Ένα μήνα μετά από τον αγιασμό, το Καπετανάκειο συνεχίζει να είναι εργοτάξιο
Ένα μήνα μετά από τον αγιασμό, το Καπετανάκειο συνεχίζει να είναι εργοτάξιο

Μόλις την περασμένη Τετάρτη ήχησε για πρώτη φορά το κουδούνι στο νέο κτήριο του 1ου Λυκείου Ηρακλείου. Μαθήματα γίνονται… σχεδόν κανονικά από την έναρξη της χρονιάς, ωστόσο δεν υπήρχε πρόβλεψη στη μελέτη του κτηρίου για τοποθέτηση κουδουνιού! Πρόκειται για ένα μόνο από τα λειτουργικά προβλήματα που καλούνται να διαχειριστούν οι καθηγητές, οι μαθητές και οι γονείς του Καπετανάκειου, που για ακόμα μια φορά βρίσκονται σε ένα εργοτάξιο.

Ωστόσο, αναγνωρίζουν το γεγονός ότι οι εργασίες συνεχίζονται με πυρετώδεις ρυθμούς και φαίνεται πως θα έχουν ολοκληρωθεί ως το τέλος του έτους.

Η κ. Χατζάκη,  η κ. Λασηθιωτάκη και η κ. Μπερδιάκη

Κάθε αρχή και δύσκολη…

«Ο πρώτος μήνας λειτουργίας του σχολείου ήταν πάρα πολύ δύσκολος. Μπήκαμε σε ένα χώρο που δεν είχε ολοκληρωθεί, οι εργασίες τρέχουν καθημερινά και εντατικά. Έχουμε σκαλωσιές και μάστορες σκαρφαλωμένους στα παράθυρα και οι μαθητές αποπροσανατολίζονται», περιγράφει η διευθύντρια του 1ου Γενικού Λυκείου Ηρακλείου, κ. Κατερίνα Χατζάκη.

Επικρατεί εκκωφαντικός θόρυβος όταν τρυπάνε την πρόσοψη, υπάρχει παντού σκόνη και δεν μπορούν να ανοίξουν τα παράθυρα και να αεριστούν οι τάξεις.

Μέχρι προχθές, το σχολείο δεν είχε κουδούνι και άλλα τμήματα έβγαιναν πέντε λεπτά νωρίτερα, άλλα αργότερα και η συνεννόηση γινόταν με παντομίμα..

«Η μελέτη του κτηρίου δεν ήταν ολοκληρωμένη για σχολείο», σχολιάζει.

Ενδεικτικά αναφέρει πως οι αίθουσες δεν επαρκούν για να καλύψουν το μαθητικό δυναμικό του σχολείου. Οι λυόμενες ήταν 18 και στο κτήριο είναι λιγότερες. Συγκυριακά, φέτος από 400 μαθητές, το σχολείο έχει 350 αλλά δεν έχει τη δυνατότητα να δεχτεί περισσότερους!

Οι εκπαιδευτικοί θα προσπαθήσουν να βρουν τρόπους, το κτήριο να αναπτυχθεί για να χωρέσει όλους τους μαθητές στο μέλλον.

Όπως λέει, η μετακόμιση έγινε από την ίδια και τους υποδιευθυντές, με τη βοήθεια του Δ.Σ. του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων. Όλοι βρέθηκαν σε ένα κτήριο λερωμένο, γιαπί, με οικοδομικά υλικά, χωρίς φύλαξη και πρόσβαση στο διαδίκτυο.

Η κ. Χατζάκη αναφέρει πως έγινε λάθος μελέτη για το εργαστήριο φυσικοχημείας, με αποτέλεσμα να μην είναι λειτουργικό.

Στις τουαλέτες έγιναν ήδη ζημιές, από την πρώτη στιγμή «έκοψαν» τα καζανάκια και έχει πλημμυρίσει μία φορά!

