθεση αποτελεί για πολλούς μαθητές του η φοίτηση στο 4ο Εσπερινό ΕΠΑΛ Ηρακλείου. Μπαμπάδες, μαμάδες και παιδιά κάθονται ακόμα και στο ίδιο θρανίο, αφού εκτός από μία κοινή ζωή και ένα σπιτικό μοιράζονται και το ίδιο όνειρο, να αποκτήσουν επιπλέον γνώσεις και -γιατί όχι- μία θέση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Ο διευθυντής του σχολείου, κ. Μάρκος Αναγνωστάκης, αναφέρει στην «Π» πως απευθύνεται κατά κύριο λόγο σε ενήλικες εργαζόμενους μαθητές, όμως, υπάρχουν και ανήλικοι στα θρανία του.
Φέτος φοιτούν σε αυτό 800 μαθητές, ηλικίας από 17 ως 65 ετών, ο μέσος όρος ηλικίας είναι τα 35 έτη.
Στο σχολείο φοιτούν δύο οικογένειες, ένας πατέρας, μία μητέρα και ο γιος καθώς και ένας πατέρας με τους δύο γιους του. Ακόμα, ένας παλιός μαθητής του σχολείου, ο οποίος σπούδασε στη συνέχεια στο Τμήμα Μηχανολογίας στο ΤΕΙ Κρήτης, σήμερα είναι καθηγητής στο σχολείο!
Ο κ. Αναγνωστάκης τονίζει πως οι μαθητές διεκδικούν μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή, θέλουν να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα. Την περσινή χρονιά, 20 μαθητές συνέχισαν σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ.
Φέτος, υπάρχει μια αυξητική τάση στις εγγραφές. Σε αυτό συνετέλεσε ότι πλέον η φοίτηση είναι τριετής και όχι τετραετής.
Σημειώνεται πως στο σχολείο υπάρχουν οι Τομείς Δομικών έργων, Δομημένου Περιβάλλοντος και Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού, Ηλεκτρολογίας, Μηχανολογίας, Οικονομίας & Διοίκησης, Πληροφορικής & Δικτύων Υπολογιστών και Υγείας & Πρόνοιας.
Εποικοδομητική συνταξιοδότηση
Έναν διαφορετικό και ιδιαίτερα δημιουργικό τρόπο επέλεξε για να απολαύσει τη συνταξιοδότησή του ο κ. Γιώργος Μπούγιας.
Είναι συνταξιούχος μηχανολόγος μηχανικών, εργαζόταν στη συντήρηση και τις κατασκευές βαριάς βιομηχανίας.
Με την επιστροφή του στα θρανία θέλησε να αξιοποιήσει σωστά τον ελεύθερο του χρόνο, «η ζωή είναι μικρή», λέει με νόημα.
Σε ηλικία 62 ετών, είναι “πρωτάκι” στο σχολείο στον τομέα της Πληροφορικής, κάτι με το οποίο ασχολείται ως χόμπι.
Η σύντροφός του παρακολουθεί το Γενικό Λύκειο, εκείνη θέλει να σπουδάσει Κοινωνιολογία.
Από τα θρανία στο απορριμματοφόρο
Για ρεκόρ πάει η κ. Ειρήνη Αργυράκη, η οποία είναι μόνη της με τρία παιδιά και εργάζεται σε απορριμματοφόρο του Δήμου Ηρακλείου.
Πηγαίνει στο σχολείο, στη συνέχεια για δουλειά και στις 5 τα ξημερώματα επιστρέφει στο σπίτι της.
Ευτυχώς, έχει τη βοήθεια της μητέρας της.
Ο μεγάλος της γιος είναι 11 ετών και τα διδυμάκια της μόλις 7 ετών.
«Μου άρεσαν πάντα τα γράμματα, να διαβάζω.
Θέλω να δώσω πανελλήνιες και να σπουδάσω Λογιστική.
Βλέπω ότι δίνω με την κίνησή μου ένα καλό παράδειγμα στα παιδιά μου» αναφέρει.
“Το σχολείο σε εξελίσσει”
Ο κ. Νίκος Βασσάλος φοιτά στη δευτέρα λυκείου στον τομέα της Οικονομίας και θέλει να σπουδάσει κάτι σχετικό με το συγκεκριμένο αντικείμενο.
