Ονειρεύονται να ζήσουν ανάμεσα στο πεντάγραμμο και την κιθάρα. Oραματίζονται ένα σχολείο που θα ανοίγει τους ορίζοντές τους. Όμως, το Υπουργείο Παιδείας έχει άλλα σχέδια για εκείνους.
Οι μαθητές του Μουσικού Σχολείου Ηρακλείου προχώρησαν το περασμένο Σάββατο σε διαμαρτυρία στο κέντρο της πόλης με σύνθημα «Η δωρεάν παιδεία δεν είναι ουτοπία».
Είχε προηγηθεί, πριν από δύο βδομάδες, η ημερίδα παρουσίασης του σχολείου στην κοινωνία, όπου, παράλληλα, εκτέθηκαν και τα προβλήματα που τους απασχολούν.
Οι μαθητές αναφέρουν πως έχουν εξαντλήσει όλα τα μέτρα πίεσης που έχουν στις δυνατότητές τους, έχουν έρθει σε επαφή με τους φορείς εκπαίδευσης και τον Δήμο Χερσονήσου. Ένα «καυτό» πρόβλημα είναι το κτηριακό και διαμαρτύρονται γιατί ακριβώς απέναντί τους, στην πρώην Αμερικάνικη Βάση, το Δημαρχείο είναι σαφώς καλύτερο κτήριο από το δικό τους.
Είχαν ρωτήσει, μάλιστα, το δήμαρχο: “Πώς νιώθετε εσείς, που στεγάζεστε σ’ αυτό το κτήριο, κάθε φορά που ρίχνετε το βλέμμα στο δικό μας; Δεν μπορεί να μην το βλέπετε. Περνάτε από κει κάθε πρωί. Εμείς πιστεύαμε πως αυτό εδώ το κτήριο θα ήταν η τραπεζαρία μας. Και αποδείχτηκε, για μια ακόμη φορά, πως δεν ήμασταν προτεραιότητα εμείς. Τώρα ξέρετε πού τρώμε. Στην αίθουσα γυμναστηρίου του Δήμου”.
Το σχολείο περιμένει ακόμα καθηγητές αλλά και βιβλία μουσικής.
Μαθητές ζητούν την απόσυρση του άρθρου 40, παρ. 5γ του σχεδίου νόμου του ΥΠ.Π.Ε.Θ «Συνέργειες ΕΚΠΑ, Γεωπονικού Παν. Αθηνών, Παν. Θεσσαλίας με τα Τ.Ε.Ι Θεσσαλίας και Στ. Ελλάδας, Παλλημνιακό Ταμείο και άλλες διατάξεις» που θεωρούν ότι υποβαθμίζει το σχολείο τους.
Σε ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ένωσης Γονέων Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων αναφέρονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Έχουμε ελλείψεις σε προσωπικό (καθαρίστριες, φύλακες, γραμματεία, νοσηλευτές), ελλείψεις σε εποπτικά μέσα και εργαστηριακό εξοπλισμό, σοβαρά προβλήματα στις κτηριακές εγκαταστάσεις, σημαντικά προβλήματα με τη μεταφορά των μαθητών.
Εκπαιδευτικοί καλούνται να καλύψουν τις ανάγκες της γραμματειακής υποστήριξης, μαθητές υποχρεώνονται σε συνδιδασκαλία σε μαθήματα που είναι ατομικά, ενώ υπάρχουν αντικείμενα τα οποία δεν διδάσκονται γιατί δεν υπάρχουν εκπαιδευτικοί. Με την έναρξη του σχολικού έτους είχαμε κενά ακόμα και σε μαθήματα γενικής παιδείας.
Τα μουσικά βιβλία εξακολουθούμε να τα πληρώνουμε οι γονείς από την τσέπη μας. Τα απολυτήρια των παιδιών μας δεν έχουν κανένα πρακτικό αντίκρισμα. Δε διενεργούνται εξετάσεις για την απόκτηση πτυχίων στα αντικείμενα της μουσικής».