Από τη στιγμή του αγιασμού μέχρι σήμερα, τελείωσε η βόρεια πρόσοψη του κτηρίου ενώ οι υπόλοιπες εργασίες είναι σε εξέλιξη.

Εξωτερικά, δεν υπάρχουν βρύσες, παρόλο που υπάρχει πρόβλεψη για δέντρα και κήπο και μένουν οι εκπαιδευτικοί με την απορία πώς θα ποτίζονται!

Μπασκέτες ή φιλέ για βόλεϊ δεν υπάρχουν…

«Τα παιδιά μας δικαιούνται να κάνουν και γυμναστική και πειράματα. Όλοι πρέπει να σηκώσουν τα μανίκια, να σταθούν στο πλευρό μας γιατί έχουμε κουραστεί και θέλουμε να λυτρωθούμε και να έχουμε ένα σχολείο όπως ανήκει στα παιδιά μας», σχολιάζει η κ. Χατζάκη.

Η υποδιευθύντρια του σχολείου, φιλόλογος, κ. Χριστίνα Λασηθιωτάκη, αναφέρει πως οι εργασίες συνεχίζονται κανονικά, ωστόσο, καθημερινά προκύπτουν νέα προβλήματα. Ένα από αυτά είναι η έλλειψη κλιματισμού, η επίσημη ενημέρωση είναι πως όταν τελειώσει η θερμοπρόσοψη, δεν θα χρειάζονται κλιματιστικά, ωστόσο οι τελευταίες εβδομάδες ήταν δύσκολες για όλους, λόγω των υψηλών θερμοκρασιών που επικρατούν.

«Εξακολουθούμε να νιώθουμε ότι είμαστε σε εργοτάξιο, αφού μέσα στο κτήριο συνεχίζουν να μπαίνουν και να βγαίνουν εργάτες», σχολιάζει.

Η κ. Λασηθιωτάκη αναφέρει πως το υπόσκαφο θα έπρεπε να καθαριστεί για να χρησιμοποιείται από το σχολείο ως χώρος φύλαξης του αρχείου, το κυλικείο δεν έχει ολοκληρωθεί, υπόστεγο δεν υπάρχει, οι τουαλέτες δεν έχουν εξαέρωση. Όταν παραδοθεί η αυλή θα είναι μια αχανής έκταση, χωρίς γήπεδο μπάσκετ και βόλει ή στέγαστρο για να χρησιμοποιείται σε περίπτωση βροχής αλλά και κάδους απορριμμάτων! «Πρέπει πάλι  να λειτουργήσουμε ως εργοδηγοί για να κάνουμε τα αυτονόητα.

Μετά από τόσα χρόνια υπομονής και αγώνων για να μπούμε σε ένα κτήριο άρτιο που χρηματοδοτείται μέσω ΕΣΠΑ, περιμέναμε καλύτερες συνθήκες, όμως, αυτό δεν το βλέπουμε», αναφέρει.

Η ταμίας του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων, κ. Μαρία Μπερδιάκη, έχει μία κόρη στη Β΄Λυκείου και ένα γιο στη Γ΄Γυμνασίου. «Η κόρη μου έρχεται στο σπίτι κάθε μέρα με πονοκέφαλο, δεν αντέχουν τα παιδιά το θόρυβο, τη ζέστη και τη σκόνη. Έχει θέμα με την αλλεργία και επιστρέφει από το σχολείο χωρίς να μπορεί να αναπνεύσει», περιγράφει. Θέτει και θέμα ασφάλειας αφού το επόμενο διάστημα δε θα υπάρχει ούτε φύλακας ούτε επιστάτης στο σχολείο, τη στιγμή που μπαινοβγαίνουν στο κτήριο διαρκώς εργάτες.

«Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι και αυτή η κατάσταση πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσει», αναφέρει, ωστόσο, αναγνωρίζει το γεγονός ότι οι εργασίες συνεχίζονται πυρετωδώς.