Κάθε μέρα εργάζεται ως τις 7 το απόγευμα και στη συνέχεια πηγαίνει στο σχολείο.
«Το κίνητρό μου είναι ότι θέλω να εξελιχθώ, να δω μέχρι πού μπορώ να φτάσω.
Το σχολείο σού μαθαίνει πράγματα, σε βοηθάει να ανοίξουν οι ορίζοντές σου» αναφέρει.
Μαζί στο σπίτι και στο σχολείο
Η οικογένεια Κονδυλάκη είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση, ο πατέρας, η μητέρα και ο γιος πηγαίνουν στο ίδιο σχολείο.
Ο πατέρας, κ. Μανώλης Κονδυλάκης, εργαζόταν ως οδηγός σε γαλακτοκομική εταιρεία και ένα πρόβλημα υγείας τον έχει θέσει εκτός. Προκειμένου να μένει στο σπίτι, αποφάσισε να γραφτεί στο σχολείο και να γεμίσει δημιουργικά το χρόνο του. Η σύζυγός του εργάζεται σε σούπερ μάρκετ και προτίμησε να ακολουθήσει τα άλλα δύο μέλη της οικογένειας και να μη μένει μόνη στο σπίτι. «Ήρθα στο σχολείο για να προσέχω και τον γιο μου αλλά και να μην κάθομαι στο σπίτι» αναφέρει ο κ. Μανώλης Κονδυλάκης.
Ο Γιώργος Κονδυλάκης είναι 18 ετών, είχε χάσει μία χρονιά στο πρωινό σχολείο από απουσίες και αποφάσισε να γραφτεί στο Εσπερινό και τις πρωινές ώρες ασχολείται με αγροτικές εργασίες.
Θέλει να δώσει πανελλήνες και να σπουδάσει Μηχανολόγος στο ΤΕΙ Κρήτης στο Ηράκλειο. Ομολογεί πως και ως μαθητής, ο πατέρας του είναι πιο υπεύθυνος και ως συμμαθητής του του δείχνει τι έχουν για να μελετήσουν! Διατηρεί το δικό του οινοποιείο στις Δαφνές, όταν όμως «χτυπήθηκε» από την κρίση, τα παιδιά του αναγκάστηκαν να τον βοηθήσουν και ο ίδιος θέλησε να επιστρέψει στα θρανία για να τονωθεί και το ηθικό του.
Ο κ. Μανώλης Τζωρακολευθεράκης πηγαίνει στο ίδιο σχολείο και με τους δύο του γιους, το 18χρονο Γιώργο και το 17χρονο Νίκο. Την αρχή την έκανε ο ίδιος και στη συνέχεια παρότρυνε τα παιδιά να ακολουθήσουν το παράδειγμά του. «Εδώ ξεχνιέσαι, περνάς καλά, είναι ένα είδος ψυχοθεραπείας, ξεπερνάμε τις δυσκολίες μας με αυτό τον τρόπο» αναφέρει. Προσθέτει πως οι καθηγητές βοηθάνε πολύ τους μαθητές να καλύψουν τις όποιες ελλείψεις τους.
Το μόνο που τον στεναχωρεί είναι ότι οι γιοι του αναγκάστηκαν να μεγαλώσουν γρήγορα και να χάσουν τις παρέες που είχαν στα παλιά τους σχολεία.
Ο κ. Τζωρακολευθεράκης είχε περάσει παλιότερα στο Τμήμα Ηλεκτρολογίας στο ΤΕΙ, όμως λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων δεν είχε ολοκληρώσει τις σπουδές του.
Ο Γιώργος Τζωρακολευθεράκης θέλει να σπουδάσει Μηχανολογία αλλά ονειρεύεται να συνεχίσει στην οικογενειακή επιχείρηση γιατί θεωρεί πως το οινοποιείο είναι ένας ωραίος χώρος εργασίας. Αναφέρει πως μπορεί να πηγαίνουν στο ίδιο σχολείο με τον πατέρα του αλλά δε μελετούν μαζί στο σπίτι.